María Moliner
| María Moliner | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | María Juana Moliner y Ruiz |
| Nacemento | 30 de marzo de 1900 |
| Lugar de nacemento | Paniza |
| Falecemento | 22 de xaneiro de 1981 |
| Lugar de falecemento | Madrid |
| Nacionalidade | España |
| Alma máter | Universidade de Zaragoza |
| Ocupación | Bibliotecónoma e Lexicógrafa |
| Cónxuxe | Fernando Ramón Ferrando |
| Fillos | Enrique, Pedro, Carmen e Fernando |
| Coñecida por | Diccionario de uso del español |
| Na rede | |
| http://www.mariamoliner.com | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
María Moliner, nada en Paniza, Zaragoza, en 1900 e finada en Madrid en 1981, foi unha bibliotecónoma e lexicógrafa española.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Filla dun médico rural. Licenciouse en Historia en 1921 (Facultade de Filosofía e Letras, Universidade de Zaragoza). Traballou como funcionaria do Corpo Facultativo de Arquiveiros, Bibliotecarios e Arqueólogos[1] entre 1922 e 1970. Casou co catedrático de Física Fernando Ramón e Ferrando en 1925,[2] tivo 4 fillos. A súa candidatura á Real Academia Española en 1972 foi rexeitada.[3]
Activa promotora da difusión cultural a través das bibliotecas durante a República, a través das Bibliotecas Populares.[4]
Autora do prestixioso Diccionario de uso del español, unha das principais obras da lexicografía en lingua española, no que traballou dende 1952.[5] A primeira edición desta obra foi publicada en 1966-67 pola editorial Gredos. Aínda que a autora continuou traballando na obra para preparar unha nova edición, a segunda edición non saíu ao mercado ata 1998 (logo da morte de María Moliner) en dous volumes e CD-ROM, así como unha edición abreviada nun tomo.
Comunica respecto diso o seu fillo Fernando Ramón Moliner: a "segunda edición, con tódalas súas alteracións e modificacións, é unha edición apócrifa: a miña nai caeu doente (de alzhéimer), non se decatou de nada e non lle puido dar ningún consentimento consciente".[Cómpre referencia]
No ano 2000 celebrouse o centenario do seu nacemento.[6]
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
En 2022 o Ministerio de Ciencia e Innovación publicou as bases da primeira convocatoria dos Premios Nacionales de Investigación para Jóvenes, entre eles o Premio Nacional María Moliner na área de humanidades.[7]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Hemeroteca Digital. Biblioteca Nacional de España". hemerotecadigital.bne.es. Consultado o 2022-05-29.
- ↑ Fuente, Inmaculada de la (2018). El exilio interior : la vida de María Moliner (2a. ed ed.). Madrid: Turner. ISBN 978-84-17141-82-0, 84-17141-82-0
|isbn=incorrecto: invalid character (Axuda). OCLC 1066115116. - ↑ Candia, Bibiana (2019-11-25). "María Moliner, nuestra señora de las palabras - Jot Down Cultural Magazine" (en castelán). Consultado o 2021-12-19.
- ↑ Cervantes, CVC Centro Virtual. "CVC. María Moliner. A raíz del Centenario. J. Ignacio Bermejo Larrea.". cvc.cervantes.es (en castelán). Consultado o 2022-05-29.
- ↑ "María Moliner, la bibliotecaria que escribió un diccionario y se quedó sin palabras". BBC News Mundo (en castelán). Consultado o 2022-05-29.
- ↑ "2 Centenario del nacimiento de María Moliner". www.mariamoliner.com (en castelán). Consultado o 29/4/2019.
- ↑ "La Moncloa. 26/05/2022. El Ministerio de Ciencia e Innovación crea los Premios Nacionales de Investigación para Jóvenes [Prensa/Actualidad/Ciencia e Innovación]". www.lamoncloa.gob.es. Consultado o 2022-05-29.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- María Moliner (1992) Diccionario de uso del español. Madrid: Editorial Gredos.
- Obra completa: ISBN 84-249-1344-2; ISBN 978-84-249-1344-1 (Depósito legal: M 32196-1992)
- 1º tomo: ISBN 84-249-1346-9
- 2º tomo: ISBN 84-249-1348-5
- Sabatés, Sandra; Juan, Ana (2018). Pelea como una chica. Barcelona: Editorial Planeta. ISBN 978-84-08-19623-5.
