Manuel Saco Rivera
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1906 Sarria, España |
| Morte | 28 de agosto de 1938 (31/32 anos) Sarria, España |
| Causa da morte | homicidio, ferida por arma de fogo |
.svg){kind=small} Deputado nas Cortes republicanas | |
| 2 de decembro de 1933 – 7 de xaneiro de 1936 Lexislatura: II lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Lugo | |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | político, avogado |
| Familia | |
| Pai | Manuel Saco Pradeda |
Manuel Saco Rivera, nado en Sarria en 1906 e finado na mesma vila o 28 de agosto de 1938, foi un avogado e político galego.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fillo de Manuel Saco Pradeda, avogado, xuíz municipal e representante de Pepe Benito en Sarria nas primeiras décadas do século XX. Licenciado en dereito, autor dalgunhas pezas teatrais e deportista, participou de xeito moi activo en diferentes campañas políticas. Nas eleccións xerais de 1933 foi elixido deputado pola provincia de Lugo como republicano independente, pero formou parte do Grupo Parlamentario Agrarista cos seus paisanos Luis Rodríguez de Viguri e Felipe Lazcano Morales de Setién. Abandonou o grupo a finais de 1934 e non se integrou no Partido Agrario Español. Foi candidato pola CEDA nas eleccións de febreiro de 1936, pero non resultou elixido. Amigo de Nicolás Franco, traballou na preparación do golpe de Estado desde Portugal, efectuando varias viaxes a Galicia.
Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 e o nomeamento de Franco como xefe do Estado, trasladouse a Salamanca onde traballou na Secretaría Xeral do Estado con Pedro José Carrión ás ordes de Nicolás Franco.[1] Asociouse co falanxista Mario González Zaera nunha comunidade de intereses políticos e económicos. Logo da chegada de Ramón Serrano Suñer en febreiro de 1937, deixou o seu posto na Secretaría Xeral e volveu a Galicia. Foi asasinado a finais de agosto de 1938 en atentado político de escuras motivacións, ao ser abatido a tiros ao saír do Casino de Sarria. Os autores do asasinato foron Manuel Díaz López "Chaquetón" e Manuel Castro Castro "Eirexalba", que foron detidos rapidamente xunto co indutor, o xefe local de Falange, Eduardo Gómez Requejo. Os detidos ingresaron no cárcere de Lugo xunto co xefe provincial de Falange Ramón Martínez Losada. Foron procesados e xulgados en consello de guerra, sendo executados os autores no patio do cárcere de Lugo o 30 de agosto de 1938.[2] Ao indutor do crime, Eduardo Gómez Requejo, Franco concedeulle o indulto polo primeiro aniversario da vitoria, en abril de 1940.[3]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Juana e Prada 2006, p. 64.
- ↑ Fernández 2000, p. 881-883.
- ↑ El Pueblo Gallego, 3-4-1940, p. 1.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Fernández Santander, Carlos (2000). Alzamiento y guerra civil en Galicia (1936-1939). Sada: Ediciós do Castro. ISBN 84-7492-951-2.
- Juana, Jesús de; Prada Rodríguez, Julio (2006). Lo que han hecho en Galicia: violencia, represión y exilio, 1936-1939. Barcelona: Crítica. ISBN 978-84-8432-782-0.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Xaime López Arias (9 de outubro de 2004). "Case un século de política local". La Voz de Galicia.
- Cilia Torna (21 de setembro de 2018). "‘O Chaquetón’ e ‘O Eirexalba’: vida e morte de dous verdugos fascistas". Nós Diario.
