Manuel Peña Rey

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Manuel Peña Rey
Manuel Peña Rey 1935.jpg
Nacemento7 de xuño de 1899
Lugar de nacementoSan Xurxo de Sacos
Falecemento30 de abril de 1957
Lugar de falecementoOurense
SoterradoCemiterio de San Francisco de Ourense
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónmédico e político
FillosManuel Peña-Rey Bouzas
editar datos en Wikidata ]

Manuel Peña Rey, nado en San Xurxo de Sacos (Cerdedo-Cotobade) o 7 de xuño de 1899 e finado en Ourense o 30 de abril de 1957, foi un médico e político galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

1933, Ourense. Banquete galeguista en homenaxe a Emilia Docet e a Manuel Luís Acuña. Na foto, entre outros: Vicente Risco, Ramiro Isla Couto, Leuter González, Álvaro Cunqueiro, Otero Pedrayo, María Luz Morales, Blanco Amor, Xohán Luís Ramos Colemán e Manuel Peña Rey.

Estudou o bacharelato en Pontevedra. Licenciouse en Medicina na Universidade de Santiago de Compostela en 1915. Especializouse en xinecóloxía e foi discípulo de Manuel Varela Radío. Estableceuse en 1918 en Ourense, onde abriu catro anos despois o primeiro sanatorio da provincia. Durante a Segunda República Española foi director do Hospital Provincial (1931-1934) e presidente do Colexio de Médicos. Militante galeguista, chegou a presidir o Partido Nacionalista Republicano de Ourense (PNRO). Fixo campaña pola Fronte Popular nas eleccións de 1936, e ese mesmo ano volveu ser director do Hospital Provincial.

Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi destituído en agosto xunto con Vázquez de Parga. Estivo encarcerado no Carballiño e tardou máis de 8 anos en ser rehabilitado.[1]

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casou en Viascón con Celia Bouzas Barreiro en 1912,[2] e foi pai de María Esther, Marina, Celia, María de los Ángeles e Manuel Peña-Rey Bouzas, histórico dirixente do Partido Comunista de Galicia.[3]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Opinión Gallega, 185, xuño-1958, p. 4-5.
  2. La Correspondencia Gallega, 1-7-1912, p. 2.
  3. "Manuel Peña-Rey, Premio 10 de Marzo por "unha referencia ética no plano profesional e político"". 11 de marzo de 2016. Consultado o 10 de maio de 2019. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]