Manuel Aramburu

Manuel Aramburu

Biografía
Nacemento	(es) Manuel Aramburu Núñez 10 de abril de 1936 León, España
Morte	20 de xuño de 2015 (79 anos) Pontevedra, España
Actividade
Ocupación	pintor, debuxante

Manuel Aramburu Núñez, nado en León o 10 de abril de 1936 e finado en Pontevedra o 20 de xuño de 2015, foi un pintor e debuxante galego.

Traxectoria

Fillo de pais galegos, a súa familia viu vivir a Pontevedra despois da guerra civil española, e nesa vila iniciou a súa aprendizaxe no mundo da pintura.

Aramburu foi un dos grandes mestres da pintura actual de Galicia,^{[Cómpre referencia]} pertencente á chamada "xeración de vangardas e silencios", da que forman parte un grupo de artistas que desenvolveron a súa actividade creativa a partir da posguerra española. É posterior, polo tanto, a artistas como Manuel Colmeiro Guimarás ou Laxeiro, e anterior á xove escola artística galega, marcada quizais a partir da experiencia "Atlántica" nos anos 80. En 1969 foi pensionado pola Deputación de Pontevedra para estudar en París, momento en que tivo a oportunidade de estudar o impresionismo, polo que se sentiu especialmente atraído e cuxa influencia nunca abandonou.

Obra

A obra de Manuel Aramburu pódese dividir nos seguintes períodos:

Período inicial

Etapa correspondente aos duros anos da posguerra española nunha cidade de gran tradición cultural na Galicia da primeira metade do Século XX. Trátase da súa primeira etapa de aprendizaxe, influído polos artistas galegos das xeracións inmediatamente anteriores: Manuel Colmeiro Guimarás, Arturo Souto Feijoo, Luís Seoane, e Manuel Torres; tamén, Laxeiro ou Manuel Pesqueira, artistas estes tres últimos cos que Aramburu tivo moito contacto e unha grande amizade e respecto mutuo.

Nesta etapa obsérvase unha grande influencia dos impresionistas do S. XIX, especialmente Paul Cezanne e Van Gogh.

Expresionismo abstracto

Durante os anos 1971 a 1975 na pintura de Aramburu atópase un tema recorrente: Os montes do Paraño, que levan a súa obra a distintos museos e a ser recoñecido en publicacións nacionais como representación da moderna pintura española.

Último período

No ano 1975 presentou na Bienal Nacional de Arte de Pontevedra a súa obra "Desmantele" que obtivo a primeira medalla de ouro (posteriormente obtería a de bronce na bienal Internacional), e marcou a temática da súa obra, que non abandonou. Nese momento, Aramburu xa estaba dedicado plenamente á pintura e compaxinaba o seu labor artístico coa docencia nunha academia privada e como profesor de debuxo nun centro público.

Unha constante ao longo de toda a súa traxectoria é a súa faceta de retratista, estudoso de mestres como Velázquez, Goya ou Fernando Álvarez de Sotomayor, que o levan a aceptar o encargo de retratar en diversas ocasións a Xoán Carlos I, rei de España, a Filipe de Borbón, Príncipe de Asturias, ou a realizar a galería de retratos da Academia Naval de Marín ou dos decanos da Facultade de Dereito da Universidade de Santiago de Compostela.

Para o retrato, Aramburu utiliza tanto o óleo como a sanguina.

Véxase tamén

Bibliografía

• BARRERA, F., ed. (2002). Gallegos. Quién es quien en la Galicia del siglo XXI. El Correo Gallego. ISBN 84-8064-113-4. 
• "Aramburu". Santiago de Compostela, febreiro-marzo 1991. Xunta de Galicia, Consellería de Cultura e Xuventude, Dirección General de Cultura ISBN 84-453-0216-7 / 8445302167
• BUSSE, J., lntemational Arts, Frankfurt, 1984
• CASTRO, X. A., Expresión atlántica, A Coruña, 1986
• CENDAN CAAVEIRO, S., “La pintura en las décadas de los sesenta y los setenta”, en Arte Contemporáneo (I), A Coruña, Hércules de Ediciones, 1994, páxs. 181-183;
• P. CORREDOIRA (coord.), Aramburu, Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, Casa da Parra, 1999;
• DEL RIO, L., Aramburu, Ed. Portela, 1996.
• FILGUEIRA VALVERDE, J ., Guía del Museo de Pontevedra, Ed. Everest, 1978.
• C. García, “Obituario”, Faro de Vigo, 21 de xuño de 2015.
• C. García Bayón e A. Portela, Arte en Pontevedra, Pontevedra, Pazo de Congresos e Exposicións, 1998, páxs. 17, 65, 81 e 90;
• GARCÍA IGLESIAS, J.M.: CASTRO, X. A., Colección de arte da Xunta de Galicia 1986-1993, Santiago 1995
• GARCÍA IGLESIAS, J.M.: Cincuenta años de arte gallego, Santiago, 1994.
• GARCÍA IGLESIAS, J.M.: “Aramburu”, en Artistas Gallegos Pintores, XII. Realismos-abstracciones, Vigo, Nova Galicia Edicións, 2002, pp. 302-339;
• MEISSNER, G., Thime Becker, Leipzig, 1983.
• OTERO PEDRAYO (dir.), Gran Enciclopedia Gallega, vol. 2, Santiago de Compostela, 1974, páxs. 142-143;
• PABLOS HOLGADO, F., ILARRl JUNQUERA, Mª L., Colección da Arte Galega, Vigo, Museo Quiñones de León, 1995, páxs. 36-37
• PABLOS HOLGADO, , F.: Colección Caixavigo, Tomo 2, Vigo, 1995
• PABLOS HOLGADO, , F.: La colección del Marqués de Magallanes, Vigo, 1992.
• PABLOS HOLGADO, , F.: Plástica Gallega, Vigo, 1981
• PULIDO, Antón (Dir) “Artistas Galegos”. Ed. Nova Galicia 2002. Realismos y abstracciones
• B. de San Ildefonso Rodríguez, “Biografías de los artistas pensionados por la Diputación Provincial de Pontevedra (1940-1969)”, en X. C. Valle Pérez (coord.), Os pensionados da Deputación de Pontevedra (1940-1969), Pontevedra, Deputación, 2005, páxs. 166-171;
• Seveso, G. Art Rimeco, Melano, 1983
• VV. AA., Quién es quién en la Galicia de los 80, Santiago, 1983
• VV.AA., Galicia eterna, Tomo V. Nauta. Barcelona 1981
• VV. AA., Colección Caixavigo. Pintura. Escultura. Dibujo, vol. II, Vigo, Caixavigo, 1993, páxs. 290-291;
• VV. AA., Manuel Aramburu. Pinturas, s. l., Cajas de Ahorros del Mediterráneo, 2004;

Ligazóns externas

• Beatriz de San Ildefonso Rodríguez: "Manuel Aramburu Núñez" Diccionario Biográfico Español. Real Academia da Historia (en castelán).
• Páxina do artista

• Manuel Aramburu na Colección Afundación.