Luís Filipe Castro Mendes
_(cropped).jpg)  | |
| Nome orixinal | (pt) Luís Filipe Carrilho de Castro Mendes |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 21 de novembro de 1950 (73 anos) Idanha-a-Nova, Portugal |
22º Ministro da Cultura (pt)  | |
| 14 de abril de 2016 – 15 de outubro de 2018 Gabinete ministerial: XXI Governo Constitucional de Portugal (pt) | |
| Embaixador de Portugal (pt) | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Portugal |
| Educación | Universidade de Lisboa |
| Actividade | |
| Ocupación | poeta , político , escritor , diplomático |
| Partido político | político independente |
| Lingua | Lingua portuguesa |
Premios | |
Luís Filipe Carrilho de Castro Mendes, nado en Idanha-a-Nova[1] o 21 de novembro de 1950, é un diplomático, escritor, poeta, narrador e político portugués. Foi ministro da Cultura do XXI Goberno Constitucional de Portugal de abril de 2016 a outubro de 2018.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Licenciado en Dereito pola Facultade de Dereito da Universidade de Lisboa (1974). Ingresou en 1975 na carreira diplomática, tendo pasado sucesivamente por Luanda, Madrid e París, Río de Xaneiro, Budapest e Nova Deli. Foi asesor de Melo Antunes no Ministério dos Negócios Estrangeiros, nos gobernos provisorios liderados por Vasco Gonçalves e Pinheiro de Azevedo, e, máis tarde, en 1983, do Presidente Ramalho Eanes. Entre 1995 e 1997, foi xefe de Gabinete do Secretário de Estado dos Negócios Estrangeiros e Cooperação, José Lamego. En 2010 asumiu a xefatura da representación de Portugal na UNESCO, en París, e en 2012 como representante no Consello de Europa, en Estrasburgo. En 2015 foi nomeado Ministro da Cultura do XXI Goberno Constitucional.[2]
Estreouse cedo como poeta (1965-1967), ao publicar poemas no suplemento xuvenil do Diário de Lisboa[3] e no suplemento literario do diario República. Comezou a publicar poesía en libros na década de 80. Recados (1983) é unha “obra onde se impoñen desde pronto dúas das máis marcantes características da súa poesía: o virtuosismo no tratamento de formas poéticas tradicionais e a intertextualidade” con referencias a varios escritores, como Emily Dickinson, Rilke, Nietszche, Jorge Luis Borges, Rimbaud etc.[4]
Encadrábel nunha estética posmodernista, a obra de Luís Filipe de Castro Mendes revela un universo enigmático onde o finximento e a sinceridade, o romántico e o clásico, a regra e o xogo levan até as realizacións mais lapidares e expresivas.[5] Entre o clasicismo e o preromantismo, a obra de Luís Filipe Castro Mendes ten aínda como trazo distintivo a capacidade de renovar, con inquestionábel mestría, as experiencias da escrita.[6]
Obras[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
- Recados (1983). Imprensa Nacional-Casa da Moeda.
- Seis elegias e outros poemas (1985). Associação dos Jornalistas e Homens de Letras do Porto
- A Ilha dos Mortos (1991). Quetzal Editores.
- Viagem de Inverno (1993). Quetzal Editores.
- O Jogo de fazer versos (1994). Quetzal Editores.
- Modos de música (1996). Quetzal Editores.
- Quadras ao gosto pessoano (1997).
- Outras canções (1998).
- Poesia reunida: 1985-1999: com o livro inédito Os amantes obscuros (1999).
- Os Dias inventados (2001). Gótica.
- Os amantes obscuros: poemas escolhidos (1985-2001) (2007). – Ed. bilingüe, en portugués e danés.
- Lendas da Índia (2011). Dom Quixote.
- A misericórdia dos mercados (2014). Assírio & Alvim.
- Outro Ulisses regressa a casa (2016). Assírio & Alvim.
- Poemas Reunidos (2018). Assírio & Alvim.
Narrativa[editar | editar a fonte]
- Areias escuras (1984). ER-Heptágono.
- Correspondência secreta (1995). Quetzal Editores.
Premios[editar | editar a fonte]
- 1985: Seis Elegias e Outros Poemas, galardoado co premio da Associação de Jornalistas e Homens de Letras do Porto.
- 1994: O Jogo de fazer versos, premio D. Dinis.
- 2011: Lendas da Índia, Prémio António Quadros.
Condecoracións[editar | editar a fonte]
- Grande-Oficial da Orde do Infante D. Henrique de Portugal (18 de marzo de 1986)
- Comendador da Orde do Mérito de Portugal (12 de setembro de 1991)
- Grã-Cruz da Orde do Mérito de Portugal (28 de xaneiro de 2003)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Música Calada". cvc.instituto-camoes.pt. Arquivado dende o orixinal o 03 de outubro de 2020.
- ↑ "Luís de Castro Mendes". Delegação Permanente de Portugal junto da UNESCO (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 06 de xullo de 2020. Consultado o 2020-07-05.
- ↑ "Luís Filipe Castro Mendes - Quetzal Editores". Porto Editora (en portugués). Consultado o 2020-07-05.
- ↑ "Biografia". web.archive.org (en portugués). 2016-05-31. Archived from the original on 31 de maio de 2016. Consultado o 2020-07-05.
- ↑ "Luís Filipe Castro Mendes. Wook". www.wook.pt (en portugués). Consultado o 2020-07-05.
- ↑ Infopédia. "Luís Filipe Castro Mendes - Infopédia". Infopédia - Dicionários Porto Editora (en portugués). Consultado o 2020-07-05.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Entrevista, no Brasil, co poeta a propósito da obra Poesía Reunida (1999)
