Lars Eidinger

Lars Eidinger
	; (2014)
Biografía
Nacemento	21 de xaneiro de 1976 (48 anos); Berlín Oeste, Zonas ocupadas pelos Aliados na Alemanha
Datos persoais
País de nacionalidade	Alemaña
Educación	Gustav Heinemann School (en) ; Ernst Busch Academy of Dramatic Arts (en)
Actividade
Ocupación	actor de teatro , actor , actor de cinema , presentador
Período de actividade	1997 -
Empregador	Schaubühne am Lehniner Platz (en)
Membro de	Academia Alemá de Cinema
Lingua	Lingua alemá
	Premios (2018) Tie Man of the Year (en) ; (2013) Preis der deutschen Filmkritik (en) ; Austrian Film Award (en) ;

Lars Eidinger, nado en Berlín o 21 de xaneiro de 1976, é un actor alemán.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo dunha enfermeira pediátrica e dun enxeñeiro, xa de neno tiráballe a interpretación e participou no programa infantil Moskito da SFB e máis adiante actuou en pezas teatrais no instituto^[1]. De 1995 ata 1999 estudou arte dramática na Hochschule für Schauspielkunst "Ernst Busch" a canda Devid Striesow, Nina Hoss, Mark Waschke e Fritzi Haberlandt, como actor convidado actuou xa antes de rematar a carreira no Deutsches Theater de Berlín dende a tempada 1997/98.^[2], participando en producións de Jürgen Gosch e Wolfgang Engel. No ano 2000 entrou na compañía teatral Schaubühne am Lehniner Platz, e participou en numerosas obras teatrais como Edward II, Macbeth, Woyzeck ou Nora ^[2] e en case todas as producións deses anos dos prestixiosos directores Thomas Ostermeier e Christina Paulhofer, converténdose nun dos actores máis influentes do teatro^[1]. En decembro de 2008 debutou como director teatral coa obra de Schillers Die Räuber interpretada por estudantes da "Ernst Busch" e coa que participou no festival Radical jung do ano seguinte.

Despois de aparecer esporadicamente nalgunhas producións cinematográficas e televisivas, en 2009 tivo o seu primeiro papel protagonista no galardoado Alle Anderen de Maren Ade, seguido da produción neerlandesa Code Blue de Urszula Antoniak (2011), o suspense apocalíptico Hell de Tim Fehlbaum (2011) e Tabu - Es ist die Seele en Fremdes auf Erden de Christoph Stark (2011), no que interpretou o poeta austríaco Georg Trakl polo que recibiu o premio da asociación alemá de críticos de cinema ^[3].

Nos anos seguintes continuou a realizar producións teatrais, así como de cinema e televisión, salientando filmes como Clouds of Sils Maria (2014) e Personal Shopper (2016) de Olivier Assayas, Vergine giurata de Laura Bispuri (2015) e series como Polizeiruf 110, Tatort e Babylon Berlin. Coa compañía Schaubühne participou en moitas producións, aclamadas internacionalmente, de Thomas Ostermeier, como Hamlet e Richard III ^[4].

En 2016 formou parte do xurado internacional da 66ª edición do Festivalde Berlín e nese ano recibiu o Deutscher Hörbuchpreis ao mellor lector pola versión en lingua alemá do audiolibro de The Planet Trillaphon As It Stands In Relation To the Bad Thing de David Foster Wallace ^[5].

Música[editar | editar a fonte]

Mentres aínda estaba a estudar publicou en 1998 con Studio 54 de !K7 o vinilo "I'll Break Ya Legg" de música electrónica ^[6], parte apareceu máis tarde na compilación Fragments do selo no.nine. En 1999 produciu a música para o documental de Ernst-August Zurborn Die Mörder des Herrn Müller realizado para a canle Arte e tamén foi responsable da música de varias pezas dirixidas por Ostermeier: Nora, Der Würgeengel e Trauer muss Elektra tragen.