Saltar ao contido

Kerkouane

Modelo:Xeografía físicaKerkouane
Imaxe
Tipoxacemento arqueolóxico Editar o valor en Wikidata
Parte dePunic Town of Kerkuane and its Necropolis (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaNabeul, Tunisia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Mapa
 36°56′47″N 11°05′57″L / 36.946388888889, 11.099166666667
Características
SuperficiePatrimonio da Humanidade: 0,1022 ha Editar o valor en Wikidata
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Data1985 (9ª Sesión)
Identificador332bis-001

Kerkouane ou Kerkuane (árabe: كركوان, Karkwān) é o sitio dunha antiga cidade púnica no nordeste Tunisia, preto de Cabo Bon. Kerkouane foi unha das cidades púnicas máis importantes Modelo:Dubidoso, con Cartago, Hadrumetum (moderna Sousse) e Utica. Esta cidade de Fenicia foi probablemente abandonada durante a Primeira Guerra Púnica (c.  250 a.C.) e non foi reconstruída polos romanos. Existiu case 400 anos.

A UNESCO declarou a cidade púnica de Kerkouane e a súa necrópole Patrimonio da Humanidade en 1985, citando entre outras cousas que os restos constitúen o único exemplo de cidade fenicio-púnica sobrevivente.

Os arqueólogos deron á cidade o nome de Kerkouane. O seu nome na antigüidade non se conservou en ningún documento histórico coñecido.[1]

Escavacións

[editar | editar a fonte]

Kerkouane é unha cidade pequena e probablemente nunca foi o fogar de máis de 1.200 persoas, principalmente pescadores e artesáns. Baseándose na presenza de moitas cunchas de murex, parecería que a cidade produciu colorante púrpura, ademais de sal e garum (un produto alimenticio). [1]

As escavacións da cidade revelaron ruínas e moedas cartaxinesas dos séculos IV e III a.C. Ao redor do sitio onde o trazado é claramente visible, moitas casas aínda mostran as súas paredes e a arxila de cores nas fachadas adoita ser aínda visible. A cidade construíuse sobre unha rede con amplas rúas e prazas públicas. As casas construíronse segundo un plan estándar, de acordo cunha sofisticada noción de planificación urbana.

Os rastros de ocre vermello atopados en tumbas escavadas son comúns tamén aos costumes do enterro libio nativo, pero as tradicións relixiosas e arquitectónicas da cidade son predominantemente de estilo cartaxinés. Xerras de viño decorada cunha escena de A Odisea atopada cunha copa Xonia e elementos arquitectónicos gregos como patios con perístilo e decoración de estuco de xeso atopados entre os restos de casas particulares de luxo, mostran que a cidade estivo influenciada pola cultura do mundo mediterráneo.[1]

Un santuario conserva algunhas columnas e nun pequeno adro atópanse partes de mosaicos. En todas as ruínas atópanse lindeiros, portas, limiares e pisos de sinxelas capas de mosaicos.[2]

Hai unha zona para banquetes rituais e un altar de sacrificio. Aínda que os arqueólogos non saben con precisión a que deidades estaba dedicado o templo, especulan en base a artefactos atopados no lugar que puido ser Melqart, Sardus e Tanit. As cabezas de terracota que mostran a dous machos con sombreiro cónico semellan a iconografía de Sardus e Melqart coñecida no Templo de Antas en Sardeña. [1]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Miles, Richard (July 21, 2011). Carthage Must Be Destroyed. United Kingdom. 
  2. "Kerkouane". www.trekearth.com (en inglés). Consultado o 2020-05-28. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]