Tanit

Tanit era unha divindade feminina fenicia, propia dos asentamentos dese pobo nos territorios do Mediterráneo occidental, como Cartago, Gadir (Cádiz) ou Ebusim.

Tanit e Astarte[editar | editar a fonte]

Dado o silencio das fontes orientais sobre ela, tense suposto que sería o equivalente de Astarte, porén Tanit foi asimilada desde o primeiro momento á deusa grecorromana Hera / Xuno, mentres que Astarte o fora a Afrodita / Venus, polo que aínda que existise unha identidade orixinaria entre ambas, desde logo foron entendidas como dúas divindades diferentes. A asimilación mostra que Tanit era entendida como unha deusa celeste.

Tanit herdou en Cartago xunto coa súa parella masculina Baal Hammón, a partir do século V a.C., as funcións que até entón exercían Astarte con Melqart.

Iconografía[editar | editar a fonte]

Mentres Astarte era representada en forma antropomórfica, Tanit aparece, en numerosas estelas, como un ser humano esquemático: unha figura sinxela cun arco ou media lúa por encima da súa cabeza, o que levou a pensar que era unha divindade lunar. É denominado tamén como o Signo de Tanit, e a súa cronoloxía máis antiga remonta ao século VI a. C.