Medina de Tunes

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Medina de Tunes
Terrazas da medina de Tunes
Medina de Tunes en Tunisia
Medina de Tunes
Medina de Tunes
Patrimonio da Humanidade - UNESCO
PaísTunisia Tunisia
Localización36°49′N 10°10′L / 36.817, -10.167
TipoCultural
CriteriosII, III
Inscrición1979 (3ª sesión)
Rexión da UNESCOEstados árabes
Identificador36

A Medina de Tunes é o barrio de Medina de Tunes, capital de Tunes. É un Patrimonio da Humanidade da UNESCO desde 1979.[1]

A Medina contén preto de 700 monumentos, incluíndo palacios, mesquita, mausoleo, madrasas e fontes que datan dos Almohades e da dinastía Hafsid.[2]

Historia[editar | editar a fonte]

Fundada en 698 ao redor do núcleo orixinal da Mesquita de Al-Zaytuna, a Medina de Tunes desenvolveuse ao longo da Idade Media.[3] O eixe principal está entre a mesquita e o centro de goberno cara ao oeste no Kasbah. Ao leste esta mesma estrada principal estendese ata Bab el Bhar. As expansións cara ao norte e ao sur dividiron a Medina principal en dous suburbios ao norte (Bab Souika) e ao sur (Bab El Jazira).[4]

Antes do Imperio almohade, outras cidades como Mahdia e Kairouan serviron de capitais. Baixo o dominio dos Almohades, Tunes converteuse na capital de Ifriqiya,[5] e baixo a Hafsíes converteuse nun centro relixioso, intelectual e económico.[6] Foi durante o período de Hafsid que a Medina como agora a coñecemos tomou a súa forma esencial.[7] Adquiríu gradualmente varios edificios e monumentos que combinaban os estilos de Ifriqiya, Andaluz e as influencias orientais, pero tamén tomando prestado algunhas das columnas e capiteis do Imperio Romano e dos monumentos bizantinos.

Galería[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. http://whc.unesco.org/archive/repcom79.htm#36 visitado o 06/11/2017
  2. http://whc.unesco.org/en/list/36 consultado o 11/6/2017
  3. Richard C. Jankowsky, Stambeli: Music, Trance, and Alterity in Tunisia, University of Chicago Press, 2010 p.35
  4. http://www.persee.fr/doc/etaf_0768-2352_1967_mon_1_1 p.31 consultado o 1/5/2017
  5. Smart S. Baadj, Saladin, the Almohads and the Banū Ghāniya: The Contest for North Africa (12th and 13th centuries), BRILL, 2015 p.158 accessed 12/6/2017
  6. Joseph W. Meri, Civilización Islámica Medieval: Enciclopedia, Routledge, 2005 p.309 accedido 06/11/2017
  7. Revault, Jean (1967). "Palais et demeures de Tunis (XVIe et XVIIe siècles)". Études d'Antiquités africaines (en francés) (Éditions du Centre National de la Recherche) 1. Arquivado dende o orixinal o 27 de febreiro de 2017. Consultado o 30 de decembro de 2018. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]