Julius Friedländer

Julius Friedländer

Julius Friedländer en 1890
Nome orixinal	(de) Eduard Julius Theodor Friedländer
Biografía
Nacemento	25 de xuño de 1813 Berlín, Alemaña
Morte	4 de abril de 1884 Berlín Alemaña
Lugar de sepultura	St.-Marien- und St.-Nikolai-Friedhof I (pt)
País de nacionalidade	Alemá
Relixión	Xudeu converso ao protestantismo.
Educación	Universidade de Bonn. Universidade Humboldt de Berlín.
Q89547790	Estudos de numismática medieval.
Actividade
Campo de traballo	Numismática.
Ocupación	numismático
Membro de	Academia Prusiana das Ciencias Corps Borussia Bonn (en)
Influencias	Theodor Mommsen
Influencias en	Alfred von Sallet
Familia
Pai	Benoni Friedlaender
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Enciclopedia Xudía de Brockhaus e Efron Allgemeine Deutsche Biographie (pt)

Eduard Julius Theodor Friedländer, nado o 25 de xuño de 1813 en Berlín e finado o 4 de abril de 1884 na mesma cidade, foi un numismático alemán especializado na moeda medieval.

Traxectoria

Julius Friedländer era fillo do coleccionista de moedas e estudoso numismático autodidacta Benoni Friedländer e da súa muller, Rebecca von Halle, filla do banqueiro berlinés Joel Samuel von Halle. De ascendencia familiar xudía, foi bautizado na fe protestante cara a 1820, xunto cos seus irmáns.

Julius cursou a súa educación secundaria no instituto do mosterio franciscano de Berlín, de confesión evanxélica, e posteriormente estudou Medicina, Arqueoloxía e Historia na Universidade de Bonn e na Universidade de Berlín. Durante a súa etapa de estudos en Bonn formou parte do Corps Borussia, unha especie de fraternidade de membros da aristocracia alemá.

Entre 1838 e 1839 realizou unha xira por Italia e o 1 de novembro de 1840, logo de acadar o seu doutoramento (coa tese titulada Numismata Inedita), comezou a traballar como voluntario e de xeito non remunerado na colección real de moedas antigas de Berlín. Entre 1844 e 1847 fixo diversas viaxes a Italia, algunhas delas na compaña de Theodor Mommsen, nas cales fixo importantes adquisicións de moedas, que sentaron as bases da posterior relevancia da colección numismática do Gabinete Numismático (Münzkabinett) de Berlín, sito no Museo Bode.

En 1858 pasou a ser xefe do departamento de moedas antigas do Münzkabinett e en 1868 foi nomeado director da institución, posto que desempeñou ata o seu falecemento. Durante a súa época como director levou a cabo importantes adquisicións, entre elas coleccións enteiras como a do seu propio pai, Benoni Friedländer (1861), a do xeneral Fox, en Londres (1873), ou a do conde Anton von Prokesch-Osten, en Graz (1873-1875).

En 1872 foi escollido como membro de pleno dereito da Academia de Ciencias de Berlín.

Friedländer finou en 1884 e foi soterrado no cemiterio St. Marien und St. Nikolai, no Barrio berlinés de Prenzlauer Berg.

Recoñecemento

Medalla na honra de Julius Friedländer (1891)

En 1886, os membros da Asociación de Numismáticos de Alemaña decidiron, durante a súa cuarta convención, en Múnic, cuñar unha medalla na honra de Friedländer. A medalla presentouse en 1891, durante a quinta convención da asociación, celebrada en Dresden. O seu deseño débese ao artista Max Barduleck.

No anverso amósase o busto en tres cuartos de Julius Friedländer rodeado por unha lenda na que se le o seu nome e as datas do seu nacemento e da súa morte, así como a mención ao seu cargo como director do Gabinete Numismático de Berlín. Na parte de abaixo do busto vense as iniciais, MB, do gravador da moeda.

No reverso represéntase unha figura feminina semideitada, de estilo neoclásico, rodeada de atributos relacionados coa historia e coa numismática.

Publicacións

Friedländer publicou unha grande cantidade de artigos nas principais revistas numismáticas europeas da súa época. De entre as monografías que publicou ao longo da súa carreira académica, estas son algunhas das máis significativas:

Monografías

• (1840). Numismata Inedita. Typis Academicis, Berlín.
• (1843). Die Münzen des Johanniter-Ordens auf Rhodus. Trautwein. Berlín.
• (1843). Die Münzen Justinians (con M. Pinder). Berlín.
• (1844). Die Münzen der Ostgothen. Trautwein, Berlín.
• (1849). Die Münzen der Vandalen. Nachträge zu den Münzen der Ostgothen. Wigand, Leipzig.
• (1850). Die oskischen Münzen. Wigand, Leipzig.
• (1871). Koenigliche Museen. Das Münzkabinet. Berkauf im Museum. Berlín.
• (1873). Das Königliche Münzkabinet. Geschichte und Übersicht der Sammlung nebst erklärender Beschreibung der auf Schautischen ausgestellten Auswahl (con Alfred von Sallet). Schade, Berlin. (2ª edición: Weidmann, Berlín, 1877).
• (1880-1882). Die italienischen Schaumünzen des 15. Jahrhunderts. 1430-1530. En Jahrbuch der Königlich Preussischen Kunstsammlungen. Vol. 1, nº 1, páxinas 3-11 (1880); Vol. 1, nº 2/4, páxinas 78-112 e láminas I-VII (1880); Vol. 1, suplemento, páxinas 263-270 e lámina VIII (1880); Vol. 2, nº 1, páxinas 24-54 e láminas IX-XIII (1881); Vol. 2, nº 2, páxinas 92-110 e láminas XIV-XVIII (1881); Vol. 2, nº 3, páxinas 157-186 e láminas XIX-XXXIII (1881); Vol. 2, nº 4, páxinas 225-254 e láminas XIV-XXX (1881); Vol. 3, páxinas 29-46, 136-149, 235-267 e láminas XXXI-XLII (1882).
• (1883). Ein Verzeichniss von Griechischen falschen Münzen, welche aus modernen Stempeln geprägt sind. Zur Warnung zusammengestellt. Weber, Berlín.
• (1885). Repertorium zur antiken Numismatik im Anschluss an Mionnet’s Description des Médailles Antiques. Reimer, Berlin 1885, (Digitalisat).

Como editor

• Schadow, H. (1890). Aufsätze und Briefe, nebst einem Verzeichniss seiner Werke. Zur hundertjährigen Feier seiner Geburt 20. Mai 1764. Buddeus, Düsseldorf.

Véxase tamén

Bibliografía

• Oppenheimer, J. F. (1971). Lexikon des Judentums. 2ª ed. Bertelsmann Lexikon Verlag. Gütersloh. Páxina 224. ISBN 3-570-05964-2
• Singer, I. et al. (1901-1906). "Friedländer Julius". En The Jewish Encyclopedia. Funk & Wagnalls. Nova York.
• Suhle, A. (1961). "Friedländer, Julius". En Neue Deutsche Biographie. Vol. 5. Berlín. Páxina 453. ISBN 3-428-00186-9
• VV.AA. (1885-1892). "Friedländer 2)". En Meyers Konversations-Lexikon. 4ª ed. Vol. 6. Leipzig. Páxina 691.
• Weil, R. (1904). "Friedländer, Julius". En Allgemeine Deutsche Biographie. Vol. 48. Leipzig. Páxinas 780-785.