Saltar ao contido

José Sanfilippo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaJosé Sanfilippo

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento4 de maio de 1935 Editar o valor en Wikidata (90 anos)
Buenos Aires, Arxentina Editar o valor en Wikidata
Outros nomesEl Nene Editar o valor en Wikidata
Altura168 cm Editar o valor en Wikidata
Peso71 kg Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1953 Editar o valor en Wikidata - 1978 Editar o valor en Wikidata
Nacionalidade deportivaArxentina Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDianteiro Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de eventos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1953–1962   CA San Lorenzo 232(200)
1963–1963   CA Boca Juniors 20(7)
1964–1965   Club Nacional 21(25)
1966–1967 Club Atlético Banfield 50(19)
1968–1968 Bangu Atlético Clube 11(0)
1968–1971 Esporte Clube Bahia (21)
1972–1972   CA San Lorenzo 28(8)
1978–1978 Club Atlético San Miguel
  Selección nacional Número de eventos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1957–1962   Arxentina 29(21)
Participou en
1962Mundial de Fútbol Chile 1962
xuño de 1958Mundial de Fútbol Suecia 1958 Editar o valor en Wikidata

FIFA: 57526 Editar o valor en Wikidata

José Francisco Sanfilippo tamén coñecido como El nene, nado o 4 de maio de 1935 en Buenos Aires é un ex xogador e adestrador de fútbol arxentino que xogaba na demarcación de dianteiro.

Ostenta o título de máximo goleador da historia de San Lorenzo de Almagro.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Formouse futbolisticamente nas categorías inferiores de San Lorenzo de Almagro, debutando co primeiro equipo en novembro de 1953 contra Newell's Old Boys. En 1955 conseguiu afianzarse no equipo titular anotando 15 goles esa tempada.

En 1959 acadou o título do Campionato Arxentino sendo ademais o máximo goleador do torneo por segunda vez consecutiva.

En 1963 foi fichado polo CA Boca Juniors, equipo co que chegou á final da Copa Libertadores ante o FC Santos de Pelé. Porén a final de tempada foi traspasado ao Club Nacional de Football por problemas coa directiva. No Uruguai anotou 16 goles en 17 encontros ata que nun encontro ante Vasco da Gama sufriu unha fractura de tibia e peroné.

En 1966 fichou polo CA Banfield, onde xogou dous anos antes de ser traspasado ao Bangú do Río de Xaneiro, e ao pouco tempo ao EC Bahía co que gañou o Campionato Baiano en 1970 e 1971.

En 1972 volveu a San Lorenzo, onde gañou os títulos do Torneo Metropolitano e Torneo Nacional. A final de tempada retirouse do fútbol.

Porén non sería definitivo e anos despois, en 1978 volvería a xogar outro ano no CA San Miguel, chamado polo adestrador do equipo, un antigo compañeiro de San Lorenzo.

Formou parte da selección arxentina entre os anos 1957 e 1962, integrando o equipo, como suplente de Omar Sívori, que conquistou a Copa América de 1957. Tamén participou nos Mundiais de Suecia 1958 e Chile 1962, no que Arxentina fixo moi mal papel non pasando da primeira fase en ningún dos dous. Actualmente atópase entre os dez máximos goleadores da historia da selección.

En 1976 debutou como adestrador no CA Vélez Sársfield.

No ano 2010 asumiu o posto de adestrador de dianteiros en San Lorenzo, e pouco despois foi contratado como adestrador do Deportivo La Punta da Provincia de San Luis.

Palmarés

[editar | editar a fonte]

Con San Lorenzo

[editar | editar a fonte]
  • Campión da Liga Arxentina (1): 1959.
  • Campionato Metropolitano (1): 1972.
  • Campionato Nacional (1): 1972.

Co EC Bahía

[editar | editar a fonte]

Coa Selección da Arxentina

[editar | editar a fonte]
  • Campionato suramericano (1): 1957.

Títulos individuais

[editar | editar a fonte]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]