José Gutiérrez de la Concha
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2021.) |
José Gutiérrez de la Concha Marqués de la Habana, nado en Córdoba (Arxentina) o 4 de xuño de 1809 e finado en Madrid o 5 de novembro de 1895, foi un político e militar español.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Naceu en Córdoba de Tucumán, Arxentina, entón colonia española. O triunfo dos independentistas americanos fixo que volvese a España en 1814.
Por favor, axuda na mellora deste artigo ou sección ampliando a información que achega. Se cadra, podes atopar máis información na páxina de conversa. |
Iniciou a súa carreira política como Deputado a Cortes polo distrito de Logroño en 1845, e Vicepresidente do Congreso dos Deputados en 1847. Entrementres foi o sufocador dos Mártires de Carral, a Revolución de 1846 en Galicia. Foi Ministro interino de Ultramar e de Mariña en 1864 e Ministro da Guerra en 1865, así como Presidente do Consello de Ministros no reinado de Isabel II. Ademais foi Ministro da Guerra e interino da Mariña, nos momentos previos á revolución de 1868, o que lle supuxo o exilio durante o Sexenio Revolucionario.
Despois do golpe de estado do Xeneral Pavía reintegrouse na vida política e en 1877 foi nomeado senador vitalicio. Cerrou a súa carreira política dentro do Partido Liberal Fusionista chegando a ser Presidente do Senado en tres ocasións (1881 - 1883 e 1886-1891, e 1893-1894).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: José Gutiérrez de la Concha |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Reinado de Isabel II de España | ||
---|---|---|
Segue a: Luis González Bravo |
José Gutiérrez de la Concha | Precede a: Francisco Serrano Domínguez |
Presidente do Consello de Ministros de España |