José Gutiérrez de la Concha

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
José Gutiérrez de la Concha
Nome completoJosé Gutiérrez de la Concha Irigoyen
Nacemento4 de xuño de 1809
Lugar de nacementoCórdoba
Falecemento5 de novembro de 1895
Lugar de falecementoMadrid
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónpolítico, militar e ministro
IrmánsManuel Gutiérrez de la Concha y Yrigoyen
PremiosCabaleiro da Orde do Vélaro de Ouro e Cruz Laureada de São Fernando
Na rede
Galiciana: 252413
editar datos en Wikidata ]

José Gutiérrez de la Concha Marqués de la Habana, nado en Córdoba (Arxentina) o 4 de xuño de 1809 e finado en Madrid o 5 de novembro de 1895, foi un político e militar español.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu en Córdoba de Tucumán, Arxentina, entón colonia española. O triunfo dos independentistas americanos fixo que volvese a España en 1814.

Iniciou a súa carreira política como Deputado a Cortes polo distrito de Logroño en 1845, e Vicepresidente do Congreso dos Deputados en 1847. Entrementres foi o sufocador dos Mártires de Carral, a Revolución de 1846 en Galicia. Foi Ministro interino de Ultramar e de Mariña en 1864 e Ministro da Guerra en 1865, así como Presidente do Consello de Ministros no reinado de Isabel II. Ademais foi Ministro da Guerra e interino da Mariña, nos momentos previos á revolución de 1868, o que lle supuxo o exilio durante o Sexenio Revolucionario.

Despois do golpe de estado do Xeneral Pavía reintegrouse na vida política e en 1877 foi nomeado senador vitalicio. Cerrou a súa carreira política dentro do Partido Liberal Fusionista chegando a ser Presidente do Senado en tres ocasións (1881 - 1883 e 1886-1891, e 1893-1894).

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Luis González Bravo
José Gutiérrez de la Concha
Precede a:
Francisco Serrano Domínguez
Presidente do Consello de Ministros de España