Jesús Suevos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Jesús Suevos Fernández»)
Infotaula de personaJesús Suevos

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento12 de decembro de 1907 Editar o valor em Wikidata
Ferrol, España Editar o valor em Wikidata
Morte19 de maio de 2001 Editar o valor em Wikidata (93 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Procurador en Cortes
11 de novembro de 1971 – 30 de xuño de 1977
Procurador en Cortes
6 de novembro de 1967 – 12 de novembro de 1971
Procurador en Cortes
3 de xullo de 1964 – 15 de novembro de 1967
Q44139920 Traducir
1964 – 1978
← sen valor – Luis María Huete (pt) Traducir →
Procurador en Cortes
31 de maio de 1961 – 6 de xuño de 1964
Q37685877 Traducir
1961 – 1962 – José María García Escudero (pt) Traducir →
Procurador en Cortes
16 de maio de 1958 – 18 de abril de 1961
Q43134161 Traducir
1 de xaneiro de 1956 – 3 de outubro de 1957
← sen valor – José María Revuelta Prieto →
Procurador en Cortes
14 de maio de 1955 – 14 de abril de 1958
19º Q108335919 Traducir
maio de 1955 – decembro de 1955
← Luis Benítez de Lugo (en) TraducirJavier Barroso (pt) Traducir →
Procurador en Cortes
14 de maio de 1952 – 13 de abril de 1955
Procurador en Cortes
13 de maio de 1949 – 5 de abril de 1952
← David Jato Miranda (en) TraducirManuel Casanova Carrera (pt) Traducir →
Procurador en Cortes
12 de maio de 1946 – 6 de abril de 1949
Procurador en Cortes
16 de marzo de 1943 – 24 de abril de 1946
Concelleiro de Madrid
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónpolítico , xornalista Editar o valor em Wikidata
Partido políticoMovimiento Nacional (pt) Traducir
Falange Española Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
ConflitoGuerra civil española Editar o valor em Wikidata
Premios

Jesús Suevos Fernández-Jove, nado en Ferrol o 12 de decembro de 1907 e finado en Madrid o 19 de maio de 2001,[1] foi un político e xornalista galego. En 1955 foi nomeado presidente do Atlético de Madrid.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Jesús Suevos licenciouse en Dereito e Filosofía e Letras.[2] En marzo de 1935 foi un dos fundadores da Falange en Galiza, sendo nomeado presidente territorial directamente por José Antonio Primo de Rivera, do que era amigo persoal[1], e foi membro do I Consello Nacional de Falange.

Trala sublevación do 18 de xullo de 1936 sumouse ao pronunciamento contra a República. Durante a Guerra Civil actuou como xefe de Centuria das Milicias de Falange nos combates da serra de Guadarrama. Foi nomeado director do xornal El Pueblo Gallego, que fora incautado polas autoridades franquistas, e en xaneiro de 1937, Xefe de Falange da provincia de Pontevedra, para substituír o defenestrado Manuel Castro Pena.

Foi representante de Falange en Portugal, agregado de Prensa en 1943 e durante a segunda guerra mundial foi correspondente, no París ocupado polos nazis, da prensa do Movemento. Tamén ocupou importantes postos no Servicio de Información e Investigación e no Servicio Exterior de Falange.[3]

En 1957 foille concedido o Premio Nacional de Xornalismo Francisco Franco. Foi nomeado Director Xeral de Radiodifusión en 1960 e Director Xeral de Cinematografía en 1961. Foi o primeiro Director de Televisión Española. Tamén foi xefe do Sindicato Nacional do Espectáculo, como substituto de David Jato,[4] e procurador en Cortes (1943-1977). Durante varios anos foi Tenente de Alcalde de Madrid, ocupando provisionalmente a alcaldía entre os mandatos de Carlos Arias Navarro e Miguel Ángel García-Lomas.

En maio de 1955, tras cesar como presidente do Atlético de Madrid Luis Benítez de Lugo, Marqués de la Florida, Suevos foi nomeado presidente, cargo que ostentou até decembro dese mesmo ano, cando foi substituído por Javier Barroso. En xuño de 1975 integrouse no Frente Nacional Español,[5] xunto a outros falanxistas «históricos» como Manuel Valdés Larrañaga, José Antonio Elola, Agustín Aznar e Raimundo Fernández-Cuesta.[6]

Segundo publicou o xornal Público, na década dos setenta, Suevos organizou en Ferrol unhas patrullas de inspiración paramilitar, coñecidos como "cadeneros" que se dedicaban a amedrentar sindicalistas e demócratas con paus, cadeas e pistolas. Deses grupos formou parte o despois deputado e director da Garda Civil, Arsenio Fernández de Mesa, tras ser adoptado intelectual e ideoloxicamente por Suevos.[7]

Obras[editar | editar a fonte]

  • La luna y sus complices, 1948.
  • Vida, obra y muerte de José Antonio, 1949.
  • Antonio Failde, 1960.
  • Madrid Y Azorín, 1971.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 "A cara televisiva de Falanxe Arquivado 30 de abril de 2010 en Wayback Machine.", obituario en La Voz de Galicia, 21 de maio de 2001.
  2. Thomàs (1999), páx. 76
  3. Rodríguez Puértolas (2008), páx. 844.
  4. Vandaele (2015), páx. 60
  5. Logo dunha batalla legal con outros grupos, o Frente Español adoptou o nome de Falange Española de las JONS (1976).
  6. Rodríguez Jiménez (1994), páx.196.
  7. "Fernández de Mesa: de patrullar con falangistas a consejero de Red Eléctrica pasando por la Guardia Civil". Consultado o 31-05-2017. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]