Incineradora do Irixo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A Incineradora do Irixo foi un proxecto de macroplanta de incineración do lixo, pensada para ser construída no concello do Irixo, e finalmente desbotada.

Precedentes[editar | editar a fonte]

En 2011 a Xunta de Galicia propuxo a creación dunha nova planta de incineración de lixo en Galicia, que complementase a xa construída planta de Sogama en Cerceda. Dado que na segunda edición do concurso eólico unha empresa prevera a construción desta planta dentro do seu proxecto, a planta non saíu a concurso público e adxudicóuselle directamente a Estela Eólica[1], propiedade á súa vez da mirandesa Gecal SA.

A súa entrada en funcionamento agardábase para o ano 2014.

Características[editar | editar a fonte]

Conforme o proxecto, a incineradora tería unha capacidade de xestión de 366.000 toneladas/ano, o que equivalía a un terzo dos residuos anuais de Galicia. A planta tamén incluiría unha fábrica para a reciclaxe de envases e outra para a produción de 40.000 toneladas de compost.

A planta estaría situada no concello do Irixo, se ben a súa localización exacta nunca foi definida.

Controversia[editar | editar a fonte]

O proxecto defrontou as críticas dos alcaldes e grupos políticos dos concellos limítrofes co Irixo (Piñor, O Carballiño, Dozón, Lalín...)[2], e por distintos grupos ecoloxistas que criticaron a baixa eficacia produtiva do proxecto[3][4].

Finalmente, en setembro de 2012 a Xunta de Galicia decidiu expedientar a empresa promotora, Estela Eólica, polos seus atrasos, no que se interpretou como unha cancelación do proxecto. De feito, a Xunta de Galicia negociaba en paralelo a ampliación da planta incineradora de Sogama en Cerceda[5].

Notas[editar | editar a fonte]