Saltar ao contido

Illa de Palmaiola

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía físicaIlla de Palmaiola
Imaxe
Tipoilla Editar o valor en Wikidata
Parte deArquipélago Toscano Editar o valor en Wikidata
Situado na entidade xeográficaCanal of Piombino (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaRio Marina, Italia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Mapa
 42°51′58″N 10°28′30″L / 42.8661, 10.475
Bañado porCanal of Piombino (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Características
Altitude85 m Editar o valor en Wikidata
Tamaño0,396 (ancho) × 0,461 (lonxitude) km
Perímetro175 km Editar o valor en Wikidata
Superficie0,08 km² Editar o valor en Wikidata

Palmaiola é un illote situado no medio da Canle de Piombino, a 3 km da punta nordés de Elba e 7 km de Piombino. Forma parte do concello (comune) de Rio Marina e é na súa totalidade propiedade do Estado.

Xeografía

[editar | editar a fonte]

No século XIV foi nomeada Insulam Palmarole debido á abundancia da palmeira ananas mediterráneas nese momento. Palmaiola ten cantís rochosos e escarpados e unha forma triangular. Ten 461 metros de longo, 396 metros de ancho, 85 metros de altura e 1,7 km de costa. Está integrado na Área de Protección Especial da Unión Europea como Sitio de Importancia Comunitaria e forma parte do Parque Nacional do Arquipélago Toscano.

Palmaiola ten a vantaxe de ter cantís inaccesibles e unha vexetación espesa e baixa como a garriga, formado por plantas de folla perenne. Consecuentemente, o corvo, a pardela cincenta, o falcón peregrino e a gaivota de Audouin atopan un lugar seguro para aniñar. Outras especies [endémicas] no illote é o gecko europeo.[1]

Faro de Palmaiola

[editar | editar a fonte]

Os pisanos construíron no 909 unha torre, restaurada por Appiano do Principado de Piombino en 1534. O 15 de xaneiro de 1844 inauguráronse un novo faro e a casa do gardián do faro, que foron operados pola enxeñería civil para as obras marítimas. En 1911 o faro transferiuse ao servizo da Regia Marina. O faro componse dun edificio branco dun piso, de 14 metros de altura, coroado por unha torre cuadrangular con balcón e lanterna situada a unha altura de 105 metros sobre o nivel do mar. Está completamente automatizado, activo e operado por Marina Militar identificado polo número de código 2016 EF. Preto do edificio un construíuse un heliporto que é utilizado polo Marina Militar EH-101 para voar regularmente co equipo de mantemento. Ten unha unidade de enerxía solar e emite unha característica de luz alterna nun período de cinco segundos visible ata 10 millas náuticas.[2][3]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]