Illa de Palmaiola
Palmaiola | |
---|---|
Insulam Palmarole | |
Illa Palmaiola co seu faro | |
Localización da illa | |
Situación | |
País | Italia |
Comuna | Rio Marina |
Provincia | Livorno |
Arquipélago | Arquipélago Toscano |
Mar | Mar Tirreno |
Coordenadas | Coordenadas: 42°51′58″N 10°28′30″L / 42.86611111, 10.475 |
Xeografía | |
Superficie | 0,7 km² |
Longura máxima | 461 m |
Largura máxima | 396 m |
Perímetro | 1,75 km |
Punto máis alto | 85 m |
Demografía | |
Poboación | Deshabitada |
Palmaiola é un illote situado no medio da Canle de Piombino, a 3 km da punta nordés de Elba e 7 km de Piombino. Forma parte do concello (comune) de Rio Marina e é na súa totalidade propiedade do Estado.
Xeografía
[editar | editar a fonte]No século XIV foi nomeada Insulam Palmarole debido á abundancia da palmeira ananas mediterráneas nese momento. Palmaiola ten cantís rochosos e escarpados e unha forma triangular. Ten 461 metros de longo, 396 metros de ancho, 85 metros de altura e 1,7 km de costa. Está integrado na Área de Protección Especial da Unión Europea como Sitio de Importancia Comunitaria e forma parte do Parque Nacional do Arquipélago Toscano.
Fauna
[editar | editar a fonte]Palmaiola ten a vantaxe de ter cantís inaccesibles e unha vexetación espesa e baixa como a garriga, formado por plantas de folla perenne. Consecuentemente, o corvo, a pardela cincenta, o falcón peregrino e a gaivota de Audouin atopan un lugar seguro para aniñar. Outras especies [endémicas] no illote é o gecko europeo.[1]
Faro de Palmaiola
[editar | editar a fonte]Os pisanos construíron no 909 unha torre, restaurada por Appiano do Principado de Piombino en 1534. O 15 de xaneiro de 1844 inauguráronse un novo faro e a casa do gardián do faro, que foron operados pola enxeñería civil para as obras marítimas. En 1911 o faro transferiuse ao servizo da Regia Marina. O faro componse dun edificio branco dun piso, de 14 metros de altura, coroado por unha torre cuadrangular con balcón e lanterna situada a unha altura de 105 metros sobre o nivel do mar. Está completamente automatizado, activo e operado por Marina Militar identificado polo número de código 2016 EF. Preto do edificio un construíuse un heliporto que é utilizado polo Marina Militar EH-101 para voar regularmente co equipo de mantemento. Ten unha unidade de enerxía solar e emite unha característica de luz alterna nun período de cinco segundos visible ata 10 millas náuticas.[2][3]
Galería
[editar | editar a fonte]-
Il Frate e o faro
-
Il Frate
-
Faro e sendeiro
-
Vista desde o sueste
-
A illa, detrás dunha gaivota
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Natura 2000
- ↑ Isolotto di Palmaiola Marina Militare
- ↑ Attività operativa.pdf Marina Militare
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Illa de Palmaiola |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Scheda Formulario "Natura 2000" per il sito IT5160011[Ligazón morta] sulle isole di Palmaiola e Cerboli
- "Impianto fotovoltaico del faro". Arquivado dende o orixinal o 10 de marzo de 2016. Consultado o 07 de maio de 2017.