Illa de Alborán

Alborán
	Mapa da illa
Situación
País	España
Comunidade autónoma	Andalucía
Provincia	Almería
Mar	Mediterráneo
Coordenadas	35°34′N 3°01′O / 35.57, -03.02
Xeografía
Superficie	0,0712 km²
Punto máis alto	15 m
Distancia a terra	92,6 km (da costa de Almería)
Demografía
Poboación	Non permamente. Destacamento de 11 militares.
	v; c; e;

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Alborán.

Coordenadas: 35°54′00″N 3°2′00″O / 35.90000, -3.03333

A illa de Alborán é un illote español, do mar de Alborán de orixe volcánica, situada entre o litoral andaluz e o norte de África, a uns 92,6 quilómetros do litoral de Almería,^[2] provincia á que pertence. A 100 metros dirección nor-leste sitúase o Illote da Nube e outro pequeno roquedal. No centro da illa hai unha canle subterránea que a traspasa dun lado a outro e é navegable con bo tempo denominado Cova das Morenas.

O nome de Alborán procede do corsario tunesino Al-Borany, quen utilizou este illote como lugar de refuxio e fondeadeiro para o asalto de navíos mercantes en augas do Estreito de Xibraltar, e como plataforma de lanzamento de ataques contra as costas almerienses. Nas súas proximidades, o 1 de outubro de 1540 produciuse a batalla da Illa de Alborán, unha das primeiras accións da Armada Española. Administrativamente, na actualidade a Illa de Alborán pertence ao concello de Almería e concretamente ao distrito almeriense do barrio de Pescadería.

Debido ao seu gran valor estratéxico, a mediados dos anos 1960 producíronse varios intentos de supostos barcos de pesca soviéticos de establecer un asentamento estable en Alborán, o que motivou ao exército español a establecer na illa un destacamento permanente de Infantería de Mariña para o control e protección da mesma. Entre as escasas construcións existentes, hai que sinalar o faro (actualmente automatizado). Aínda que resulte sorprendente a illa conta tamén cun campo de fútbol e un cemiterio. Situada nunha importante zona sísmica na que choca a placa africana coa europea, en Alborán sitúanse os epicentros dun bo número de sismos de baixa intensidade. En 1899 descubriuse nela un novo mineral que recibe o nome de alboranita.

A illa e a súa contorna foi declarada Reserva Mariña e Reserva de Pesca en 1997 e no 2003, o Parlamento andaluz aprobou por unanimidade a Lei de Declaración do Paraxe natural de Alborán, o illote da Nube e as augas e fondos mariños que a rodean.