Heinrich Wölfflin
Heinrich Wölfflin | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 21 de xuño de 1864 |
Lugar de nacemento | Winterthur |
Falecemento | 19 de xullo de 1945 |
Lugar de falecemento | Zürich |
Soterrado | Wolfgottesacker |
Nacionalidade | Suíza |
Alma máter | Universidade de Múnic |
Ocupación | historiador da arte, historiador e profesor universitario |
Pai | Eduard Wölfflin |
Premios | Orde do Mérito das Ciencias e as Artes, Honorary doctor of the Humboldt University of Berlin e honorary doctor of the University of Zurich |
Na rede | |
![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Heinrich Wölfflin (21 de xuño de 1864 - 19 de xullo de 1945) foi un soado crítico da arte suízo, considerado como un dos mellores historiadores de arte de toda Europa.
Definiu a historia da arte como unha historia independente do contexto social, económico ou relixioso a través do renacemento (século XVI) e o Barroco (século XVII). Analizou as diferenzas destes dous estilos insistindo en que a finais do século XVII produciuse unha mudanza semellante mais de sentido inverso, unha "volta atrás".
Entre os seus alumnos destácanse os historiadores Rudolf Wittkower e Sigfried Giedion e o escultor Naum Gabo.
O Barroco segundo Wölffin[editar | editar a fonte]
Wölffin, define o Barroco por cinco trazos característicos:
- A procura do movemento real, polo feito de que se constrúan edificacións con paredes onduladas e tamén a procura do imaxinario, polo feito de que se pinten personaxes quen de accións violentas.
- Intento de suxerir o infinito. Este aspecto amósase claro no lago de Versalles. Neste estilo o camiño pérdese no horizonte.
- A importancia da luz e dos seus efectos.
- O gusto pola teatralidade, polo escenográfico e fastuoso.
- A tendencia a mesturar as disciplinas artísticas.
Obras[editar | editar a fonte]
As súas obras máis notables son:
- Conceptos fundamentais para a historia da arte (1915)
- Renacemento e Barroco (1888)
- A arte clásica (1899)
- Prolégomènes à une psychologie de l'architecture (1886).