Hans Sebald Beham

Hans Sebald Beham
	;
Nome orixinal	(de) Sebald Beham
Biografía
Nacemento	1500 ; Núremberg
Morte	22 de novembro de 1550 (49/50 anos); Frankfurt
Datos persoais
País de nacionalidade	Cidade Imperial Livre de Nuremberga (pt) ; Alemaña
Actividade
Campo de traballo	Pintura
Ocupación	pintor , ilustrador , gravador
Movemento	Renascimento alemão (pt)
Lingua	Lingua alemá
Familia
Irmáns	Barthel Beham

Hans Sebald Beham, nado en 1500 e finado en 1550, foi un pintor e gravador alemán, un dos máis importantes dos Kleinmeister, os pequenos mestres, coñecidos así polo cativo tamaño dos seus gravados.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Hans Sebald naceu nunha familia de artistas de Nuremberg, seu irmán máis vello foi o tamén gravador Barthel Beham. En 1525, con seu irmán e Georg Pencz, foi expulsado de Nuremberg acusado de herexía, blasfemia e por non recoñecer a autoridade da concello da cidade, porén ó cabo dun tempo permitíronlles volver, mais de novo Beham marchou ó exilio en 1528 por publicar un libro sobre as proporcións do cabalo, plaxiando un manuscrito non publicado de Dürer, que morrera había pouco. Tras pasar algún tempo traballando en varias cidades alemás asentouse definitivamente en Frankfurt en 1532.

Obra[editar | editar a fonte]

Beham coñécese sobre todo como un prolífico ilustrador, realizou aproximadamente 252 gravados, 18 augafortes e 1500 xilografías. Traballou sobre todo en pequenos e profusamente detallados gravados; os seus traballos produciunos e publicounos el mesmo, mentres as xilografías, máis grandes, foron encargos. Traballou tamén na ilustración de dous libros de oracións.

Os seus gravados cobren un gran número de temas, os primeiros que apareceron en Nuremberg entre 1521-1525 céntranse na denuncia da igrexa romana^[1], pero son especialmente as súas escenas da vida campesiña e as mitolóxicas e históricas as máis coñecidas, frecuentemente cun elemento erótico engadido.