Gilberto Freyre

Gilberto Freyre
Nacemento	15 de marzo de 1900
Lugar de nacemento	Recife
Falecemento	18 de xullo de 1987
Lugar de falecemento	Recife
Nacionalidade	Brasil
Alma máter	Universidade de Columbia e Universidade Baylor
Ocupación	sociólogo, antropólogo, escritor
Coñecido por	Casa-Grande & Senzala
Premios	Prêmio Jabuti, Knight Commander of the Order of the British Empire, Gran Cruz de Afonso X o Sabio, Grã-Cruz da Ordem Militar de Sant'Iago da Espada, grande oficial da Lexión de Honor, Prêmio Anisfield-Wolf, Grã-Cruz da Ordem Militar de Cristo, doutor honoris causa da Universidade Federal do Ceará, doutor honoris causa da Universidade de Coimbra, honorary doctor of the University of Lisbon e Prêmio Machado de Assis
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Gilberto de Mello Freyre, nado en Recife o 15 de marzo de 1900 e finado na mesma cidade o 18 de xullo de 1987, foi un sociólogo, antropólogo e escritor brasileiro, autor de Casa-grande e senzala, influente ensaio sobre a formación da sociedade brasileira, e creador da tese do Lusotropicalismo.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Gilberto Freyre era fillo dun xuíz e catedrático de Economía política da Facultade de Dereito de Recife, Alfredo Freyre.

Gilberto iniciou os seus estudos no Colexio Americano Gilreith; o seu mestre, Mr. Williams, ensinoulle a ler e escribir en inglés, o que foi decisivo para o seu futuro. O seu pai ensinoulle latín, e logo aprendeu grego. Realizou estudos superiores na Universidade de Columbia nos Estados Unidos onde coñeceu a Franz Boas, a súa principal referencia intelectual.

É un dos sociólogos máis importantes de América e influíu en numerosos terreos de estudos no Brasil. O seu primeiro e máis importante libro é Casa-Grande e Senzala, foi publicado en1933 e traducido ao castelán, inglés, francés e alemán. Está dividido en cinco capítulos: 1) características da colonización portuguesa; 2) o indíxena na formación da familia brasileira; 3) o colonizador portugués; 4 e 5) o escravo de orixe africana na vida sexual e a familia do brasileiro. As casas-grandes organizaron a vida brasileira colonial, e contrapúñanse ás senzalas, vivendas moi humildes dos escravos. Iso sérvelle como referencia simbólica para describir as relacións sociais no seu traballo interpretativo.

A súa Interpretación do Brasil, recolle ensaios sobre as raíces europeas da historia brasileira, a fronteira e as plantacións do Brasil, a unidade e diversidade rexional brasileira, as condicións étnicas e sociais, a política exterior, a situación étnica e xeográfica, a literatura moderna e os problemas sociais.

En 1946, Gilberto Freyre foi elixido pola União Democrática Nacional para a Assembleia Constituínte ^[1] e, en 1964, apoiou o movemento cívico-militar que derrocaría a João Goulart.

Gilberto Freyre (der), con Adonias Filho (esq) e Rachel de Queiroz.

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Os seus libros foron traducidos, ademais das linguas anteditas, a outras como o italiano ou xaponés. Admirador do lusófilo vasco Unamuno, ao que lembra en moitas ocasións; Freyre alén de socioloxía e antropoloxía, escribiu poesía e ensaio de diversos temas literarios, por exemplo escribiu páxinas sobre Cervantes. Gran lector, reuniu unha notábel e numerosa biblioteca.

Gañou numerosos premios, en distintos países, entre outros os da Academia Brasileira de Letras, o premio Anisfield-Wolf, a orde civil de Afonso X o Sabio, a portuguesa de Santiago da Espada ou a Lexión de Honra francesa.