George Bellows
George Bellows | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 12 de agosto de 1882 e 19 de agosto de 1882 |
Lugar de nacemento | Columbus |
Falecemento | 8 de xaneiro de 1925 |
Lugar de falecemento | Nova York |
Causa | peritonite |
Soterrado | Green-Wood Cemetery |
Nacionalidade | Estados Unidos de América |
Alma máter | Universidade do Estado de Ohio e Central High School |
Ocupación | pintor, profesor universitario, litógrafo, debuxante, mestre e gravador |
Cónxuxe | Emma S. Bellows |
Coñecido por | The Barricade e Florence Davey |
Premios | Hallgarten Prize |
Na rede | |
![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
George Wesley Bellows, nado o 12 de agosto[1] de 1882 e finado o 8 de xaneiro de 1925, foi un pintor e litógrafo estadounidense, coñecido polas súas intrépidas representacións da vida urbana en Nova York.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Mocidade[editar | editar a fonte]
Bellows naceu en Columbus, Ohio. Estudou na Universidade Estatal de Ohio entre 1901 e 1904, xogou nos equipos universitarios de béisbol e baloncesto e realizou ilustracións para Makio, o anuario dos estudantes. rexeitou unirse ós Cincinnati Reds como xogador profesional de béisbol[2] e traballou como ilustrador comercial mentres estudaba. En 1904 marchou a Nova York para estudar arte.[3] Bellows foi alumno de Robert Henri na Escola de Arte de Nova York e integrou o grupo coñecido como The Eight da Ashcan School, un grupo de artistas que pretendían pintar a sociedade norteamericana en todas as súas formas. En 1906 Bellows alugou o seu propio estudo.
Nova York[editar | editar a fonte]
Bellows participou por primeira vez nunha exhibición en 1908 organizárona os alumnos de Henri e os críticos recibírona con disparidade de criterios. En 1909 comezou a dar clases na Art Students League of New York.
As escenas urbanas do Nova York de Bellows reflicten a crueza e o caos da clase traballadora e dos barrios, as clases altas aparecen satirizadas frecuentemente nos seus traballos. Entre 1907 e 1915 realizou unha serie de pinturas amosando Nova York cuberta de neve. Esas pinturas foron un campo de probas no que Bellows xoga coa cor e a textura visual que despois serán centrais nas súas pinturas.[4] Elas exhiben un contraste total entre o azul e branco da neve e as superficies, esgrevias e cotrosas, da cidade e creando unha imaxe esteticamente irónica dos igualmente esgrevios e costrosos homes loitando por limpar as impurezas da neve pura. Con todo foi a serie de pinturas retratando boxeadores afeccionados a súa contribución máis salientable á historia da arte[5] Esas pinturas caracterízanse pola súa atmosfera escrura, nas que as pinceladas brillantes das figuras humanas vividamente dan un forte sentido de movemento e dirección.
Temas sociais e políticos[editar | editar a fonte]
O aumento do seu prestixio como pintor dan cun cambio a súa vida e obra, aínda que continuou os seus temas anteriores, Bellows comezou a recibir peticións para retratos e convites da elite de Nova York e comezou a pasar os veráns en Maine, pintando paisaxes mariñas en Monhegan e na illa de Matinicus.
Ó tempo, o sempres socialmente consciente Bellows asociouse cun grupo de artistas e activistas radicais, chamados The Lyrical Left, que tendía ó anarquismo na súa procura dos dereitos individuais. Bellows ensinou na Escola Moderna de Nova York (que seguía as ideas de Francesc Ferrer e foi membro do consello editorial do xornal socialista, The Masses ó que tamén contribuía con debuxos e litografías a comezos de 1911. Bellows que cría que a liberdade artística do autor tiña que estar por riba de calquera política ideolóxica editorial tivo problemas mantivo un apoio público á intervención dos Estados Unidos na Primeira Guerra Mundial e realizou unha serie de litografías e pinturas coas atrocidades cometidas polos alemáns durante a invasión de Bélxica, a máis famosa foi The Germans Arrive, baseada nun relato real e que amosaba un soldado alemán contendo un mozo belga coas mans cortadas. O seu posicionamento non lle impediu criticar a censura interior e a persecución que a Lei de espionaxe permitía contra os disientes antibelicistas.
Últimos anos[editar | editar a fonte]
Os lenzos dos últimos anos de Bellows céntranse na súa vida doméstica, coa súa muller e fillas como obxectos centrais das súas obras, que amosan tamén un incremento programado e teórico cara a cor e o deseño, unha marcada diferenza coas súas obras anteriores.
Litografías[editar | editar a fonte]
Bellows fixo contribucións significativas, axudando a divulgar o seu uso como medio artístico nos Estados Unidos. En 1916 instalou unha prensa litográfica no seu estudio e entre 1921 e 1924 colaborou con Bolton Brown na realización de máis dun cento de imaxes. Bellows tamén ilustrou numerosos libros durante a súa carreira, incluíndo varios de H. G. Wells.
Galería de imaxes[editar | editar a fonte]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Donald Braider, George Bellows and the Ashcan School of Painting, 1971; George William Eggers, George Bellows 1935; Mary Sayre Haverstock et al, Artists in Ohio, 1787-1900, 2000; Frank Crowninshiel, Memorial Exhibition of the Work of George Bellows, 2005
- ↑ Bellows biography, National Gallery of Art Arquivado 04 de outubro de 2008 en Wayback Machine. Consultado o 2 de xaneiro de 2009.
- ↑ "National Gallery of Art". Arquivado dende o orixinal o 04 de outubro de 2008. Consultado o 02 de xaneiro de 2009.
- ↑ George Bellows: Love of Winter Arquivado 17 de agosto de 2007 en Wayback Machine. Consultado o 2 de xaneiro de 2009.
- ↑ http://www.nga.gov/cgi-bin/pbio?2050 Arquivado 04 de outubro de 2008 en Wayback Machine. Bellows biography, National Gallery of Ar
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Artcyclopedia (en inglés)
- An American Pulse: The Lithographs of George Bellows, San Diego Museum of Art (en inglés)
- The Powerful Hand of George Bellows: Drawings from the Boston Public Library (en inglés)
- George Bellows Gallery no MuseumSyndicate Arquivado 04 de xuño de 2016 en Wayback Machine. (en inglés)