Saltar ao contido

Gálata moribundo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Gálata moribundo
 Título
Dying Gaul (The Dying Galatian) Editar o valor en Wikidata
 Instancia de
 Movemento
 Cultura
 Material
Autoría
 Creador/a
valor descoñecido Editar o valor en Wikidata
 Encargado por
Átalo I (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Temática
Publicación
 Parte da serie
Datas e cronoloxía
 Data descuberta
século XVII Editar o valor en Wikidata
 Data de creación
década de 230 a. C.
década de 220 a. C. Editar o valor en Wikidata
Dimensións
 Altura
73 cm Editar o valor en Wikidata
 Anchura
185 cm Editar o valor en Wikidata
Localización
 Localización
 Lugar de descuberta
 Colección
 País
Fontes e ligazóns
 Número inventario
Wikidata C:Commons
Gálata moribundo[1] no Museo Capitolino, Roma.

O Gálata moribundo ou Galo moribundo[1] (en italiano: Galata Morente) é unha copia romana de mármore dunha escultura helenística perdida[2] que se cre que puido ser de bronce. Puido ter sido encargada entre os anos -230 e -220 por Atalo I de Pérgamo para celebrar a súa vitoria sobre os gálatas, un pobo celta da Galia que se asentou en Anatolia (actual Turquía).

A identidade do escultor da obra orixinal é descoñecida, pero suxeriuse que ben puido ter sido Epígono, escultor da dinastía atálida de Pérgamo. A estatua de mármore foi comunmente coñecida como o Gladiador moribundo ata o século XX,[3] xa que se asumía que representaba un gladiador ferido do anfiteatro de Roma. Os estudosos identificárono como gálata ou galo a mediados do século XIX, mais tomou varias décadas que a nova denominación recibise a aceptación popular.

  1. 1,0 1,1 Capitoline Museums. "Hall of the Galatian". Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2017. Consultado o 12 de xuño de 2014. The centre of the room features the so-called "Dying Galatian", one of the best-known and most important works in the museum. It is a replica of one of the sculptures in the ex-voto group dedicated to Pergamon by Attalus I to commemorate the victories over the Galatians in the III and II centuries BC. 
  2. Wolfgang Helbig, Führer durch die öffenlicher Sammlungen Klassischer altertümer in Rom (Tubingen 1963-71) vol. II, pp 240-42.
  3. Henry Beauchamp Walters, The Art of the Greeks, The Macmillan Company, 1906, p.130 notes that it is still most commonly called that because of the popularity of Byron's description.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • A Dictionary of Celtic Mythology. James McKillop. Oxford University Press, 1998
  • Art in the Hellenistic Age, Pollitt, J. J., 1986
  • The Bloomsbury Guide to Art, Ed. Shearer West. Bloomsbury Publishing Ltd, 1996
  • Hellenistic Sculpture, Smith, R.R.R. Londres, 1991
  • Taste and the Antique, Haskell, F. e N. Penny. New Haven e Londres, 1981. Cat. no. 44, pp 224ff.
  • The Oxford Companion to Western Art. Ed. Hugh Brigstocke. Oxford University Press, 2001

Outros artigos

[editar | editar a fonte]