Gladiador

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Parte do mosaico de Zliten, en Libia (Leptis Magna), do século II.

Un gladiador (en latín gladiator), "home de espada", era un combatente armado que entretiña ó público da República e do Imperio Romano en violentos enfrontamentos con outros gladiadores, animais salvaxes e criminais condenados. Algúns gladiadores eran voluntarios que arriscaban a súa posición social e legal e as súas vidas por estar na area. A maioría eran escravos desprezados, educados en condicións adversas, socialmente marxinados e segregados mesmo na morte.

Independentemente da súa orixe, os gladiadores ofrecían ós espectadores un exemplo da ética marcial de Roma, e loitando ou morrendo ben podían inspirar admiración e aclamación popular. Foron representados na arte culta e popular, e o seu valor como guerreiros foi conmemorado en numerosos obxectos de todo o mundo romano.

A orixe dos combates de gladiadores é un tema a debate. Hai evidencias deles nos ritos funerarios durante as Guerras púnicas do século -III, e posteriormente, axiña se converteronnunha característica esencial da política e da vida social no mundo romano. A súa popularidade levou a que os xogos fosen cada vez máis luxosos e caros.

Os xogos acadaron o seu apoxeo entre o século -I e o século II, mais finalmente decaeron no século V despois da adopción do cristianismo como a Igrexa do Imperio Romano no ano 380, aínda que os espectáculos con bestas (venatio) continuaron ata o século VI.

Reconstrución moderna[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]