Friaça

Friaça

Biografía
Nacemento	20 de outubro de 1924 Porciúncula, Brasil (pt)
Morte	12 de xaneiro de 2009 (84 anos) Itaperuna, Brasil
Causa da morte	pneumonía
Altura	178 cm
Peso	75 kg
Actividade
Ocupación	futbolista
Período de actividade	1943 - 1958
Nacionalidade deportiva	Brasil
Deporte	fútbol
Posición de xogo	Dianteiro
Traxectoria   Equipo 1944–1949 Club de Regatas Vasco da Gama 1949–1951 São Paulo Futebol Clube 66 (48) 1953–1953 Associação Atlética Ponte Preta 1953–1954 Club de Regatas Vasco da Gama 164 (108) 1954–1955 Associação Atlética Ponte Preta 1957–1958 Guarani Futebol Clube   Selección nacional 1947–1952   Brasil 13 (1)
Participou en
1950	Mundial de Fútbol Brasil 1950

Albino Friaça Cardoso, coñecido simplemente como Friaça, nado en Porciúncula o 20 de outubro de 1924 e finado en Itaperuna o 12 de xaneiro de 2009, foi un futbolista brasileiro que xogaba como extremo dereito.

Desenvolveu a maior parte da súa carreira no Vasco da Gama, aínda que tamén vestiu outras camisetas como a do São Paulo. Internacional coa selección brasileira, foi autor do único gol do Brasil no partido decisivo do Mundial de 1950, o coñecido como Maracanazo.

Traxectoria

Foi descuberto polos dirixentes do Vasco da Gama cando xogaba nun pequeno club de Carangola, o Ipiranga, despois de derrotar aos titulares do Vasco con dous goles seus. O técnico Ondino Viera decidiu a súa contratación, e en 1945 formou parte do núcleo do que se deu en chamar o Expresso da Vitória, o equipo do Vasco que conseguiu varios títulos a nivel estatal e o Campionato Suramericano de Campións de 1948, considerado o precursor da Copa Libertadores. Con catro goles, foi o máximo artilleiro do seu equipo durante esa competición.

Durante a súa etapa no club, estivo especialmente unido a Jair Rosa Pinto, quen, segundo o propio Friaça, o axudou a mellorar o seu tiro. Unha vez rematado o ciclo de vitorias no Vasco, foi traspasado ao São Paulo, no que xogou dende o 1 de abril de 1949 ata o 27 de marzo de 1951, marcando 48 goles e conseguindo o título de campión paulista. Precisamente polo seu bo rendemento, o Vasco mercouno de novo, manténdoo nas súas filas ata 1952. Máis tarde xogou no Ponte Preta, de novo no Vasco, e no Guaraní, retirándose aos 34 anos. Disputou un total de 191 partidos co Vasco, marcando 113 goles.

Selección brasileira

Foi 13 veces internacional coa selección brasileira, sendo convocado para o Mundial de 1950. Marcou o seu único gol internacional no partido decisivo do torneo contra o Uruguai, batendo ao gardameta Roque Máspoli para poñer o 1-0 no marcador. Con todo, os uruguaios acabaron remontando inesperadamente o partido, que pasou á historia co alcume de Maracanazo.

Estilo de xogo

Futbolista ofensivo, xogaba na posición de extremo dereito. Era coñecido pola súa velocidade e a potencia do seu tiro, pola súa habilidade para golpear a balón parado e pola precisión dos seus centros.

Vida persoal

Casou con Maria Helena, coa que tivo catro fillos: Ronaldo, Ricardo, Rogério e Maria Inês. En 1992 sufriu o duro golpe da morte dun dos fillos, Ricardo, que con 33 anos faleceu nun accidente de voo sen motor. Tras o suceso aumentou o seu consumo de alcol e fumou máis do que xa facía, empeorando así as súas condicións de saúde. En 2005 foi internado no hospital de Itaperuna, onde morreu o 12 de xaneiro de 2009 a causa das complicacións dunha pneumonía.

Palmarés

Vasco da Gama

• Campionato Carioca (2): 1945, 1947.
• Campionato Suramericano de Campións (1): 1948.

São Paulo

• Campionato Paulista (1): 1949.

Selección brasileira

• Copa Oswaldo Cruz (1): 1950.
• Copa Rio Branco (1): 1950.
• Campionato Panamericano (1): 1952.

Individual

• Máximo goleador do Campionato Paulista (1): 1949 (24 goles).