Frankia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Frankia

Nódulo radicular de amieiro onde se poden encontrar as Frankia.
Clasificación científica
Dominio: Bacteria
Filo: Actinomycetota
Orde: Frankiales
Familia: Frankiaceae
Becking 1970 (Approved Lists 1980)[1]
Xénero: Frankia
Brunchorst 1886[2]
Especie tipo
Frankia alni
(Woronin 1866) Von Tubeuf 1895
Especies[5]
Sinonimia

Frankia é un xénero de bacterias fixadoras do niutróxeno que viven en simbiose con plantas actinorrícicas, similar ás bacterias Rhizobium atopadas nos nódulos radiculares de legumes da familia Fabaceae. Frankia tamén inicia a formación de nódulos radiculares.

Este xénero foi nomeado orixinalmente por Jørgen Brunchorst en 1886 en honra do biólogo alemán Albert Bernhard Frank.[6] Brunchorst considerou que o organismo que identificara era un fungo filamentoso. Jan-Hendrik Becking redefiniu o xénero en 1970 como de bacterias actinomicetas e creou para el a familia Frankiaceae dentro da orde Actinomycetales (hoxe na orde Frankiales). Mantivo o nome orixinal de Frankia para o xénero.[7] Polo momento Frankia é o único xénero validamente publicado da familia Frankiaceae.[8]

Sección dun nódulo radicular de amieiro.

Características[editar | editar a fonte]

A maioría das cepas de Frankia son específicas de distintas especies de plantas coas que viven en simbiose. Son bacterias filamentosas e converten o nitróxeno atmosférico en amoníaco utilizando o encima nitroxenase, un proceso coñecido como fixación do nitróxeno. Fano mentres viven nos nódulos das raíces de plantas actinorrícicas. As bacterias poden fornecer a maioría ou todos os requirimentos de nitróxeno da planta hóspede. Como resultado, as plantas actinorrícicas colonizan e a miúdo prosperan en solos que teñen baixos niveis de nutrientes.[9]

Agora disponse de varios xenoma de Frankia, que poden axudar a aclarar como evolucionou a simbiose entre procariotas e plantas, como ocorreron as adaptacións ambientais e xeográficas, a diversidade metabólica e o fluxo horizontal de xenes entre os procariotas simbiontes.[9]

As Frankia poden resistir baixas concentracións de metais pesados como Cu, Co e Zn.[10] Poden ser beneficiosas para os solos degradados. O solo degradado é un solo rico en metais pesados ou desprovisto de nutrientes debido á seca.[11]

As Frankia son bacterias grampositivas, xa que as súas paredes celulares están feitas dunha grosa capa de peptidoglicano. Isto axúdalle a resistir os metais pesados que poida haber en solos degradados.[12]

Son bacterias que toleran un estreito rango de temperaturas e niveis de pH do solo. Crecen mellor arredor dos 30° Celsius e nun ambiente a pHs entre 6,5 e 7.[13] Isto indica que as Frankia son moi sensibles ao seu ambiente.

Plantas simbiontes[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Becking JH. (1970). "Frankiaceae fam. nov. (Actinomycetales) with one new combination and six new species of the genus Frankia Brunchorst 1886, 174". International Journal of Systematic Bacteriology 20: 201–220. doi:10.1099/00207713-20-2-201. 
  2. Brunchorst J. (1886). "Über einige Wurzelanschwellungen, besonders diejenigen von Alnus und den Elaegnaceen" [On root swellings, particularly those of Alnus and the Elaeagnaceae]. Untersuchungen aus dem botanischen Institut in Tübingen [Investigations of the Botanical Institute in Tübingen ] 2 (151–177). 
  3. Normand P; Nguyen, T.V.; Battenberg, K; Berry, A.M.; Heuvel, B.V.; Fernandez, M.P.; Pawlowski, K. (2017). "Proposal of "Candidatus Frankia californiensis", the uncultured symbiont in nitrogen-fixing root nodules of a phylogenetically broad group of hosts endemic to western North America". Int J Syst Evol Microbiol 67 (10): 3706–3715. PMID 28884663. doi:10.1099/ijsem.0.002147. 
  4. Normand, P; Nouioui, I; Pujic, P; Fournier, P; Dubost, A; Schwob, G; Klenk, HP; Nguyen, A; Abrouk, D; Herrera-Belaroussi, A; Pothier, J.F.; Pflüger, V; Fernandez, M.P. (2018). "Frankia canadensis sp. nov., isolated from root nodules of Alnus incana subspecies rugosa". Int J Syst Evol Microbiol 68 (9): 3001–3011. PMID 30059001. doi:10.1099/ijsem.0.002939. 
  5. Euzéby, J.P.; Parte, A.C. "Frankia". List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature (LPSN). Consultado o 16 de xuño de 2021. 
  6. Pawlowski, Katharina (2009-06-17). Prokaryotic Symbionts in Plants. Springer Science & Business Media. p. 107. ISBN 9783540754602. 
  7. "Frankia taxonomy". Arquivado dende o orixinal o 2011-07-27. Consultado o 2011-01-14. 
  8. LPSN Frankiaceae
  9. 9,0 9,1 Frankia and Actinorhizal Plants
  10. Abdel‐lateif, Khalid Salah El dein; Mansour, Samira R.; El‐Badawy, Mohamed F.; Shohayeb, Mohamed M. (2018). "Isolation and molecular characterization of Frankia strains resistant to some heavy metals". Journal of Basic Microbiology 58 (9): 720–729. ISSN 1521-4028. PMID 29962068. doi:10.1002/jobm.201800122. 
  11. El dein Abdel-lateif, Khalid Salah; Mansour, Samira R.; El-Badawy, Mohamed F.; Shohayeb, Mohamed M. (setembro de 2018). "Isolation and molecular characterization of Frankia strains resistant to some heavy metals". Journal of Basic Microbiology 58 (9): 720–729. PMID 29962068. doi:10.1002/jobm.201800122. 
  12. Nouioui, Imen; Ghodhbane-Gtari, Faten; del Carmen Montero-Calasanz, Maria; Rohde, Manfred; Tisa, Louis S.; Gtari, Maher; Klenk, Hans-Peter (2017-03-01). "Frankia inefficax sp. nov., an actinobacterial endophyte inducing ineffective, non nitrogen-fixing, root nodules on its actinorhizal host plants". Antonie van Leeuwenhoek 110 (3): 313–320. ISSN 1572-9699. PMID 27830471. doi:10.1007/s10482-016-0801-7. 
  13. Srivastava, Amrita; Singh, Anumeha; Singh, Satya S.; Mishra, Arun K. (2017-04-16). "Salt stress–induced changes in antioxidative defense system and proteome profiles of salt-tolerant and sensitive Frankia strains". Journal of Environmental Science and Health, Part A 52 (5): 420–428. ISSN 1093-4529. PMID 28085556. doi:10.1080/10934529.2016.1270672. 
  14. Schwintzer, C. R.; Tjepkema, J. (1990). The Biology of Frankia and Actinorhizal Plants. San Diego: Academic Press. ISBN 978-0126332100.