Filipo o Árabe
Nome orixinal | Marcus Iulius Philipus |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | c. 204 Shahba (Imperio Romano) |
Morte | 249 (44/45 anos) Verona (Imperio Romano) |
Causa da morte | homicidio, morto en combate |
Emperador romano | |
febreiro de 244 – setembro de 249 ← Gordiano III – Decio → | |
Senador romano | |
Prefecto do pretorio | |
Datos persoais | |
Outros nomes | Filipo I, ou Filipo o Árabe. |
Relixión | Relixión na Roma antiga |
Actividade | |
Ocupación | emperador romano |
Período de tempo | Imperio Romano, Exipto grecorromano, Era do Exipto romano e principado |
Período de actividade | 244 a 249 |
Outro | |
Título | Emperador romano |
Cónxuxe | Márcia Otacília Severa |
Fillos | Filipe II (imperador) |
Pai | Julius Marinus |
Irmáns | Caio Júlio Prisco |
Descrito pola fonte | Enciclopedia de Otto Obálky knih, Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
Marcus Iulius Philipus naceu no 204, en Trachonitide, preto da actual Damasco. Pasou á historia co nome de Filipo I, ou Filipo o Árabe. Gobernou o Imperio Romano entre os anos 244 a 249.
Filipo como soldado
[editar | editar a fonte]No ano 230 casou con Marcia Otacilia Severa e tivo un fillo ao que lle deron o nome de Marcus Iulius Severus Filipus. Durante a campaña en Oriente contra os persas do emperador Gordiano III, distinguiuse en parte axudado polo seu irmán Xulio Prisco. Á morte de Temiseteo, e apoiado polo exército, é nomeado prefecto do pretorio polo emperador. Dende aquel intre tenta poñer en dúbida a capaciade do emperador para as operacións militares que se estaban a realizar, e as tropas terminan asasinando a Gordiano III e nomeando emperador a Marco Xulio Filipo.
Filipo como emperador
[editar | editar a fonte]Envía cartas ó Senado, comunicándolles a morte do emperador, e o seu nomeamento por parte das lexións. O Senado despois dalgunhas dúbidas, noméao emperador, a súa muller Marcia augusta e ao seu fillo césar. Tralo pago dun tributo, e da renuncia a Armenia e Mesopotamia, o rei de Persia Sapor I, consegue a paz en Oriente. Nomea o seu irmán Xulio Prisco reitor do Oriente, dálle o nome de Philipopolis á súa cidade natal e volve a Roma.
No 245, os carpios fan incursións no Danubio. Filipo leva a campaña persoalmente e consegue vencelos no 247. Trala vitoria, nomea o seu fillo augustus e o seu sucesor.
Como construtor, Filipo embeleceu Roma con grandes edificios, creou o lacus do Trastevere e reparou numerosas calzadas en diversas provincias do Imperio.
Con el celébrase o primeiro milenio da fundación da cidade de Roma, con grandes xogos, entre os que destacaron os do Centenario, ou Ludi Saeculares, que resultaron particularmente fastuosos pola gran cantidade de animais e gladiadores que tomaron parte neles.
Pouco despois comezan a xurdir pretendentes ó trono en diversas provincias do Imperio. No 248, as lexións de Oriente nomean emperador a Pupieno, pero rapidamente son sometidos. No Danubio, as lexión de Panonia e Moesia nomean a Claudio Marino Pacatiano.
Morte de Filipo
[editar | editar a fonte]Filipo envía ó Danubio a Quinto Trajano Decio, xeneral de orixe panonia e senador, en contra de Pacatiano. Pero as tropas, ó saber da súa chegada, matan a Pacatiano e nomean a Decio Augusto I. Este acepta e leva as tropas cara a Italia. Filipo sae coas súas tropas ó encontro. En Verona ten lugar a loita entre as dúas forzas, na que Filipo o Árabe morre e o seu fillo é capturado e asasinado. Decio é entón proclamado emperador polo Senado.
Imperio Romano | ||
---|---|---|
Segue a: Gordiano III |
Filipo o Árabe | Precede a: Decio |
Crise do século III |