Fernando Primo de Rivera

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Fernando Primo de Rivera
Nome completoFernando Primo de Rivera y Sobremonte
Nacemento24 de xullo de 1831 e 1831
Lugar de nacementoSevilla
Falecemento23 de maio de 1921 e 1921
Lugar de falecementorúa Serrano
Soterradocamposanto de San Isidro
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónpolítico e militar
PaiJosé Primo de Rivera
NaiJuana María Nepomucena de Sobremonte y Larrazábal
IrmánsMiguel Primo de Rivera y Sobremonte e Rafael Primo de Rivera y Sobremonte
PremiosCabaleiro da Orde do Vélaro de Ouro
Na rede
WikiTree: Primo_de_Rivera_y_Sobremonte-2
editar datos en Wikidata ]

Fernando Primo de Rivera y Sobremonte, nado en Sevilla o 24 de xullo de 1831 e finado en Madrid o 23 de maio de 1921,[1][2] primeiro marqués de Estella e primeiro conde de San Fernando da Unión, foi un militar e político español.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fernando foi fillo do destacado mariño José Primo de Rivera e tío do ditador Miguel Primo de Rivera.[3]

Carreira militar[editar | editar a fonte]

Combateu durante a Terceira Guerra Carlista e trala toma de Lizarra, Afonso XII concedeulle o título de Marqués de Estella.[3] Entre 1880 e 1883 foi Capitán Xeneral de Filipinas.[2] En 1897 foi nomeado de novo capitán xeneral nas illas, en substitución de Camilo García de Polavieja,[2] onde conseguiu empuxar ás montañas ás tropas de Emilio Aguinaldo con quen asinou en 1897 o Pacto de Biak-na-Bato polo que o insurxente filipino comprometíase a exiliarse en Hong Kong.[4][2] En 1898, durante a súa estancia en Filipinas, outorgóuselle a Cruz Laureada de San Fernando.[4] En abril de 1898 sería relevado no cargo e substituído por Basilio Augustín e Dávila.[2]

Foi ministro da Guerra de forma interina en 1874 e 1875, nos inicios da Restauración;[5][6] anos despois ocupou de forma oficial a carteira durante os gobernos conservadores de Antonio Maura en 1907 e de Eduardo Dato en 1917.[3][5]

Morte[editar | editar a fonte]

Morreu sobre as 2:30 AM do 23 de maio de 1921, no seu domicilio da rúa de Serrano 25, en Madrid.[7] O enterro tivo lugar ao día seguinte na Sacramental de San Isidro e a el acudiron personalidades como Antonio Maura, o Conde de Romanones, Valeriano Weyler, Joaquín Milans del Bosch, José Bascarán y Federic, o seu sobriño Miguel Primo de Rivera, Diego Arias de Miranda ou Manuel de Burgos e Mazo.[8]

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Predecesor:
Joaquín Jovellar y Soler
Ministro da Guerra
31 de decembro de 1874 – 10 de setembro de 1875
Sucesor:
Joaquín Jovellar y Soler
Predecesor:
Rafael Rodríguez Arias
Gobernador de Filipinas
15 de abril de 1880 – 10 de marzo de 1883
Sucesor:
Emilio Molíns
Predecesor:
José de Lachambre
Gobernador de Filipinas
23 de abril de 1897 – 11 de abril de 1898
Sucesor:
Basilio Augustín y Dávila
Predecesor:
Antonio Maura y Montaner
Ministro da Guerra
3 de xullo de 1907 – 1 de marzo de 1909
Sucesor:
Arsenio Linares Pombo
Predecesor:
Francisco Aguilera y Egea
Ministro da Guerra
11 de xuño de 1917– 18 de outubro de 1917
Sucesor:
José Marina Vega