Fernando María Castiella

Fernando María Castiella
	;
Nome orixinal	(es) Fernando María de Castiella Maíz
Biografía
Nacemento	9 de decembro de 1907 ; Bilbao, España
Morte	25 de novembro de 1976 (68 anos); Madrid, España
Procurador en Cortes
	6 de novembro de 1967 – 10 de novembro de 1969 – Gregorio López-Bravo (pt) → ; Lexislatura: IX lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
	3 de xullo de 1964 – 15 de novembro de 1967 ; Lexislatura: VIII lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
	31 de maio de 1961 – 6 de xuño de 1964 ; Lexislatura: VII lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
	16 de maio de 1958 – 18 de abril de 1961 ; Lexislatura: VI lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
	26 de abril de 1957 – 14 de abril de 1958 ; ← Alberto Martín-Artajo Álvarez ; Lexislatura: V lexislatura das Cortes franquistas
Ministro de Exteriores
	25 de febreiro de 1957 – 29 de outubro de 1969 ; ← Alberto Martín-Artajo Álvarez – Gregorio López-Bravo (pt) →
Embaixador de España na Santa Sé
	1951 – 1957 ; ← Joaquín Ruiz-Giménez Cortés – Antonio Garrigues Díaz-Cañabate →
Ambassador of Spain to Peru (en)
	1948 – 1951
Procurador en Cortes
	12 de maio de 1946 – 13 de xullo de 1948 ; Lexislatura: II lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
	16 de marzo de 1943 – 24 de abril de 1946 ; Lexislatura: I lexislatura das Cortes franquistas
Q44019352
Catedrático de universidade
Datos persoais
Residencia	Q29094783
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade de Cambridge ; Universidade de Xenebra ; Universidade de París ; Universidade Central
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	diplomático , xurista , político , profesor universitario , avogado
Empregador	Universidade de Madrid
Partido político	Falange Española Tradicionalista y de las JONS
Membro de	Real Academia de Ciencias Morais e Políticas (1976–1976); Consejo de la Hispanidad (1941–1945); Asociación Católica de Propagandistas
Lingua	Lingua castelá
Carreira militar
Conflito	Fronte Oriental (segunda guerra mundial)
Familia
Parentes	Ángel Sanz Briz (concunhado (pt) )
	Premios (1969) Gran Cruz da Orde Civil do Mérito Agrícola; (1969) Gran Cruz da Orde Imperial do Xugo e as Frechas; (1968) Gran Cruz da Orde de Cisneros; (1962) Gran Cruz del Mérito Militar con distintivo blanco; (1962) Gran Cruz do Mérito Naval con distintivo branco; (11 de abril de 1961) Gran Cruz da Orde de Santiago da Espada; (1953) Gran Cruz da Orde de Carlos lll; (1952) Gran Cruz da Orde de San Raimundo de Peñafort; (9 de decembro de 1946) Grã-Cruz da Ordem da Instrução Pública (pt) ; (1946) Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica; (1944) Cruz de Honra da Orde de San Raimundo de Peñafort; Gran Cruz 1ª clase da Orde ao Mérito da República Federal Alemá ;
	Sinatura

Fernando María Castiella y Maíz, nado en Bilbao o 9 de decembro de 1907 e finado en Madrid o 25 de novembro de 1976, foi un diplomático, escritor e político español.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou o doutoramento en Leis na Universidade de Madrid e logo trasladouse a París, Cambridge e Xenebra para ampliar os seus estudos.

Desempeñou importantes cargos. Foi vicepresidente da Confederación Nacional de Estudantes Católicos e Catedrático de Dereito Internacional Público. Máis tarde, traballou no diario El Debate, onde dirixiu a sección de política exterior. Cando se iniciou a guerra civil en 1936 logrou escapar de Madrid, onde se atopaba naquel momento, e alcanzar a zona nacional para ingresar neste bando.

Foi Catedrático de Dereito na Universidade de Madrid, membro do Tribunal da Haia (1939) e embaixador no Perú e o Vaticano (1951-56), diplomático e ministro de Asuntos Exteriores español (1956 - 1969), durante a ditadura franquista.

No seu labor distinguiuse polos seus esforzos de negociación co Reino Unido, sobre a cuestión de Xibraltar, unha constante na súa xestión, con resultados infrutuosos. Así como pola vontade de terminar co isolacionismo do Réxime. Nesa liña, consegue a integración de España na OCDE e no Fondo Monetario Internacional, quedando a UE como meta inalcanzable. Castiella varíou limitadamente a política exterior española, non chegando a atopar as reformas tendentes á súa democratización.

En 1941 compartiu o Premio Nacional de Literatura con José María de Areilza pola súa obra Reivindicaciones de España.