Fernando Fernández de Córdova
| Fernando Fernández de Córdova | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 2 de setembro de 1809 |
| Lugar de nacemento | Buenos Aires |
| Falecemento | 30 de outubro de 1883 |
| Lugar de falecemento | Madrid |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | político, militar e Ministro |
| Premios | Gran Cruz da Orden de Carlos lll e Gran Cruz de la Orden de San Hermenegildo |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Fernando Fernández de Córdova, nado en Buenos Aires en 1809 e finado en 1883, foi un militar e político español.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de militar, xunto co seu irmán Luís combateu na Primeira Guerra Carlista. Pertencía ao Partido Moderado. Ascendeu a tenente xeneral en 1847 e foi destinado a Italia para protexer ao papa Pío IX. Ocupou o Ministerio da Guerra e, do 18 de xullo ao 20 de xullo de 1854, foi Presidente do Consello de Ministros en plena crise revolucionaria. A pesar de ser partidario de Isabel II, uniuse ao movemento revolucionario de 1868 que deu ao traste coa Coroa. Novamente foi ministro con Amadeu I de Savoia, pero en 1873 retirouse da vida política.
| Reinado de Isabel II de España | ||
|---|---|---|
Segue a: Luis José Sartorius |
Fernando Fernández de Córdova | Precede a: Ángel Saavedra y Ramírez de Baquedano |
| Presidente do Goberno de España | ||
