Fernando Fernández de Córdova
Fernando Fernández de Córdova | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 2 de setembro de 1809 |
Lugar de nacemento | Buenos Aires |
Falecemento | 30 de outubro de 1883 |
Lugar de falecemento | Madrid |
Nacionalidade | España |
Ocupación | político, militar e Ministro |
Premios | Gran Cruz da Orden de Carlos lll e Gran Cruz de la Orden de San Hermenegildo |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Fernando Fernández de Córdova, nado en Buenos Aires en 1809 e finado en 1883, foi un militar e político español.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de militar, xunto co seu irmán Luís combateu na Primeira Guerra Carlista. Pertencía ao Partido Moderado. Ascendeu a tenente xeneral en 1847 e foi destinado a Italia para protexer ao papa Pío IX. Ocupou o Ministerio da Guerra e, do 18 de xullo ao 20 de xullo de 1854, foi Presidente do Consello de Ministros en plena crise revolucionaria. A pesar de ser partidario de Isabel II, uniuse ao movemento revolucionario de 1868 que deu ao traste coa Coroa. Novamente foi ministro con Amadeu I de Savoia, pero en 1873 retirouse da vida política.
Reinado de Isabel II de España | ||
---|---|---|
Segue a: Luis José Sartorius |
Fernando Fernández de Córdova | Precede a: Ángel Saavedra y Ramírez de Baquedano |
Presidente do Goberno de España |