Vitelo (ovo): Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Xoio (conversa | contribucións)
arranxiño
Xoio (conversa | contribucións)
arranxos
Liña 1: Liña 1:
{{en uso}}
{{en uso}}
[[Ficheiro:Raw egg.jpg|miniatura|300px|A [[Xema (ovo)|xema]] (vitelo) dun [[Ovo (bioloxía)|ovo]] de [[galiña]]]]
[[Ficheiro:Raw egg.jpg|miniatura|300px|A [[Xema (ovo)|xema]] (vitelo) dun [[Ovo (bioloxía)|ovo]] de [[galiña]]]]
O '''vitelo''',<ref>[https://academia.gal/dicionario/-/termo/vitelo vitelo, 2ª acep.] no ''[[Dicionario da RAG]]''.</ref> '''deuteroplasma''' ou '''plasma xerminativo''' é a parte do [[citoplasma]] do [[cigoto]] que contén substancias nutritivas,<ref name=C>[[Carlos Garrido|Garrido, Carlos]] (1977): ''Dicionário terminológico quadrilíngue de zoologia dos invertebrados''. A Corunha: Associaçom Galega da Língua. ISBN 84-87305-12-1, p. 336.</ref>. tales como [[lípidos]], [[glícido]]s, [[proteína]]s, [[vitamina]]s, e [[mineral|minerais]].
O '''vitelo''',<ref>[https://academia.gal/dicionario/-/termo/vitelo vitelo, 2ª acep.] no ''[[Dicionario da RAG]]''.</ref> '''deuteroplasma''' ou '''plasma xerminativo''' é a parte do [[citoplasma]] do [[cigoto]] que contén substancias nutritivas,<ref name=C>[[Carlos Garrido|Garrido, Carlos]] (1977): ''Dicionário terminológico quadrilíngue de zoologia dos invertebrados''. A Corunha: Associaçom Galega da Língua. ISBN 84-87305-12-1, p. 336.</ref> tales como [[lípidos]], [[glícido]]s, [[proteína]]s, [[vitamina]]s, e [[Mineral (nutriente)|minerais]].


O vitelo provén na súa maioría do [[óvulo]], e serve para a [[nutrición]] do [[embrión]], polo menos nas súas fases iniciais.
O vitelo provén na súa maioría do [[óvulo]], e serve para a [[nutrición]] do [[embrión]], polo menos nas súas fases iniciais.
Liña 7: Liña 7:
As proteínas funcionan en parte como alimento por si mesmas e, en parte, para a regulación do almacenamento e subministración dos outros [[nutriente]]s. Por exemplo, nalgunhas especies a cantidade de xema nun ovo afecta aos procesos de desenvolvemento que seguen á [[fecundación]].
As proteínas funcionan en parte como alimento por si mesmas e, en parte, para a regulación do almacenamento e subministración dos outros [[nutriente]]s. Por exemplo, nalgunhas especies a cantidade de xema nun ovo afecta aos procesos de desenvolvemento que seguen á [[fecundación]].


O vitelo non é un material de [[célula]]s vivas, como o [[protoplasma]], senón un material en gran parte pasivo, é dicir, un [[deuteroplasma]] (elementos inactivos do protoplasma, principalmente o material nutritivo que contén o [[saco vitelino]]),<ref>MOSBY (2010): ''Diccionario Mosby Pocket de Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud''. 6ª ed. [[Ámsterdam]], [[Países Baixos]]: Elsevier Mosby. ISBN 978-84-8086-682-8.</ref> de aí o sinónimo deuteroplasma. O material alimentario e as estruturas de control asociadas fornécense durante a [[ooxénese]]. Parte do material almacénase máis ou menos na forma en que o corpo materno o subministrou, en parte como procesado por [[Tecido (bioloxía)|tecidos]] non xerminais no ovo, mentres que parte do procesamento biosintético na súa forma final acontece no propio [[ovocito]].<ref>Barnes, Richard Stephen Kent (2001): ''[https://books.google.com/books?id=YLxJETTBCSsC&lpg=PP1&hl=en&pg=PA347#v=onepage&q&f=false The Invertebrates: A Synthesis]''. Wiley-Blackwell. ISBN|978-0-632-04761-1, p. 347.</ref>
O vitelo non é un material de [[célula]]s vivas, como o [[protoplasma]], senón un material en gran parte pasivo, é dicir, un [[deuteroplasma]] (elementos inactivos do protoplasma, principalmente o material nutritivo que contén o [[saco vitelino]]),<ref>MOSBY (2010): ''Diccionario Mosby Pocket de Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud''. 6ª ed. [[Ámsterdam]], [[Países Baixos]]: Elsevier Mosby. ISBN 978-84-8086-682-8.</ref> de aí o sinónimo deuteroplasma. O material alimentario e as estruturas de control asociadas fornécense durante a [[ooxénese]]. Parte do material almacénase máis ou menos na forma en que o corpo materno o subministrou, en parte como procesado por [[Tecido (bioloxía)|tecidos]] non xerminais no ovo, mentres que parte do procesamento biosintético na súa forma final acontece no propio [[ovocito]].{{sfn|Barnes, R. S. K., ''et al''.|2001|p= 347.}}


== Diferenzas entre as especies ==
== Diferenzas entre as especies ==
Algúns tipos de ovos non conteñen vitelo, por exemplo, porque se producen en situacións nas que o subministro de alimentos é suficiente (como no corpo do [[hospedador]] dun [[parasito]]) ou porque o embrión se desenvolve no corpo da nai, que subministra o alimento, normalmente a través da [[placenta]]. Dise que os sistemas reprodutivos nos que o corpo da nai subministra directamente o alimento ao embrión son '''matrotróficos''', e que aqueles nos que o embrión é subministrado polo vitelo son '''lecitotróficos'''. En moitas especies, como todas as [[aves]], e na maioría dos [[réptiles]] e [[insectos]], o vitelo adopta a forma dun órgano especial de almacenamento construído no tracto reprodutivo da nai. En moitos outros animais, especialmente especies moi pequenas, como algúns [[peixe]]s e [[invertebrados]], o material do vitelo non se encontraa nun órgano especial, senón no interior do ovo.
Algúns tipos de ovos non conteñen vitelo, por exemplo, porque se producen en situacións nas que o subministro de alimentos é suficiente (como no corpo do [[hospedador]] dun [[parasito]]) ou porque o embrión se desenvolve no corpo da nai, que subministra o alimento, normalmente a través da [[placenta]]. Dise que os sistemas reprodutivos nos que o corpo da nai subministra directamente o alimento ao embrión son '''matrotróficos''', e que aqueles nos que o embrión é subministrado polo vitelo son '''lecitotróficos'''. En moitas especies, como todas as [[aves]], e na maioría dos [[réptiles]] e [[insectos]], o vitelo adopta a forma dun órgano especial de almacenamento construído no tracto reprodutivo da nai. En moitos outros animais, especialmente especies moi pequenas, como algúns [[peixe]]s e [[invertebrados]], o material do vitelo non se encontraa nun órgano especial, senón no interior do ovo.


La cantidad de vitelo está relacionada con la historia evolutiva de una especie. Así, los pequeños animales que producen grandes cantidades de huevos para asegurar su supervivencia presentan huevos [[Oligolecito|oligolecitos]] o mesolecitos, por lo que el [[embrión]] debe desarrollarse rápidamente antes de agotar sus reservas nutritivas. [[Ave]]s y [[reptile]]s necesitan huevos polilecitos para asegurar la nutrición de embriones complejos que se desarrollan fuera de la madre. Los [[mamífero]]s producen huevos pequeños desprovistos casi de vitelo, debido al desarrollo de la [[placentación]], a pesar de su origen evolutivo a partir de especies de huevos polilecitos. Sin embargo, durante la [[gastrulación]] de los mamíferos se sigue un esquema muy similar al de los huevos polilecitos a pesar de ser más complejo.
A cantidade de vitelo está relacionada coa historia evolutiva das [[especies]]. Así, os pequenos animais que producen grandes cantidades de ovos para aseguraren a súa supervivencia presentan ovos oligolecitos ou mesolecitos, polo que o embrión debe desenvolverse rapidamente antes de esgotar as súas reservas nutritivas. As aves e os réptiles necesitan ovos polilecitos para aseguraren a nutrición de embrións complexos que se desenvolven fóra da nai. Os [[mamífero]]s producen ovos pequenos desprovistos case de vitelo, debido ao desenvolvemento da [[placenta|placentación]], a pesar da súa orixe evolutiva a partir de especies de ovos polilecitos. Porén, durante a [[gastrulación]] dos mamíferos séguese un esquema moi similar ao dos ovos polilecitos a pesar de ser máis complexo.


== Clasificación dos ovos segundo o vitelo ==
== Clasificación dos ovos segundo o vitelo ==


=== Por la cantidad de vitelo ===
=== Pola cantidade de vitelo ===
* ''Oligolecitos'' o ''microlecitos'': poca cantidad.
* ''Oligolecitos'' ou ''microlecitos'': pouca cantidade.
* ''Mesolecitos'' o ''heterolecitos'': cantidad media.
* ''Mesolecitos'' ou ''heterolecitos'': cantidade media.
* ''Polilecitos'' o ''megalecitos'': gran cantidad.
* ''Polilecitos'' ou ''megalecitos'': gran cantidade.


=== Por la distribución del vitelo ===
=== Pola distribución do vitelo ===
* ''Isolecito'': uniformemente distribuido.
* ''Isolecito'': uniformemente distribuído.
* ''Telolecito'': concentrado en un polo (polo vegetal), mientras que en el otro extremo se encuentra el polo animal que constituye el [[disco embrionario]].
* ''Telolecito'': concentrado nun polo (polo vexetal), mentres que no outro extremo se encontra o polo animal, que constitúe o [[disco embrionario]].
* ''Centrolecito'': concentrado en el centro
* ''Centrolecito'': concentrado no centro.


=== Vitelo en las aves ===
== Vitelo nas aves ==
En estas especies, el vitelo está formado por dos tipos:
Nas aves o vitelo está formado por dous compoñentes:
* O ''vitelo amarelo'', que é o maior dos dous compoñentes.

* O ''vitelo branco'', que forma unha parte central bulbosa (''látebra'') prolongándose nun colo que se expande baixo o disco embrionario, formando o chamado ''núcleo de Pander''.
* El ''vitelo amarillo'', que es el mayor de los dos componentes.
* El ''vitelo blanco'', que forma una parte central bulbosa (''látebra'') prolongándose en un cuello que se expande bajo el [[disco embrionario]], formando el ''núcleo de Pander''.

Además, el blanco se alterna en finas capas concéntricas con otras más gruesas del amarillo. Esto se debe a que por la noche, el vitelo posee una menor cantidad de grasa y más de [[proteína]]s, formando la capa de vitelo blanco.


== Notas ==
== Notas ==
Liña 39: Liña 36:
== Véxase tamén ==
== Véxase tamén ==
=== Bibliografía ===
=== Bibliografía ===
* Barnes, R. S. K., ''et al''. (2001): ''[https://books.google.com/books?id=YLxJETTBCSsC&lpg=PP1&hl=en&pg=PA347#v=onepage&q&f=false The Invertebrates: A Synthesis]''. Hoboken, [[Nova Jersey]], [[USA]]: Wiley-Blackwell. ISBN 978-0-632-04761-1.
* García Monterde, José. Embriología Veterinaria, 2006. Universidad de Córdoba.
* García Monterde, José e Francisco Gil Cano (2006): [http://www.intermedica.com.ar/media/mconnect_uploadfiles/g/i/gil_cano.pdf ''Embriología Veterinaria. Un enfoque dinámico del desarrollo animal'']. [[Córdoba, España|Córdoba]]: Universidad de Córdoba. ISBN 978-950-555-409-6.


=== Outros artigos ===
=== Outros artigos ===

Revisión como estaba o 13 de setembro de 2020 ás 13:16

A xema (vitelo) dun ovo de galiña

O vitelo,[1] deuteroplasma ou plasma xerminativo é a parte do citoplasma do cigoto que contén substancias nutritivas,[2] tales como lípidos, glícidos, proteínas, vitaminas, e minerais.

O vitelo provén na súa maioría do óvulo, e serve para a nutrición do embrión, polo menos nas súas fases iniciais.

As proteínas funcionan en parte como alimento por si mesmas e, en parte, para a regulación do almacenamento e subministración dos outros nutrientes. Por exemplo, nalgunhas especies a cantidade de xema nun ovo afecta aos procesos de desenvolvemento que seguen á fecundación.

O vitelo non é un material de células vivas, como o protoplasma, senón un material en gran parte pasivo, é dicir, un deuteroplasma (elementos inactivos do protoplasma, principalmente o material nutritivo que contén o saco vitelino),[3] de aí o sinónimo deuteroplasma. O material alimentario e as estruturas de control asociadas fornécense durante a ooxénese. Parte do material almacénase máis ou menos na forma en que o corpo materno o subministrou, en parte como procesado por tecidos non xerminais no ovo, mentres que parte do procesamento biosintético na súa forma final acontece no propio ovocito.[4]

Diferenzas entre as especies

Algúns tipos de ovos non conteñen vitelo, por exemplo, porque se producen en situacións nas que o subministro de alimentos é suficiente (como no corpo do hospedador dun parasito) ou porque o embrión se desenvolve no corpo da nai, que subministra o alimento, normalmente a través da placenta. Dise que os sistemas reprodutivos nos que o corpo da nai subministra directamente o alimento ao embrión son matrotróficos, e que aqueles nos que o embrión é subministrado polo vitelo son lecitotróficos. En moitas especies, como todas as aves, e na maioría dos réptiles e insectos, o vitelo adopta a forma dun órgano especial de almacenamento construído no tracto reprodutivo da nai. En moitos outros animais, especialmente especies moi pequenas, como algúns peixes e invertebrados, o material do vitelo non se encontraa nun órgano especial, senón no interior do ovo.

A cantidade de vitelo está relacionada coa historia evolutiva das especies. Así, os pequenos animais que producen grandes cantidades de ovos para aseguraren a súa supervivencia presentan ovos oligolecitos ou mesolecitos, polo que o embrión debe desenvolverse rapidamente antes de esgotar as súas reservas nutritivas. As aves e os réptiles necesitan ovos polilecitos para aseguraren a nutrición de embrións complexos que se desenvolven fóra da nai. Os mamíferos producen ovos pequenos desprovistos case de vitelo, debido ao desenvolvemento da placentación, a pesar da súa orixe evolutiva a partir de especies de ovos polilecitos. Porén, durante a gastrulación dos mamíferos séguese un esquema moi similar ao dos ovos polilecitos a pesar de ser máis complexo.

Clasificación dos ovos segundo o vitelo

Pola cantidade de vitelo

  • Oligolecitos ou microlecitos: pouca cantidade.
  • Mesolecitos ou heterolecitos: cantidade media.
  • Polilecitos ou megalecitos: gran cantidade.

Pola distribución do vitelo

  • Isolecito: uniformemente distribuído.
  • Telolecito: concentrado nun polo (polo vexetal), mentres que no outro extremo se encontra o polo animal, que constitúe o disco embrionario.
  • Centrolecito: concentrado no centro.

Vitelo nas aves

Nas aves o vitelo está formado por dous compoñentes:

  • O vitelo amarelo, que é o maior dos dous compoñentes.
  • O vitelo branco, que forma unha parte central bulbosa (látebra) prolongándose nun colo que se expande baixo o disco embrionario, formando o chamado núcleo de Pander.

Notas

  1. vitelo, 2ª acep. no Dicionario da RAG.
  2. Garrido, Carlos (1977): Dicionário terminológico quadrilíngue de zoologia dos invertebrados. A Corunha: Associaçom Galega da Língua. ISBN 84-87305-12-1, p. 336.
  3. MOSBY (2010): Diccionario Mosby Pocket de Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud. 6ª ed. Ámsterdam, Países Baixos: Elsevier Mosby. ISBN 978-84-8086-682-8.
  4. Barnes, R. S. K., et al. 2001, p. 347..

Véxase tamén

Bibliografía

Outros artigos