Modesto Brocos

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Brocos.

Modelo:Pintor Modesto Brocos Gómez, nado en Santiago de Compostela en 1852 e finado en Río de Janeiro en 1936, foi un pintor galego-brasileiro.

Traxectoria

Era irmán do escultor Isidoro Brocos y Gómez, profesor da Academia de Belas Artes da Coruña. Terminados os estudos, aos dezaoito anos, pretendeu gañarse a vida na Arxentina, mais dous anos despois estaba en Brasil ilustrando o semanario O Mequetrefe, de Río de Xaneiro. Introduciu no país a técnica do xilogravado aplicándoa nas súas ilustracións.

Em 1875 inscribiuse como alumno libre na Academia Imperial de Belas Artes, onde recibiu clases de Vítor Meireles e Zeferino da Costa.

Engenho de mandioca (Muíño de mandioca), 1892.

De xenio inquedo, antes de dous anos mudouse a París, onde ingresou na Escola de Belas Artes, tendo como mestre ó alemán Henri Lehmann. Incontento, marchou a Madrid, regresando ó pouco a París e despois marchando a Roma, onde encontrou ó seu protector, o artista español Pradilla. Frecuentou durante cinco anos a Academia Chigi ata 1890. Nesa época xa era un artista maduro, autor de excelentes obras e frecuentador do Salon parisino. Na condición de pintor con formación completada, retorna a Río de Xaneiro por invitación de Rodolfo Bernardelli, daquela director da Escola Nacional de Belas Artes, sucesora da vella Academia Imperial.

Profesor da Escola Nacional de Belas Artes durante a Primeira República Brasileira, fixou con realismo os tipos e as escenas brasileiras. Practicou diversos xéneros de pintura e foi autor de libros como A questão do ensino de Bellas Artes (1915) e Retórica dos pintores (1933).

Galería de imaxes

Artigo principal: Galería de imaxes de Modesto Brocos y Gómez.

O cadro Redenção de Cam, composto por catro persoas em fronte de unha casa humilde, tamén simboliza a tese de branqueamento, posteriormente adoptada como ideal de formación nacional, proposta por João Baptista de Lacerda e presentada en Londres, xunto con esa pintura engadida pola lenda :

"Negro pasando ao branco, na terceira xeración, por efecto do cruzamento de razas. [1]"

Redención de Cam, pertencente ao Museu Nacional de Belas Artes no Rio de Janeiro, estampa unha señora negra en pé e en xesto de agradecemento aos ceos por algunha pregaria atendida, a carón da nova Mulata, probablemente filla dela, e do neto branco, cor tamén do xenro. [1] O nome da obra é unha referencia a Caín, personaxe do Libro do Xénese cuxa maldición feita polo pai, Noé, tería, segundo as teorías racistas da época, condenado os descendentes á cor negra e á escravitude. [1]

Redenção de Cam, 1895

• 
  Sinatura
• 
  Olevano, 1899. Pinacoteca do Estado de São Paulo.
• 
  Camponesa. Pinacoteca do Estado de São Paulo.
• 
  Gravado do emperador Pedro II do Brasil
• 
  Retrato de Rosalía.

Véxase tamén

Bibliografía

• José Roberto Teixeira Leite: Pintores espanhois no Brasil, São Paulo, Espaço Cultural Sérgio Barcellos, 1996 (en portugués).

Ligazóns externas

• Ficha de Modesto Brocos na Fundación Novacaixagalicia.
• Dezenovevinte - MODESTO BROCOS (en portugués).