Fricción: Diferenzas entre revisións
corrixo |
|||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{Ortografía}} |
{{Ortografía}} |
||
[[Ficheiro:Incommensurabilité 4.jpg|miniatura|dereita|A fricción resulta da interacción entre dous corpos]] |
[[Ficheiro:Incommensurabilité 4.jpg|miniatura|dereita|A fricción resulta da interacción entre dous corpos]] |
||
A '''fricción''' ou '''rozamento''' é unha [[forza]] natural que actúa cando un obxecto está en contacto con outro e sofre a acción |
A '''fricción''' ou '''rozamento''' é unha [[forza]] natural que actúa cando un obxecto está en contacto con outro e sofre a acción dunha forza que intenta movelo. A forza de fricción está causada polo contacto dos dous corpos ou do corpo en movemento co medio en que se move. A ciencia que estuda a fricción é a [[triboloxía]]. |
||
==Descrición== |
==Descrición== |
||
[[Ficheiro:Bloc au repos.png|miniatura|Forza normal]] |
[[Ficheiro:Bloc au repos.png|miniatura|Forza normal]] |
||
A fricción cunha superficie depende da |
A fricción cunha superficie depende da forza normal entre o obxecto e a superficie; cuanto maior for a forza normal maior será a fricción. Pasar un dedo pola superficie dunha [[mesa]] pode ser usado como exemplo práctico: se se presiona con forza o dedo, a fricción aumenta e o dedo para. |
||
Aínda que se opoñan ó sentido de deslizamento entre as superficies de contacto, todas as formas de transporte que se desprazan sobre rodas non poderían moverse sen a fricción: é a fricción entre as rodas e o solo o que permite que as rodas se agarren ao solo, producindo movemento polo cambio de forzas. Así, a forza de fricción pode asumir características de forza motora, cando a súa acción proporciona o movemento de translación do corpo en relación á superficie. |
|||
Pode parecer estraño afirmar que |
Pode parecer estraño afirmar que non é precisa ningunha forza para manter un corpo en movemento, cando un avión se despraza a unha [[velocidade]] constante utilizando os seus poderosos [[Motor (máquina)|motor]]es. A razón é que a forza dos motores que impelen o avión cara adiante é igualada pola fricción co aire a través do cal se move o avión; as dúas forzas equilíbranse de tal modo que ningunha actúa sobre o avión e este, por tanto, continúa movéndose cunha velocidade constante. |
||
==Coeficiente de fricción== |
==Coeficiente de fricción== |
||
Demostra o grao de rugosidade entre dous corpos. |
Demostra o grao de rugosidade entre dous corpos. Trátase dun concepto adimensional, ou sexa, non presenta unidade. Pode ser clasificada en dinámica ou estática, de acordo coa situación que se encontra o sistema: |
||
* Coeficiente de fricción dinámica: presente a partir do momento que o corpo efectúa |
* Coeficiente de fricción dinámica: presente a partir do momento en que o corpo efectúa o desprazamento. Representado por <math>\mu_d\,</math>. |
||
* Coeficiente de fricción estática: presente cando o corpo se encontra na inminencia do movemento, ou sexa, no principio da actuación da forza externa. Para efecto de diferenciación, é representado por <math>\mu_e\,</math>. |
* Coeficiente de fricción estática: presente cando o corpo se encontra na inminencia do movemento, ou sexa, no principio da actuación da forza externa. Para efecto de diferenciación, é representado por <math>\mu_e\,</math>. |
||
Revisión como estaba o 5 de xaneiro de 2015 ás 22:18
Este artigo ou sección precisa dunha revisión ortográfica e/ou de gramática (recurso útil: corrector ortográfico en liña de galego). Podes axudarte do revisor ortográfico, activándoo en: Preferencias → Trebellos → Navegación → Ortografía: Activar o revisor ortográfico. Colabora connosco neste artigo e noutros en condicións semellantes para que a Galipedia mellore e medre. |
A fricción ou rozamento é unha forza natural que actúa cando un obxecto está en contacto con outro e sofre a acción dunha forza que intenta movelo. A forza de fricción está causada polo contacto dos dous corpos ou do corpo en movemento co medio en que se move. A ciencia que estuda a fricción é a triboloxía.
Descrición
A fricción cunha superficie depende da forza normal entre o obxecto e a superficie; cuanto maior for a forza normal maior será a fricción. Pasar un dedo pola superficie dunha mesa pode ser usado como exemplo práctico: se se presiona con forza o dedo, a fricción aumenta e o dedo para.
Aínda que se opoñan ó sentido de deslizamento entre as superficies de contacto, todas as formas de transporte que se desprazan sobre rodas non poderían moverse sen a fricción: é a fricción entre as rodas e o solo o que permite que as rodas se agarren ao solo, producindo movemento polo cambio de forzas. Así, a forza de fricción pode asumir características de forza motora, cando a súa acción proporciona o movemento de translación do corpo en relación á superficie.
Pode parecer estraño afirmar que non é precisa ningunha forza para manter un corpo en movemento, cando un avión se despraza a unha velocidade constante utilizando os seus poderosos motores. A razón é que a forza dos motores que impelen o avión cara adiante é igualada pola fricción co aire a través do cal se move o avión; as dúas forzas equilíbranse de tal modo que ningunha actúa sobre o avión e este, por tanto, continúa movéndose cunha velocidade constante.
Coeficiente de fricción
Demostra o grao de rugosidade entre dous corpos. Trátase dun concepto adimensional, ou sexa, non presenta unidade. Pode ser clasificada en dinámica ou estática, de acordo coa situación que se encontra o sistema:
- Coeficiente de fricción dinámica: presente a partir do momento en que o corpo efectúa o desprazamento. Representado por .
- Coeficiente de fricción estática: presente cando o corpo se encontra na inminencia do movemento, ou sexa, no principio da actuación da forza externa. Para efecto de diferenciación, é representado por .
A asociación dos módulos de cada un implica que o coeficiente de fricción dinámica será menor ou igual ao coeficiente de fricción estática:
Fricción dinámica
Chamase de forza de fricción dinámica a forza que surxe entre as superficies que presentan movemento relativo. A forza de atrito dinámico se opón a este deslizamento entre as superficies, non necesariamente oposta ao movemento do corpo. Por exemplo: cando unha caixa está deslizando sobre unha superficie horizontal para a dereita, a forza de atrito dinámico estará aplicada na superficie de contacto da caixa e a superficie de apoio paralelamente a superficie e apontando para a esquerda.
Outro exemplo é cando un carro está se movimentando en unha estrada e decide frear bruscamente, de modo que as rodas son trabadas. O carro irá parar por causa da forza de atrito, que actúa entre os pneumáticos e o solo, nese caso contrario ao deslizamento dos penes e a pista. xa para o caso de un home empurrando unha caixa débese considerar que: se a caixa está en repouso encanto o home aplica a forza, a forza de atrito entre a caixa e o plano de apoio será de atrito estático sendo contraria ao deslizamento da caixa para fronte. xa para os pés do home, a forza de atrito estará atuando no sentido a impedir o deslizamento dos pés para tras, nese caso a forza de atrito estático está apontando para fronte.
Caso a caixa estexa deslizando, a forza de atrito entre a caixa e o plano será dinámica e estará se opondo ao deslizamento, que nese caso coincide con a oposición ao movemento da caixa. Para o caso dos pés do home, considerando que mesmo empurrando a caixa non haxa deslizamento en relación à superficie, a forza de atrito continua sendo de carácter estático e nese caso ela estará apontando para fronte, ou sexa, se opondo ao deslizamento dos pés e consecuentemente favorábel ao movemento da caixa. Esa forza de atrito pode ser calculada pola seguinte expresión:
- , onde , medida en Newtons, é o coeficiente de atrito dinámico e a forza que é normal à dirección do movemento (no caso de o corpo estar en un plano horizontal, ten a mesma intensidade do peso do corpo, ou sexa, , onde é a masa do obxecto e é a aceleración do campo gravitacional no local).
Atrito estático
Chamamos de forza de atrito estático a forza que se opón a deslizamento entre as superficies. Por exemplo, podemos citar o deslizamento de unha caixa sobre unha superficie ou tamén o atrito entre o pneumático de un carro cando este non está se movendo sobre a superficie. Cando se tenta empurrar unha caixa en repouso en relación ao solo, nótase que dependendo da forza que é aplicada sobre a caixa, esta non sae do lugar. Así, pódese concluír que hai unha forza que actúa contra o movemento. Ela é denominada forza de atrito estático. Hai que se ter coidado para non relacionar a forza de atrito estático con un corpo necesariamente parado.
Ora, para mover a caixa, se for feita unha forza igual ao atrito dinámico, ela non sairá do lugar, pois as forzas irán se anular. Entón, conclúese con iso que a forza de atrito estático é maior que a de atrito dinámico. Porén, na maioría dos casos, os seus valores son tan próximos que podemos considera-las aproximadamente iguais.
- (análogo ao atrito dinámico)
Enerxía disipada
Ao mover un obxecto en contacto con unha superficie, a enerxía disipada en forma de calor é:
-
- onde
- N é a forza normal,
- μd á o coeficiente de atrito dinámico,
- x e o eixo no que se move o corpo.
- onde
Valores dos coeficientes de atrito
Materiais en contacto | Estático μd | Dinámico μd |
---|---|---|
Xeo // Xeo | 0,1 | 0,03 |
Vidro // Vidro | 0,9 | 0,4 |
Vidro // Madeira | 0,2 | 0,25 |
Madeira // Coiro | 0,4 | 0,3 |
Madeira // Pedra | 0,7 | 0,3 |
Madeira // Madeira | 0,4 | 0,3 |
Aceiro // Aceiro | 0,74 | 0,57 |
Aceiro // Xeo | 0,03 | 0,02 |
Aceiro // Latón | 0,5 | 0,4 |
Aceiro // Teflón | 0,04 | 0,04 |
Teflón // Teflón | 0,04 | 0,04 |
Caucho // Cemento (seco) | 1,0 | 0,8 |
Caucho // Cemento (húmido) | 0,3 | 0,25 |
Cobre // Ferro (fundido) | 1,1 | 0,3 |
Esquí (encerado) // Neve (0ºC) | 0,1 | 0,05 |
Articulacións humanas | 0,02 | 0,003 |
Algúns Casos de Fricción
Tapón do champán
Nese exemplo, para acharmos a forza que a fricción exerce no tapón sobre a boca da botella de vidro cando se tenta practicar a soltura do tapón de corcho, precisamos antes achar a área de contacto entre o tapón e a boca. Despois de obtermos este dato por contas matemáticas (superficie interna de un cilindro), é preciso achar tamén a presión exercida polo tapón na boca. A presión do tapón actúa como a Forza Normal na área de contacto, e, sabendo esas dúas informacións e posuíndo os coeficientes de fricción, basta utilizar a fórmula antedita para obter a Forza de Fricción cando se tenta abrir tal botella.
Fricción no plano inclinado
Hai aquí apenas unha particularidade: Cando un corpo está sobre un plano inclinado e baixo a acción exclusiva da gravidade, a intensidade da Forza Normal que se utiliza para calcular a Forza de Atrito corresponde á compoñente perpendicular ao plano de contacto, que pode ser calculada segundo a expresión:
- , onde é o ángulo de inclinación en relación à horizontal.Vale resaltar que cando se trata de un plano inclinado, o ángulo formado polo plano inclinado e a horizontal corresponde ao ángulo formado polo peso do corpo sobre o plano e a súa compoñente perpendicular ao plano inclinado, rutineiramente chamada de Py. Nese circunstancia, a forza de atrito que atuará sobre o corpo irá se opor ao deslizamento para baixo e, por tanto, estará orientada paralelamente ao plano para cima.
A dirección do atrito é sempre perpendicular à recta tanxente á circunferencia no ponto en que o carro se encontra e o sentido aponta para o centro. Para calcular a Intensidade do Atrito usase a seguinte fórmula, desde que se trate de movemento Circular Uniforme:
- Masa do Automóbel Aceleración centrípeta.
a formula xeral, que mede o atrito de unha superficie é: .m = g.sen