Saltar ao contido

Enrique Peinador

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaEnrique Peinador

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento1880 Editar o valor en Wikidata
Pontevedra, España Editar o valor en Wikidata
Morte19 de xuño de 1940 Editar o valor en Wikidata (59/60 anos)
Vigo, España Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónemprendedor , filántropo Editar o valor en Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá e lingua galega Editar o valor en Wikidata
Familia
FillosEnrique Peinador Porrúa Editar o valor en Wikidata
PaiEnrique Peinador Vela Editar o valor en Wikidata

BNE: XX1773203 BUSC: peinador-lines-enrique

Enrique Peinador Lines, nado en Pontevedra en 1880 e finado en Vigo o 19 de xuño de 1940[1], foi un empresario e filántropo galego.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]
Familia Peinador en 1931.

Fillo de Sabino Enrique Peinador Vela, sucedeu ao seu pai como xerente do balneario de Mondariz en 1907. Foi Socio protector do Seminario de Estudos Galegos, académico correspondente da Real Academia Galega e artífice da constitución do concello de Mondariz-Balneario en 1924. Membro do Partido Galeguista, en abril de 1936 foi elixido compromisario na candidatura da Fronte Popular por Pontevedra para a elección do presidente da República.[2]

Xunto co seu irmán, Ramón Peinador Lines, converteu Mondariz nun importante centro da cultura galega onde se celebraban faladoiros literarios coa participación dos intelectuais, como a sesión de ingreso na Real Academia Galega de Ramón Cabanillas en 1920. Subvencionou exploracións arqueolóxicas, promocionou diversas publicacións no balneario e creou un museo con pezas arqueolóxicas e etnográficas. En 1936 expropiáronlle os terreos onde se construíu, en 1954, o aeroporto de Vigo.

Publicou diferentes artigos en Mondariz e La Temporada en Mondariz, colaborou na Guía turística Mondariz-Vigo-Santiago (1912) e escribiu Vocabulario dos cesteiros de Mondariz, na revista Nós (1922).

En 2004 foi nomeado fillo adoptivo de Mondariz-Balneario.

Vida persoal

[editar | editar a fonte]

Casou con Georgina Porrúa Moreno de Villar e foi pai de Enrique Peinador Porrúa.

  1. Necrolóxica en El Pueblo Gallego, 20-6-1940, p. 6.
  2. La Vanguardia, ed. (28 de abril de 1936). "Las elecciones de compromisarios en provincias". Barcelona: 30. Consultado o 9 de abril de 2011. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]