Eleccións ao Parlamento de Cataluña de 1995
‹ 1992 • ![]() | |||||||||||
Eleccións ao Parlamento de Cataluña 135 escanos do Parlamento | |||||||||||
19 de novembro de 1995 | |||||||||||
Tipo | Lexislativa | ||||||||||
Período | 1995-1999 | ||||||||||
Demografía electoral | |||||||||||
Electores | 5.079.981 | ||||||||||
Votantes | 3.232.959 | ||||||||||
Participación | |||||||||||
63.64% ![]() | |||||||||||
Votos válidos | 3.223.952 | ||||||||||
Votos en branco | 31.417 | ||||||||||
Votos nulos | 9.007 | ||||||||||
Resultados | |||||||||||
![]() |
CiU - Jordi Pujol | ||||||||||
Votos | 1.320.071 ![]() | ||||||||||
Escanos obtidos | 60 ![]() | ||||||||||
41.35% | |||||||||||
![]() |
PSC - Joaquim Nadal | ||||||||||
Votos | 802.252 ![]() | ||||||||||
Escanos obtidos | 34 ![]() | ||||||||||
25.13% | |||||||||||
![]() |
PPC - Alejo Vidal-Quadras | ||||||||||
Votos | 421.752 ![]() | ||||||||||
Escanos obtidos | 17 ![]() | ||||||||||
13.21% | |||||||||||
![]() |
ERC - Àngel Colom | ||||||||||
Votos | 305.867 ![]() | ||||||||||
Escanos obtidos | 13 ![]() | ||||||||||
9.58% | |||||||||||
![]() |
ICV - Rafael Ribó | ||||||||||
Votos | 313.092 ![]() | ||||||||||
Escanos obtidos | 11 ![]() | ||||||||||
9.81% | |||||||||||
Distribución de escanos no Parlamento | |||||||||||
![]() | |||||||||||
Presidente da Generalitat de Cataluña | |||||||||||
As eleccións ao Parlamento de Cataluña de 1995 celebráronse o 19 de novembro de 1995, as quintas eleccións ao Parlamento de Cataluña trala instauración da democracia en España, e o restabelecemento da Generalitat de Cataluña en 1977. Foron convocadas a votar 5.079.981 persoas maiores de 18 anos e con dereito a voto en Cataluña. As eleccións serviron para escoller os 135 parlamentarios da segunda lexislatura democrática. Acudiron a votar 3.232.959 persoas, uns 400.000 votantes máis que en 1992, o que deu unha participación do 63,64 por cento, a cifra máis alta dunhas eleccións autonómicas catalás.
As eleccións foron anticipadas cinco meses, xa que debían terse celebrado o domingo 14 de abril de 1996. As eleccións de 1995 supuxeron un punto de inflexión na tendencia política: a alta participación significou que, respecto ás eleccións de 1992, perderan escanos os dous grandes partidos, Convergència i Unió (10) e o PSC (6), en beneficio do Partido Popular, que gañou 10 escanos, ERC que sumou 2, e Iniciativa per Catalunya que gañou 4 novos escanos.
Malia a súa gran perda de escanos, o partido máis votado volveu ser, por quinta vez consecutiva, Convergència i Unió que, con 1.320.071 votos (un 40,95 por cento), obtivo 60 escanos, mais perdeu a maioría absoluta.
Trala formación do Parlamento de Cataluña, o candidato de Convergència i Unió, Jordi Pujol, tivo que negociar co Partido Popular a abstención dos seus deputados para poder ser investido por quinta vez consecutiva Presidente da Generalitat de Cataluña. A investidura[1] logrouse con maioría simple na segunda votación, xa que na primeira non conseguiu a maioría absoluta da cámara. O PSC abstívose tanto na primeira como na segunda votación como xesto de boa vontade cara a CiU. ERC votou en contra na primeira e abstívose na segunda. ICV mantivo o seu voto en contra en ámbalas votacións.[2]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Mecanismo de investidura Arquivado 03 de xuño de 2012 en Wayback Machine. (catalán)
- ↑ [1][2] Distribución de votos
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
A Galipedia ten un portal sobre: Cataluña |