Eleanor Roosevelt

Eleanor Roosevelt
Nome completo	Anna Eleanor Roosevelt
Nacemento	11 de outubro de 1884
	Manhattan
Falecemento	7 de novembro de 1962
	Nova York
Causa	tuberculose
Nacionalidade	Estados Unidos de América
Relixión	Igreja Episcopal dos Estados Unidos
Educada en	The New School
Ocupación	diplomática, escritora, autobiógrafa, política, feminista e xornalista
Pai	Elliott Roosevelt I
Nai	Anna Hall Roosevelt
Cónxuxe	Franklin D. Roosevelt
Fillos	Anna Roosevelt Halsted, James Roosevelt, Elliott Roosevelt, Franklin Delano Roosevelt Jr. e John Aspinwall Roosevelt
Irmáns	Hall Roosevelt
Premios	United Nations Prize in the Field of Human Rights, Gandhi Peace Award, National Women’s Hall of Fame e Prêmio Nansen
[ editar datos en Wikidata ]

Roosevelt.

Anna Eleanor Roosevelt, nada en Nova York o 11 de outubro de 1884 e finada en Manhattan o 7 de novembro de 1962, foi unha política estadounidense, diplomática e defensora dos Dereitos Humanos.

Traxectoria

Filla maior de Elliot e Anna Hall Roosevelt e neta favorita de Theodore Roosevelt, casou en 1905 cun primo en 5º grao, Franklin Delano Roosevelt. Como esposa do Presidente dos Estados Unidos, foi a muller estadounidense que máis tempo permaneceu como Primeira Dama.

Durante o período posterior á crise de 1929 viaxou a través dos Estados Unidos promovendo a New Deal, e visitou as tropas nos frontes de batalla da Segunda Guerra Mundial. Participou nas formacións de numerosas institucións, sendo as máis notables entre elas as Nacións Unidas, a Asociación de Nacións Unidas, e a Casa da Liberdade, (Freedom House). Presidiu o comité que aprobou a Declaración Universal dos Dereitos Humanos. O Presidente Harry Truman referiuse a ela como a Primeira Dama do Mundo en honra aos seus extensos viaxes para promover os Dereitos Humanos.

En 1939 organizou para a cantante negra Marian Anderson, que fora rexeitada polo Constitution Hall, un recital no Lincoln Memorial cunha audiencia de 70.000 espectadores e radiodifusión por todo o país. O seu matrimonio non foi para ela obstáculo para oporse á decisión do seu marido de firmar a orden executiva 9066 que resultou no internamento de 110.000 xaponeses e descendentes de xaponeses na Costa Oeste dos EUA.

Trala Segunda Guerra Mundial participou na formulación da Declaración Universal dos Dereitos Humanos das Nacións Unidas, referíndose a ela como "A carta magna da humanidade".

Continuou participando activamente na vida política do seu país ata a súa morte en 1962.