Cronoloxía da invasión rusa de Ucraína en 2022

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Esta cronoloxía da invasión rusa de Ucraína en 2022 é unha lista dinámica e fluída, pode non estar completa e algúns eventos poden ser comprendidos ou descubertos só no futuro.

Fondo[editar | editar a fonte]

O 24 de febreiro de 2022 Rusia lanzou unha invasión a grande escala de Ucraína, marcando un importante punto de escalada na Guerra Ruso-Ucraína comezada en 2014. A campaña estivo precedida por unha prolongada mobilización militar rusa desde principios de 2021, así como por numerosas demandas rusas de medidas de seguridade e prohibicións legais contra a adhesión de Ucraína á OTAN.[1]

Cronoloxía[editar | editar a fonte]

Primeira fase da guerra: do 24 de febreiro ao 7 de abril de 2022. Esta fase caracterizouse polas ofensivas rusas en múltiples frontes de batalla (norte, sur e leste).

O avance ruso inicial de febreiro a finais de marzo centrouse en tres frontes de batalla distintos: ao norte, a través de Belarús e os oblasts rusos de Kursk e Voronezh, Rusia avanzou sobre os oblasts ucraínos de Kíiv, Zhitómir, Chernihov e Summy, para apoderarse do grandes cidades, centros industriais e corazón político de Ucraína; no leste, atacaron desde os territorios ocupados de Lugansk e Donetsk e tamén vía Rostov, para garantir a integridade das dúas repúblicas autónomas recoñecidas por Moscova, rodeando tamén Khárkiv para asegurar o flanco nordeste; e no sur, a través de Crimea, o mar de Azov e Donetsk, os rusos avanzaron por Khersón, tomando a capital da rexión en seis días, coa intención de marchar sobre Mykolaiv e ocupar posteriormente a cidade de Odesa, onde se atopa o maior ucraíno. o porto está situado. Ao mesmo tempo, unha segunda forza rusa no sur avanzou sobre o Óblast de Zaporizhia, tomando Melitopol camiño de Mariupol. Ao final, perseguir tantos obxectivos ao mesmo tempo, sumado á resistencia das tropas ucraínas e aos problemas loxísticos e á baixa moral, desgastaron as forzas armadas rusas, que posteriormente tiveron que abandonar a fronte norte e interromper boa parte do ataques no sur para concentrar o seu poderío militar no leste.[2]

Segunda fase da guerra: do 7 de abril ao 5 de setembro de 2022. Este período caracterizouse por un cambio no foco do conflito, cesando as operacións militares no norte e aumentando en intensidade os combates e as ofensivas no sur e leste.

En maio, un mes despois de abandonar a primeira liña no norte, Rusia retomou as súas ofensivas no leste. As cidades de Severodonetsk e Lysychansk foron tomadas entre maio e xullo.[3] Mariupol tamén caeu en maio. Pero de novo, os avances rusos estancáronse despois destas conquistas, mentres que Ucraína recibiu armas e subministracións de Occidente.[4]

Terceira fase da guerra: de setembro a decembro de 2022; caracterizouse polas contraofensivas ucraínas e as retiradas rusas en múltiples frontes.

En agosto, Ucraína iniciou unha forte contraofensiva, no sur (en Khersón) e no leste (en Khárkiv), logrando varios éxitos iniciais. O avance sorprendeu aos rusos, obrigándoos a retroceder.[5] Como resposta, o goberno ruso iniciou o proceso de anexión dos territorios no leste e sur de Lugansk, Donetsk, Zaporozhia e Khersón, ao tempo que anunciou unha mobilización de 300.000 reservistas.[6]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Why is Russia invading Ukraine and what does Putin want?". BBC News (en inglés). 24 de febreiro de 2022. Arquivado dende o orixinal o 19 de decembro de 2021. Consultado o 24 de febreiro de 2022. 
  2. "Timeline: The first 100 days of Russia’s war in Ukraine". Consultado o 11 de junho de 2022. 
  3. "As City Falls, Ukraine’s Last Hope in Luhansk Falls With It". Consultado o 15 de setembro de 2022. 
  4. "How Western weapons help Ukraine repel Russian attacks". Consultado o 15 de setembro de 2022. 
  5. "Ukraine’s surprising counteroffensive forces Russian troops to flee". Consultado o 15 de setembro de 2022. 
  6. "Russia Goes for Annexation and Mobilization". Consultado o 1 de outubro de 2022. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]