Crisaor
Crisaor, na mitoloxía grega, o home da espada de ouro, foi fillo de Poseidón e Medusa.
Naceu, xunto a Pegaso, do pescozo da gorgona Medusa, ó ser decapitada por Perseo, e ó nacer xa portaba unha espada de ouro. Ovidio concreta que naceron do sangue de Medusa que se derramou.
"Unha vez cortada a cabeza [de Medusa] xurdiron da Górgona o cabalo alado Pegaso e Crisaor, o pai de Xerión, que foran enxendrados por Poseidón".(Pseudo-Apolodoro: Biblioteca mitológica II, 4, 2)
"Cando Perseo lle cortou a cabeza xurdiron o inmenso Crisaor e o cabalo Pegaso. Este tivo este nome porque naceu xunto ás fontes do Océano, e o outro porque ten unha espada de ouro nas mans... Crisaor enxendrou ó tricéfalo Xerión uníndose a Calírroe, filla do famoso Océano".(Hesíodo: Teogonía 280-289)
"De Medusa, filla de Gorgón, e de Neptuno [Poseidón] naceron Crisaor e o cabalo Pegaso; de Crisaor e Calírroe, o trimembre Xerión".(Hixino: Fábulas 151)
Casou con Calíorre, filla de Océano, coa que enxendrou dous seres monstruosos: Xerión, o xigante a quen Heracles tivo que roubar o gando para cumprir un dos traballos de lle ordenou Euristeo; e Equidna, nai de Cérbero, Quimera e a Hidra de Lerna, entre outros monstros.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Crisaor |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- GRIMAL, Pierre: Diccionario de mitología griega y romana. Ed. Paidós, 1981, s. v. Crisaor e px. 446.
- HESÍODO: Teogonía. Trabajos y días. Escudo. Certamen, Alianza Editorial, 3ª ed., 2013 [a numeración segue a utilizada neste texto].
- Hesíodo. Teogonía. Universidad de Salamanca. Curso 2009-2010. 11638: LUZ, MOLÉCULAS Y VIDA.
- HIXINO: Fábulas mitológicas. Tradución, introdución e notas de Francisco Miguel del Rincón Sánchez. Alianza Editorial 2009.
- OVIDIO: Metamorfosis. Tradución de Antonio Ramírez de Verger. Alianza Editorial 3ª ed. 2015, 2ª reimp. 2017 [a numeración segue a utilizada neste texto].
- PSEUDO-APOLODORO: Biblioteca mitológica. Tradución e notas de Julia García Moreno. Alianza Editorial 3ª ed. 2016 [a numeración segue a utilizada neste texto].
