Giovanni Antonio Canal

Giovanni Antonio Canal
	;
Biografía
Nacemento	7 de outubro de 1697 ; Venecia, Italia
Morte	19 de abril de 1768 (70 anos); Venecia, Italia
Actividade
Campo de traballo	Pintura
Lugar de traballo	Venecia (1756–1768); Gran Bretaña (1746–1756); Venecia (1720–1746); Venecia (1716–1719); Roma ; Londres
Ocupación	pintor, augafortista, debuxante
Xénero artístico	Veduta (pt) e Arte de paisaxes
Movemento	Rococó
Catálogo crítico	Canaletto: Giovanni Antonio Canal, 1697–1768 (en) (1976)
Profesores	Bernardo Canal
Alumnos	Bernardo Bellotto
Influencias	Giovanni Paolo Panini
Mecenas	Joseph, Consul Smith (pt)
Obra
	Obras destacables (década de 1720) View of the Grand Canal (en) ;
Familia
Pai	Bernardo Canal
Parentes	Pietro Bellotti, sobriño
Descrito pola fonte	Biblioteca dixital BEIC; Obálky knih, ; The Nuttall Encyclopædia >>>:Canaletto, Antonio

Giovanni Antonio Canal, nado o 7 de outubro de 1697 e finado o 19 de abril de 1768, máis coñecido como Canaletto, foi un pintor veneciano, famoso polas súas vistas panorámicas (vedute) de Venecia. Eran as postais da época, para aqueles que puidesen adquirilas. Fillo do pintor Bernardo Canal, de aí lle veu o diminutivo de Canaletto.

Breve biografía artística

Foi exitoso primeiro polos seus traballos decorativos para teatro, logo pintou Vistas de Venecia, que son hoxe moi buscadas. Utilizaba con proveito grande a cámara escura na composición dos seus cadros. Boa parte das súas obras eran vendidas a ingleses que facían o Grand Tour, de modo que unha gran parte da súa produción consérvase en mans da Casa Real británica. Inspirouse nas vedute de Giovanni Paolo Panini, distinguíndose polo axustado dos seus efectos e pola transparencia dos seus fondos e ceos.

En 1746, Canaletto instalouse en Londres, onde pintou numerosas panorámicas inglesas, mais seguiu aínda a realizar vistas da súa Venecia natal, a partir de deseños preparados que levara consigo desde Italia.

No 1753, tornou para Venecia. Dez anos despois foi posta ao seu cargo a cátedra de Perspectiva na Academia de Belas Artes, por designio do director da institución, o tamén pintor Giambattista Tiepolo. Os lenzos dos seus derradeiros anos foron criticados pola utilización repetida de temas, que antes foran a base do seu éxito.

Das súas panorámicas venecianas admíranse, sobre todo, as súas vistas do Palacio Ducal e da Praza de San Marcos. Unha colección das vedute foron editadas ao gravado na súa cidade, en 1742.

Discípulos

Entre os seus discípulos máis salientes cóntanse o seu sobriño Bernardo Bellotto (tamén alcumado Canaletto), Francesco Guardi, Michele Marieschi, Gabriele Bella, Giuseppe Moretti e Giuseppe Bernardino Bison.

Galería

San Cristoforo, San Michele e Murano (Venecia)
O Campo de Rialto en Venecia
Capriccio: Paisaxe fluvial con columna e arco de triunfo