Baldur Brönnimann
| Baldur Brönnimann | |
|---|---|
 | |
| Ocupación | director de orquestra |
| Na rede | |
| http://www.baldur.info | |
    | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Baldur Brönnimann, nado en 1968 en Basilea é un director de orquestra suízo.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Brönnimann estudou na Musik-Akademie der Stadt Basel, na súa cidade natal, e foi un compañeiro júnior de dirección no Royal Northern College of Music de Manchester. De 2008 a 2012, Brönniman foi o director musical da Orquestra Sinfónica Nacional de Colombia, e de 2011 a 2015, foi director artístico do BIT20 Ensemble de Noruega. Brönnimann foi director titular da Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Música de 2015 a 2020. Brönnimann converteuse no primeiro director principal da Basel Sinfonietta en 2016[1] até a tempada 2022-2023.[2] En setembro de 2022 dirixiu a Real Filharmonía de Galicia participando no proxecto Sensoxenoma 2022.[3]
Brönnimann dirixiu a música de compositores contemporáneos como Harrison Birtwistle, Unsuk Chin, Thomas Adès, John Adams, Kaija Saariaho, Helmut Lachenmann e Magnus Lindberg.[4] Brönnimann fixo o seu debut operístico coa English National Opera (ENO) en 2008 con Lost Highway de Olga Neuwirth . Volveu a ENO para as producións de The Death of Klinghoffer de John Adams (dirección de Tom Morris ) e a produción de La Fura dels Baus de Le Grand Macabre de Ligeti, obra que tamén dirixiu no Teatro Colón de Buenos Aires, Arxentina, e en Komische Oper Berlin no revival de Barrie Kosky en 2013.[5]
Brönniman realizou varias gravacións comerciais, entre elas unha gravación de obras de Pascal Dusapin, coa Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Música e o Remix Ensemble, e un disco de concertos de György Ligeti e o seu Melodien, co BIT20 Ensemble.[6]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Das Selbstverwaltete Orchester solt sich einen Chefdirigenten" (en alemán).
- ↑ "Medienmitteilung Basel-Sinfonietta; Titus Engel wird neuer Principal Conductor" (PDF). baselsinfonietta.ch (en alemán).
- ↑ "Sensoxenoma-22". USC.gal.
- ↑ "Entrevista con Baldur Brönnimann. La música contemporánea se ha hecho mucho más global" (en castelán).
- ↑ "Ligeti-Le-grand-macabre-English-National-Opera-London-Coliseum-London" (en inglés).
- ↑ "Ligeti: Cello Concerto, etc CD review – ravishing beauty with clarity and precision". the Guardian (en inglés). 2017-01-25. Consultado o 2022-09-30.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Páxina web oficial
- Intermusica agency page. Baldur Brönnimann
- Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Música; páxina de Baldur Brönnimann Arquivado 30 de setembro de 2022 en Wayback Machine.
- Kammerphilharmonie; páxina de Baldur Brönnimann Arquivado 30 de setembro de 2022 en Wayback Machine.
- https://www.mundoclasico.com/articulo/31687/Entrevista-con-Baldur-Br Entrevista por Paco Yáñez en el diario internacional Mundoclasico, parte I.
- https://www.mundoclasico.com/articulo/31688/Entrevista-con-Baldur-Br%C3%B6nnimann-2-Casa-da-M%C3%BAsica-es-un-sitio-muy-bueno-para-trabajar Entrevista por Paco Yáñez en el diario internacional Mundoclasico, parte II.
- https://www.mundoclasico.com/articulo/31693/Entrevista-con-Baldur-Br%C3%B6nnimann-3-Soy-un-m%C3%BAsico-de-hoy-y-desde-ese-concepto-miro-hacia-atr%C3%A1s Entrevista por Paco Yáñez en el diario internacional Mundoclasico, parte III.
