Saltar ao contido

Astor Piazzolla

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaAstor Piazzolla

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(es) Astor Pantaleón Piazzolla Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento11 de marzo de 1921 Editar o valor en Wikidata
Mar del Plata, Arxentina Editar o valor en Wikidata
Morte4 de xullo de 1992
Buenos Aires, Arxentina Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaCemiterio de La Chacarita
Cemiterio Jardín de Paz de Pilar Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupacióncompositor, director de orquestra, bandoneonista (pt) Traducir, compositor de bandas sonoras Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1933 Editar o valor en Wikidata - 1992 Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticoÓpera, nuevo tango (pt) Traducir e Música de tango (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
ProfesoresNadia Boulanger e Alberto Ginastera (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
InstrumentoBandoneón Editar o valor en Wikidata
Selo discográficoChesky Records (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
FillosDaniel Piazzolla Editar o valor en Wikidata
ParentesDaniel Piazzolla, neto Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteObálky knih, Editar o valor en Wikidata
Páxina webfundacionapiazzolla.org Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm0006226 Allocine: 2787 Allmovie: p106411 IBDB: 12245
BNE: XX862448 Bandcamp: astorpiazzolla Spotify: 7dsugSamBB7enWE2IrlbFg iTunes: 222560 Last fm: Astor+Piazzolla Musicbrainz: e280268a-a5ab-4bb0-be4d-ec470ca59131 Songkick: 487927 Discogs: 162564 IMSLP: Category:Piazzolla,_Astor Allmusic: mn0000607967 WikiTree: Piazzolla-1 Find a Grave: 7200666 Editar o valor en Wikidata

Astor Pantaleón Piazzolla, nado en Mar del Plata o 11 de marzo de 1921 e finado en Buenos Aires o 4 de xullo de 1992, foi un bandoneonista e compositor arxentino.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Foi un dos músicos de tango máis importantes da segunda metade do século XX. Estudou harmonía e música clásica e contemporánea coa compositora e directora de orquestra francesa Nadia Boulanger. Na súa mocidade tocou e realizou arranxos orquestrais para o bandoneonista, compositor e director Aníbal Troilo. Cando comezou a facer innovacións no tango (no que respecta a ritmo, timbres e harmonía) foi moi criticado polos tangueros da vella escola, ortodoxos en canto a ritmo, melodía e orquestración. Nos anos posteriores sería reivindicado por intelectuais e músicos de rock.

Cando nos anos cincuenta e sesenta os tangueros ortodoxos -que o consideraban «o asasino do tango»- decretaron que as súas composicións non eran tango, Piazzolla respondeu cunha nova definición: «É música contemporánea de Buenos Aires».

As súas obras non eran difundidas polas estacións de radio e os comentaristas seguían a atacar a súa arte. Os selos discográficos non se atrevían a editala. Considerárono un snob irrespetuoso que compuña música híbrida, con exabruptos de harmonía disonante.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]