A estadía de ambos en Roma, onde presenciaron de primeira man as obras arqueolóxicas da Antigüidade, unha viaxe a Angkor no ano 1970, así como as experiencias da súa infancia na Francia destruída pola guerra, foron determinantes para a súa creación artística; O tema central das obras creadas polos Poirier é a memoria cultural, pero tamén o esquecemento. Consideran que a súa arte está próxima á arqueoloxía:[2]
“A memoria é a condición de todo acto creativo, de cada construción de futuro, pero tamén consistimos no esquecemento. Non hai memoria sen este enorme e poderoso contrapeso do esquecemento. O creador é só un arqueólogo da memoria e esquecemento"
Moitas das obras dos Poirier conteñen citas e escenografías da Antigüidade, que a parella de artistas organiza en novos contextos de significado: columnas tronzadas e rotas ou zonas oculares sobredimensionadas do "David" de Michelangelo. Iso fai que Anne e Patrick Poirier sexan considerados parte da corrente de "aseguramento de rastros" (tal como nas técnicas forenses de reconstrución).[3]
"Depósito da memoria e do esquecemento", 1992; Museo Ludwig, Koblenz
↑Citado en Helmut Friedel (ed.) e Petra Giloy-Hirtz na Guía de Arte para Múnic en Espazos Públicos 1972-1979 "Wegweiser Kunst für München im öffentlichen Raum 1972-1979". Hugendubel, Múnic, 1997ISBN 3-88034-957-6, Páx. 151
↑Günter Metken: Spurensicherung: Kunst als Anthropologie und Selbsterforschung. DuMont Reiseverlag, Ostfildern 1982, ISBN 3-7701-0954-6 (en alemán)
Aleida Assmann: Erinnerungsräume.Formen und Wandlungen des kulturellen Gedächtnisses. C. H. Beck, München 1999, ISBN 3-406-50961-4.
Jan Assmann: Krypta – Bewahrte und verdrängte Vergangenheit.Künstlerische und wissenschaftliche Explorationen des kulturellen Gedächtnisses. In: Bernhard Jussen (Hrsg.): Archäologie zwischen Imagination und Wissenschaft: Anne und Patrick Poirier. Wallstein, Göttingen 1999, ISBN 3-89244-347-5.
Helmut Friedel (Hrsg.) und Petra Giloy-Hirtz: Wegweiser Kunst für München im öffentlichen Raum 1972–1979. Hugendubel, München 1997, ISBN 3-88034-957-6.
Doris Angermann: Ensemble „Oculus historiae“. In: Steffi Roettgen (Hrsg.): Skulptur und Plastik auf Münchens Straßen und Plätzen.Kunst im öffentlichen Raum 1945–1999. IDEA-Verlag, Puchheim 2000, ISBN 3-88793-150-5.