Alfonso Penela
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1955  (68/69 anos)Vigo, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade Politécnica de Cataluña |
| Actividade | |
| Ocupación | arquitecto , mestre |
Alfonso Penela Fernández, nado en Vigo en 1955, é un arquitecto galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Obtivo o título de Arquitecto na ETSA de Barcelona no ano 1980. Na actualidade é profesor do Departamento de Proxectos Arquitectónicos da Escola Técnica Superior de Arquitectura da Coruña.
A obra de Alfonso Penela aparece inscrita nunha liña de constante busca dunha linguaxe arquitectónica galega que afunda as súas raíces no coñecemento da tradición construtiva e na análise das achegas das xeracións precedentes dende a independencia, unha constante na súa obra.
Os seus proxectos responden basicamente a unha vocación experimental baseada en formulacións que unen o Movemento Moderno con elementos de orde plural que deixan adiviñar a preferencia polas novidades formais, así como polo equilibrio e pola orde compositiva, como na vivenda unifamiliar en Aldán (Cangas). A constante atención que demostra respecto ás cuestións técnicas e estruturais vese incrementada polas súas inquedanzas respecto ás compoñentes funcionais que o levan a traballar cun amplo abano de propostas e variantes, tanto nos proxectos para vivendas, coma nas súas intervencións en espazos públicos ou centros docentes, coma a Facultade de Ciencias Empresaiais e Económicas da cidade de Vigo.
Este arquitecto concibe os edificios como un conxunto de volumes articulados no que as calidades dos materiais e a manipulación de luces e sombras cobran unhas importancia decisiva. Os espazos, de volumetría fraccionada establecen un interesante diálogo con contorno, coma no caso do Pavillón Polideportivo de Manzaneda, mediante o emprego de sutís contrastes e revisións permanentes dos usos da linguaxe. A súa obra non pode encadrarse nunha soa liña senón que pendula entre diferentes estilos dun xeito arbitrario producindo unha falta de linguaxe formal que articule a súa produción. Poden destacarse como referentes arquitectónicos tanto a Zaha Hadid, Herzog e de Meuron ou Miralles e pola vía lusa Álvaro Siza , Paulo Mendes da Rocha ou Souto de Moura.[Cómpre referencia]
.JPG)
Obras destacadas[editar | editar a fonte]
- Facultade de Económicas no Campus Universitario das Lagoas - Marcosende. Vigo 1988-1991.
- Centro de Saúde en Cambados. Pontevedra (1989-1991).[1]
- Escola infantil en Conxo. Santiago de Compostela, 1989-2002.
- Rehabilitación da Casa de Arines para Sede de Instituto Camões. Vigo, 1993-1998.
- Vivenda unifamiliar. Boborás, Ourense, 1994.
- Vivenda unifamiliar M.J.Priegue. Nigrán, Pontevedra, 1996.
- Centro de Saúde en Coia[2]. Vigo, 1996-1999.
- Pavillón polideportivo na Estación Invernal de Cabeza de Manzaneda, Ourense (1998-2000)[3].
- Aloxamento para estudantes no Campus das Lagoas-Marcosende, Vigo. 2000-2002.
- Reitoría, Campus Universitario das Lagoas - Marcosende, Vigo. 2001.
- Centro de Interpretación do xacemento romano de Caldoval, Meá - Mugardos (A Coruña). 2015
- Rehabilitación do Hospital Xeral para a Cidade da Xustiza de Vigo, 2017 - 2020.[4]
Premios e distincións[editar | editar a fonte]
- 1984, Concurso do COAG en Vigo.
- 1992, Concurso Nacional Expopiedra.
- 2001, Premio GranDeArea de Achega á Arquitectura.
- 2001, Concurso VI Premios Irmáns Gómez Román de Arquitectura e Urbanismo.
- 2006, Premio Enor.
- 2009, Premio Juana de Veiga de Arquitectura.
- 2014, Premio Gran de Area de Achega á Arquitectura.[5]
Galería[editar | editar a fonte]
-
Rectoría do Campus de Vigo. -
Edificio Citexvi no Campus de Vigo. -
Outra vista do edificio Citexvi. -
Centro de Saúde A Doblada en Vigo. -
Residencia de estudantes da Universidade de Vigo. -
Sede do Instituto Camões en Vigo, reformado por Alfonso Penela. -
Centro de interpretación do xacemento romano de Caldoval.
.JPG)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Obradoiro, COAG, 1993, Santiago de Compostela, nº22, pp. 11 e 112-123. ISSN 0211-6065.
- ↑ Documentos de arquitectura nº 42. (1999). Delegación de Almería del Colegio Oficial de Arquitectos de Andalucía Oriental. ISSN 0214-9249
- ↑ Descrición e imaxes do Pavillón polideportivo, www.turgalicia.es.
- ↑ "Ciudad de la Justicia de Vigo | El "Pirulí" renace como Torre de la Justicia y la Xunta cree que operará "en tiempo récord"". Faro de Vigo (en castelán).
- ↑ "El Registro de la Propiedad gana el premio de los arquitectos". Atlántico (en castelán).
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Documentos de arquitectura nº 42. (1999). Delegación de Almería del Colegio Oficial de Arquitectos de Andalucía Oriental. ISSN 0214-9249.
- Arquitecturas de autor nº 29. (2004). T6 Ediciones. Pamplona. ISBN 84-89713-84-7.
- Obradoiro, COAG, 1993, Santiago de Compostela, nº22, pp. 11 e 112-123. ISSN 0211-6065.
