Alfarrobeira
Aparencia
| Alfarrobeira | |
|---|---|
| Ceratonia siliqua Carl von Linné 1753 | |
|
Instancia de
| |
|
Categoría taxonómica
| |
|
Taxon superior
| |
|
Nome curto
| |
| Características | |
|
Fonte de
| |
| Conservación | |
|
Identificador UICN
| |
|
Área de distribución
| |
| Clasificación taxonómica | |
| Reino | Plantae |
| Subreino | Tracheobionta |
| División | Magnoliophyta |
| Clase | Magnoliopsida |
| Subclase | Rosidae |
| Orde | Fabales |
| Familia | Fabaceae |
| Subfamilia | Caesalpinioideae |
| Tribo | Cassieae |
| Subtribo | Ceratoniinae |
| Xénero | Ceratonia |
| Especie | C. siliqua |
| Identificadores | |
| ITIS | 26531 |
| OTT | 389028 |
| Fontes e ligazóns | |
|
Descrito pola fonte
| |
| Wikidata G:Commons C:Commons | |
A alfarrobeira [1][2] (Ceratonia siliqua) é unha árbore da familia das cesalpináceas. Orixinaria da rexión mediterránea, cultívase polo seu froito, a alfarroba, utilizada como penso.
A alfarrobeira pode medrar ata os 10 m, aínda que o normal é que quede entre 5 e 7 m. Ten unha copa ampla e semiesférica, soportado por un toro groso, de áspera cortiza acastañada, e polas varudas. As follas, alternas e de forma oval, teñen entre 10 e 20 cm de longo, as flores son pequenas, de entre 6 e 12 mm de longo, pero moi numerosas. O froito é unha baga azucrada de entre 10 e 20 cm de lonxitude con sementes pequenas e duras, dá entre 15 e 20 por árbore.

A fariña de alfarroba emprégase como aditivo na industria agro-alimentaria.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Diccionario galego-castelán e vocabulario castelán-galego, 1968, Xosé Luís Franco Grande
- ↑ Dicionario de alimentación e restauración Arquivado 11 de abril de 2016 en Wayback Machine., Manuel González González (coord.), Inés Veiga Mateos, Sandra Romarís Hortas, María Jesús Paz Lema, Marta Duyos Míguez
