Saltar ao contido

École Normale Supérieure (París)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «École Normale Supérieure (Paris)»)
École normale supérieure – PSL
Datos xerais
Fundación1794
Datos actuais
Alumnos2400
Datos de contacto
Páxina webens.psl.eu
Facebook: Ecole.normale.superieure.ulm Twitter: ENS_ULM Instagram: normalesup Youtube: UCbn8O8WwMeoZsPRxgumfvAQ Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

A École normale supérieure - PSL tamén coñecida como ENS, Normale sup, Ulm ou ENS de Paaris), é unha grande école situada en París, Francia. É un dos membros constituíntes da Universidade de París de Ciencias e Letras (PSL).[1] Orixinalmente concibida durante a Revolución Francesa, a école foi fundada en 1794 para formar profesorado de alto nivel, aínda que foi pechada posteriormente.[2] A escola foi reaberta posteriormente por Napoleón I como pensionnat normal desde 1808 a 1822, antes de recuperar o seu carácter orixinal en 1826, e renomeada como École normale en 1830. En 1845, cando se crean institucións de aprendizaxe para profesores de ensino primario engádese ao nome a palabra supérieure (que quere dicir superior).[3] Dende entón, transformouse nunha plataforma para que os estudantes franceses poidan seguir carreiras tanto no goberno como na academia.

Debido ás súas características, a ENS ten unha proporción moi elevada de persoal laureado, e en consecuencia unha gran reputación. Por exemplo, entre os seus alumni inclúense 14 Premios Nobel[4] (sendo a proporción máis alta de laureados co Nobel de calquera institución), dos cales oito son en Física, doceMedallas Fields, máis da metade dos receptores da medalla de Ouro do CNRS (o premio científico máis alto de Francia ) e varios centos de membros do Institut de Francia, ademais de múltiples políticos e estadistas.[5]

O modelo da ENS foi replicado en múltiples lugares. Dentro de Francia cabe mencionar a ENS de Lión, a ENS de París-Saclay ou a ENS de Rennes. En Italia atópase a Scuola Normale Superiore en Pisa. En outros países como en Romanía, na China e en colonias francesas anteriores como Marrocos, Alxeria, Malí, Mauritania, Alxeria e o Camerún tamén existen centros seguindo o modelo da ENS.[6]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Robert J. Smith (1983). "The Ecole Normale Supérieure and the Third Republic". Histoire de l'Éducation (Albany, State University of New York Press) 18 (1): 123–127. Arquivado dende o orixinal o 6 de febreiro de 2021. Consultado o 1 de maio de 2020. 
  2. "ENS Cachan Bretagne – Les écoles de l'an III". Bretagne.ens-cachan.fr. Arquivado dende o orixinal o 26 de abril de 2012. Consultado o 15 de maio de 2014. 
  3. Ferrand, Michèle (2014-01-30). Rogers, Rebecca, ed. La mixité à dominance masculine : l'exemple des filières scientifiques de l'École normale supérieure d'Ulm-Sèvres. La mixité dans l'éducation : Enjeux passés et présents. Sociétés, Espaces, Temps (en francés) (Lión: ENS Éditions). pp. 181–193. ISBN 978-2-84788-424-1. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2023. Consultado o 2023-11-03. 
  4. Clynes, Tom (7 de outubro de 2016). "Hsu & Wai survey of universities worldwide ranked by ratio of Nobel laureates to alumni". Nature 538 (7624): 152. PMID 27734890. doi:10.1038/nature.2016.20757. 
  5. "Top universities – University profiles". Top Universities. Arquivado dende o orixinal o 27 de novembro de 2021. Consultado o 19 de novembro de 2014. 
  6. "People's Daily Online - Article on ENS - East China Normal University partnership". peopledaily.com.cn. 22 de xuño de 2005. Arquivado dende o orixinal o 3 de marzo de 2016. Consultado o 12 de outubro de 2016.