Saltar ao contido

Leonardo Rodríguez

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Leonardo Rodríguez Díaz»)
Infotaula de personaLeonardo Rodríguez

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(es) Leonardo Rodríguez Díaz Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento1877 Editar o valor en Wikidata
Lleida Editar o valor en Wikidata
Morte27 de setembro de 1922 Editar o valor en Wikidata (44/45 anos)
Lleida Editar o valor en Wikidata
Ministro de Abastecementos
21 de febreiro de 1919 – 15 de abril de 1919
← Baldomero Argente (pt) TraducirJosé Maestre Pérez (en) Traducir →
Deputado no Congreso dos Deputados
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpolítico Editar o valor en Wikidata
Partido políticoPartido Liberal Fusionista Editar o valor en Wikidata
LinguaLingua castelá e lingua catalá Editar o valor en Wikidata

Leonardo Rodríguez Díaz, nado en Lleida en 1877 e finado na mesma cidade o 27 de setembro de 1922, foi un político catalán.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]
Leonardo Rodríguez e Alfredo García Ramos en Chantada, 1920.

Avogado e economista. Militante do Partido Conservador, era un home de José Canalejas, que logo da súa morte se puxo baixo a protección de Augusto González Besada.[1] Foi deputado polo distrito de Lugo (1915-1916), e durante catro lexislaturas polo de Chantada (1916-1923). Chegou a identificarse co movemento das Irmandades da Fala. Nomeado director xeral de Comercio, Industria e Traballo, participou na primeira guerra mundial como cronista para El Mundo. Sucedeu a Baldomero Argente á fronte do Ministerio de Abastecementos entre febreiro e abril de 1919. Colaborou en diversos xornais, dirixiu o xornal Fígaro, fundou a Revista Económica y Finaciera e publicou Entre campos de batalla. Tomo I. Al margen de la guerra. Crónicas retrospectivas (1915).

En xaneiro de 1923 apareceu en Chantada o periódico El Regionalista que se proclamaba defensor da súa liña política.[2][3]

  1. Vallejo Pousada, Rafael; Pro Ruiz, Juan e Pan-Montojo, Juan (2005). Deputación Provincial, ed. Cobián, González Besada e Bugallal: Tres ministros galegos na crise da Restauración. Pontevedra. p. 163. ISBN 84-8457-255-2. 
  2. El Correo Gallego, 7-1-1923, p. 2.
  3. La Región, 9-1-1923, p. 2.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]