Jean Epstein
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 25 de marzo de 1897 Varsovia, Polonia |
Morte | 2 de abril de 1953 (56 anos) París, Francia |
Causa da morte | doenza cerebrovascular |
Lugar de sepultura | Q110338326 |
Actividade | |
Ocupación | director de cinema, crítico literario, escritor, guionista, crítico de cinema |
Período de actividade | 1922 - 1953 |
Xénero artístico | French Impressionist Cinema (en) |
Obra | |
Arquivos en | |
|
Jean Epstein, (ɛpˈʃtajn) nado en Varsovia o 25 de marzo de 1897 e finado en París o 2 de abril de 1953 foi un cineasta, teórico do cinema, crítico literario e novelista francés. Aínda que na actualidade é recordado principalmente pola súa adaptación de A caída da casa Usher, de Edgar Allan Poe, Epstein dirixiu tres ducias de filmes e foi un influente crítico literario e cinematográfico entre as décadas de 1920 e 1940. Adoita relacionarse co Cinema Francés Impresionista e o concepto de photogénie.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Epstein naceu en Varsovia, fillo dun xudeu francés e unha polaca. Trala morte do seu pai en 1908 a familia mudouse a Suíza, onde Epstein permaneceu ata comezar na escola de medicina na Universidade de Lión. Nesta cidade traballou como secretario e tradutor de Auguste Lumière, considerado un dos fundadores do cinema.
Epstein comezou a dirixir os seus propios filmes en 1922 con Pasteur, ao que seguiu L'Auberge rouge e Coeur fidèle (ambos os dous de 1923). O director Luis Buñuel traballou como o seu axudante en Mauprat (1926) e La Chute de la maison Usher (1928). As primeiras críticas de Espstein apareceron no xornal L'Esprit Nouveau.
Durante a rodaxe de Coeur fidèle Epstein escolleu filmar unha sinxela historia de amor e violencia “para gañar a confianza deses, aínda tan numerosos, que cren que tan só o melodrama máis baixo poder interesar ao público”, e tamén coa esperanza de crear “un melodrama tan espido de todas as convencións ligadas ao xénero, tan sobrio, tan sinxelo, que poida achegarse á nobreza e á excelencia da traxedia”.[1] Escribiu o guión do filme nunha soa noite.
Epstein quedar moi impresionado por La Roue, de Abel Gance, e en Coeur fidèle tratou de aplicar as técnicas de montaxe rápido e rítmico ademais do uso innovador dos primeiros planos e a sobreimpresión das imaxes. Estas técnicas aparecen especialmente na primeira metade do filmes: a secuencia inicial establece a situación de Marie no bar do porto mediante unha serie de primeiros planos da súa cara, as súas mans, a mesa e os vasos que está a lavar; o uso das imaxes do mar e do porto, intercaladas ou superpostas, para expresar as arelas de Jean e de Marie; e a secuencia máis célebre do filme na feira na que unha complexa serie de imaxes xuntadas ritmicamente debuxa a tensión na relación entre Marie e Petit Paul. As últimas escenas do filmes son relativamente convencionais en canto ás técnicas empregadas e dependen máis da situación e da acción que da fotografía e do procesamento das imaxes. Na década de 1920 o traballo de Epstein influíu no expresionismo alemán.
Epstein tamén realizou varios documentais sobre a Bretaña. Estes inclúen Finis Terræ filmado en Ouessant, Mor vran (en bretón, o mar dos corvos), rodado en Sein, L'Or des mers rodado en Hoëdic e Le Tempestaire en Belle Île. Chanson d'Armor é coñecido por ser o primeiro filme da historia falado en bretón. As súas dúas novelas tamén están ambientadas na Bretaña: L'Or des mers en Ouessant e Les Recteurs et la sirène en Sein.
Epstein morreu en 1953, vítima dunha hemorraxia cerebral.
Filmografía
[editar | editar a fonte]- Pasteur (1922)
- Les Vendanges (1922)
- La Montagne infidèle (1923)
- Coeur fidèle (1923)
- La Belle nivernaise (1923)
- L'Auberge rouge (1923)
- Le Lion des Mogols (1924)
- La Goutte de sang (1924)
- L'Affiche (1924)
- Les Aventures de Robert Macaire (1925)
- Mauprat (1926)
- Au pays de G. Sand (1926)
- Le Double amour (1926)
- Six et demi onze (1927)
- La Glace à trois faces (1927)
- La Chute de la maison Usher (1928)
- Finis Terræ (1929)
- Sa tête (1929)
- Le Pas de la mule (1930)
- Notre-Dame de Paris (1931)
- Mor vran (1931)
- L'Or des mers (1932)
- L'Homme à l'hispano (1933)
- La Châtelaine du Liban (1934)
- Chanson d'Armor (1934)
- La Vie d'un grand journal (1934)
- Cuor di vagabondo (1936)
- La Bourgogne (1936)
- La Bretagne (1936)
- Vive la vie (1937)
- La Femme du bout du monde (1937)
- Les Bâtisseurs (1938)
- Eau vive (1938)
- La Relève (1938)
- Artères de France (1939)
- Le Tempestaire (1947)
- Les Feux de la mer (1948)
Obra literaria
[editar | editar a fonte]Literatura e teoría literaria
[editar | editar a fonte]- Bonjour, cinéma. París: La Sirène, 1921.
- La Poésie d'aujourd'hui, un nouvel état d'intelligence. París: La Sirène, 1921.
- La Lyrosophie. París: La Sirène, 1922.
- Le Cinématographe vu de l'Etna. París: Les Écrivains réunis, 1926.
- La Photogénie de l'impondérable. París: Corymbe, 1935.
- L'Intelligence d'une machine. París: J. Melot, 1946.
- Le Cinéma du diable. París: J. Melot, 1947.
- Esprit de cinéma. Genève: Jeheber, 1955.
- Écrits sur le cinéma, 1921-1953: édition chronologique en deux volumes. París: Seghers, 1974–1975.
Ficción
[editar | editar a fonte]- Les Recteurs et la sirène. París: Fernand Aubier/Éd. Montaigne, 1934.
- L'Or des mers. París: Librairie Valois, 1932.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Jean Epstein (1924) "Présentation de Coeur fidèle", en Ecrits sur le cinéma, 1, 124 (xan. 1924) [citado en Richard Abel, French Cinema: the first wave 1915-1929 (Princeton University Press, 1984), p.360.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Sarah Keller and Jason N. Paul, eds., Jean Epstein: Critical Essays and New Translations. Ámsterdan: Amsterdam University Press, 2012.
- Jacques Aumont, ed., Jean Epstein: cinéaste, poète, philosophe. París: Cinémathèque française, 1998.
- Vincent Guigueno, Jean Epstein, cinéaste des îles. París: Jean Michel Place, 2003.
- Prosper Hillairet, Cœur fidèle de Jean Epstein. Crisnée: Yellow Now, 2008.
- Pierre Leprohon, Jean Epstein. París: Seghers, 1964.
- Stuart Liebman, Jean Epstein’s Early Film Theory, 1920-1922. PhD Dissertation: New York University, 1980.
- Trond Lundemo, Jean Epstein: intelligensen hos en maskin. Estocolmo: Cinemateket, Svenska Filminstitutet, 2001.
- Laura Vichi, Jean Epstein. Milán: Il castoro, 2003.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Jean Epstein na IMDb (en inglés).
- Jean Epstein en Allmovie
- Le Cinéma du diable