George David Birkhoff

George David Birkhoff

Biografía
Nacemento	21 de marzo de 1884 Overisel Township, Estados Unidos de América (en)
Morte	12 de novembro de 1944 (60 anos) Cambridge, Estados Unidos de América
Lugar de sepultura	Cemitério de Mount Auburn (pt) , HOLLY PATH, Lot 8262 42°22′17″N 71°08′38″O
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Educación	Universidade Harvard (1903–1905) Universidade de Chicago (1902–)
Tese académica	Q94389270  (1907 )
Director de tese	Eliakim Hastings Moore (pt)
Actividade
Campo de traballo	Topoloxía, matemáticas, teoria ergódica (pt) , problema dos três corpos (pt) e teoría de números
Ocupación	matemático , topólogo , profesor universitario
Empregador	Universidade Harvard (1912–1944) Universidade de Princeton (1909–1912) Universidade de Wisconsin-Madison (1907–1909)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (1918–) Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos (1913–) Pontifícia Academia das Ciências (pt) Asociación Americana para o Avance das Ciencias Academia de Ciências de Göttingen (pt) Sociedade Filosófica Estadounidense Edinburgh Mathematical Society (en) Real Academia Danesa de Ciencias e Letras
Alumnos	Harry Vandiver (pt)
Influencias	Henri Poincaré
Lingua	Lingua inglesa
Obra
Obras destacables ortogonalidade de Birkhoff (pt) axiomas de Birkhoff polítopo de Birkhoff (pt) fatoração de Birkhoff (pt) Poincaré–Birkhoff–Witt theorem (en) Birkhoff–Khinchin theorem (en) Birkhoff's representation theorem (en) Birkhoff–Kellogg invariant-direction theorem (en) Birkhoff–Grothendieck theorem (en) Teorema de Poincaré–Birkhoff (pt) Teorema de Birkhoff (relatividade) (pt) (1906) interpolação de Birkhoff (pt) (1931) ergodic theorem (en)
Doutorando	Marston Morse (pt) , Marshall Harvey Stone (pt) , Hassler Whitney (pt) , Bernard Koopman (pt) , David Widder (pt) , Robert Daniel Carmichael (pt) , Charles Morrey (pt) , Clarence Raymond Adams (pt) , Isador Mitchell Sheffer (pt) , Raymond Woodard Brink (pt) , Heinrich Wilhelm Brinkmann (en) , Richard Clippinger (pt) , Frances Cope (pt) , Rudolph Langer (pt) , Eleanor Pairman (en) , Griffith Baley Price (pt) , Rainard B. Robbins (en) , Joseph Slepian, Turner L. Smith (en) , Joseph Leonard Walsh (pt) , Kenneth P. Williams (pt) , David G. Bourgin (en) , Hyman Joseph Ettlinger (en) , Daniel Clark Lewis, Jr. (en) , John James Luett Hinrichsen (en) , Rainard B. Robbins (en) , Levi Thomas Wilson (en) , Paul Mason Batchelder (en) , Norman Miller (en) , Carl Arshag Garabedian (en) , Ben Zion Linfield (en) , Forrest Hamilton Murray (en) , Herman Betz (en) , Julian Laurence Holley (en) , Lewis Edes Ward (en) , Carl Jenness Coe (en) , Chin-Nien Liu (en) , Turner Linn Smith (en) , Frederick Henry Steen (en) , Alan Stuart Galbraith (en) , Otis Ewing Lancaster (en) , Robert E. Street (en) , Arnold Didrik Hestenes (en) , Fausto Garcia Gravalos (en) , Robert Eric O'Connor (en) , Paul Ernest Guenther (en) , Clarence Newton Reynolds, Jr. (en) e Jeanne Starrett Agnew (LeCaine) (en)
Familia
Fillos	Garrett Birkhoff (pt) , Barbara Birkhoff (en)
Premios (1943)  Membro da Sociedade Real de Edimburgo (1926)  Prêmio Newcomb Cleveland (pt) (1923)  Prêmio Bôcher (pt)

George David Birkhoff, nado en Overisel Township (Míchigan) o 21 de marzo de 1884 e finado en Cambridge o 12 de novembro de 1944, foi un matemático estadounidense, coñecido polo denominado teorema ergódico. Foi un dos líderes máis importantes da matemática estadounidense na súa xeración, e durante o seu apoxeo foi considerado por moitos como o matemático americano máis brillante. O seu fogar en Cambridge, Massachusetts, foi designado Fito Histórico Nacional.

Traxectoria

Fillo de David Birkhoff e Jane Gertrude Droppers, foi pai do tamén matemático Garrett Birkhoff (1911–1996).

Birkhoff obtivo os seus títulos universitarios en Harvard. Completou o seu doutoramento en 1907 sobre ecuacións diferenciais na Universidade de Chicago. Mentres E. H. Moore foi o seu supervisor, estivo influído polos escritos do matemático francés Henri Poincaré. Despois de ensinar na Universidade de Wisconsin e na Universidade de Princeton, foi profesor na Universidade de Harvard desde 1912 até a súa morte.

Recoñecementos

• En 1923 foille outorgado o primeiro Premio Bôcher pola Sociedade Matemática Americana en recoñecemento ao seu traballo de (1917), que entre outros temas, desenvolvía o despois denominado "proceso de acurtamento curvo de Birkhoff".
• Foi elixido membro da Academia Nacional de Ciencias, da Sociedade Filosófica Americana, da Academia Americana de Artes e Ciencias, da Academia de Ciencias de París, da Academia Pontificia de Ciencias, e das Sociedades Matemáticas de Londres e Edimburgo.

Cargos

• Vicepresidente da Sociedade Matemática Americana, 1919.
• Presidente da Sociedade Matemática Americana, 1925–1926.
• Editor das Transaccións da Sociedade Matemática Americana, 1920–1924.

Traballo

En 1912, tentando solucionar o famoso problema das catro cores, Birkhoff introduciu o polinomio cromático. Mesmo aínda que este método non foi efectivo, o polinomio por si mesmo converteuse nun importante obxecto de estudo en teoría alxébrica de grafos.

En 1913 probou o "Último Teorema Xeométrico" de Poincaré, un caso especial do problema do tres corpos, resultado que lle fixo mundialmente famoso. En 1927, publicou os seus Sistemas Dinámicos. Escribiu acerca dos fundamentos matemáticos da relatividadr e da mecánica cuántica, publicando (con R. E. Langer) a monografía titulada "Relativity and Modern Physics" (Relatividade e Física Moderna) en 1923. Ese mesmo ano tamén probou que a métrica de Schwarzschild é a única solución esférica e simétrica das ecuacións do campo de Einstein. Unha consecuencia é que os buracos negros non son unicamente unha curiosidade matemática, e poderían ser o resultado de calquera estrela esférica con masa suficiente.

O seu resultado máis importante foi o seu descubrimento en 1931 do que agora se denomina o teorema ergódico. Combinando ideas de física coa hipótese ergódica e coa teoría da medida, este teorema solucionou, polo menos en principio, un problema de fondo da mecánica estatística. O teorema ergódico tamén tivo repercusións en dinámica, teoría da probabilidade, teoría de grupos, e análise funcional. Tamén traballou sobre a teoría de números, o problema de Riemann-Hilbert, e o problema das catro cores. Propuxo unha axiomatización da xeometría euclidiana diferente á de Hilbert (ver axiomas de Birkhoff); traballo culminado no seu texto "Basic Geometry" (Xeometría Básica) (1941).

Nos seus últimos anos, Birkhoff publicou dous traballos curiosos. No seu "Aesthetic Measure" (Medida Estética) de 1933 propuxo unha teoría matemática da estética. Mentres estaba a escribir este libro, dedicou un ano a estudar arte, música e poesía de varias culturas ao redor do mundo. A súa obra de 1938 titulada "Electricity as a Fluíde" (A Electricidade como un Fluído) combinaba as súas ideas sobre filosofía e ciencia. A súa teoría de 1943 sobre a gravitación é tamén estraña, dado que Birkhoff coñecía (aínda que non pareceu importarlle) que a súa teoría requirise que a materia fose un fluído perfecto no que a velocidade do son fose igual á velocidade da luz.

Influencia nas contratacións

Albert Einstein e Norbert Wiener, entre outros, sinalaron a Birkhoff por defender políticas de contratación antisemitas. Durante a década de 1930, cando moitos dos matemáticos xudeus fuxiron de Europa e tentaron obter traballos nos Estados Unidos, Birkhoff é acusado de influír no proceso de contratación das institucións americanas para excluír aos xudeus. Os seus comentarios e puntos de vista antisemitas están ben documentados, pero Saunders Mac Lane argumentou que os esforzos de Birkhoff estiveron motivados menos por animosidade cara aos xudeus que por un desexo de atopar traballo para os matemáticos americanos formados nos Estados Unidos.

Con todo, Birkhoff tomou un particular aprecio por certos matemáticos xudeus como Stanisław Ulam. Gian-Carlo Rota escribe: "Como outras persoas sospeitosas de ser antisemitas, ocasionalmente sentiu o impulso de envorcar os seus instintos protectores con algúns mozos xudeus de impecable aspecto. As brillantes maneiras de Ulam eran diametralmente opostas ás dos colaboradores de Birkhoff, de personalidade agresiva e susceptible. Birkhoff Tentou manter a Ulam en Harvard, pero os seus colegas rexeitaron a idea."

Publicacións seleccionadas

• Birkhoff, George David. 1913. "Proof of Poincaré's geometric theorem" Trans. Amer. Math. Soc. 14: 14–22.
• Birkhoff, George David. 1917. "Dynamical Systems with Two Degrees of Freedom" Trans. Amer. Math. Soc. 18: 199–300.
• Birkhoff, George David e Ralph Beatley. 1959. Basic Geometry 3rd ed. Chelsea Publishing Co. [Reprint: American Mathematical Society, 2000. ISBN 978-0-8218-2101-5]

Recoñecementos

• Estableceuse un premio de matemáticas co seu nome.
• O cráter lunar Birkhoff leva este nome na súa honra.
• O asteroide (15896) Birkhoff tamén conmemora o seu nome.

Véxase tamén

Outros artigos

• Factorización de Birkhoff
• Teorema de Birkhoff-Grothendieck
• Teorema de Birkhoff (desambiguación)
• Axiomas de Birkhoff
• Teorema de Poincaré-Birkhoff-Witt
• Interpolación de Birkhoff
• Teorema de equidistribución

Bibliografía

• Aubin, David, 2005, "Dynamical systems" in Grattan-Guinness, I., ed., Landmark Writings in Western Mathematics. Elsevier: 871–81.
• Saunders Mac Lane, 1994, "Jobs in the 1930s and the views of George D. Birkhoff," Math. Intelligencer 16: 9–10.
• Kip Thorne, 19nn. Black Holes and Time Warps. W. W. Norton. ISBN 0-393-31276-3.
• Vandiver, H. S., 1963, "Some of my recollections of George David Birkhoff," J. Math. Anal. Appl. 7: 271–83.
• Norbert Wiener, 1956. I am a Mathematician. MIT Press. Especially pp. 27–28.
• George D. Birkhoff,Proc Natl Acad Sci Ou S A. 1943 agosto; 29(8): 231–239, "Matter, Electricity and Gravitation in Flat Space-Time".

Lecturas relacionadas

• Morse, Marston (1970–80). "Birkhoff, George David". Dictionary of Scientific Biography 2. New York: Charles Scribner's Sons. pp. 143–146. ISBN 978-0-684-10114-9. 

Ligazóns externas

• O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F. "George David Birkhoff". MacTutor History of Mathematics archive. University of St Andrews. . .
• ^{[Ligazón morta]} − from National Academies Press, by Oswald Veblen.
• National Academy of Sciences Biographical Memoir