Francis Vigo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaFrancis Vigo

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento13 de decembro de 1747 Editar o valor em Wikidata
Mondovì (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte22 de marzo de 1836 Editar o valor em Wikidata (88 anos)
Vincennes, Estados Unidos de América (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaIndiana Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióncomerciante , operador de mercados financeiros (pt) Traducir , financeiro , soldado Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Vigo-29 Find a Grave: 32835223 Editar o valor em Wikidata

Giuseppe Maria Francesco Vigo, coñecido como Francis Vigo, nado o 13 de decembro de 1747 e finado 22 de marzo de 1836, foi un italo-americano que axudou ás forzas coloniais estadounidenses durante a Guerra de Independencia e axudou a fundar unha universidade pública en Vincennes, Indiana. Como apelido italiano, e de probable orixe toponímica galega, o nome Vigo pronúnciase "VEE-goh" (/ˈviːɡoʊ/, coas variantes [ˈbiɣʊ], [ˈbiħʊ] ou [ˈbiɣo]). Porén, moitas persoas pronúnciano (ao referirse ás moitas rúas, edificios, escolas, vilas, concellos ou cidades que levan o seu nome) como "VIH-go" /ˈvaiːɡo/.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Nado en Mondovì, Italia, serviu no exército de Carlos III en Nova Orleáns. En 1772 estableceu un negocio de comercio de peles en St. Louis. En 1783, Vigo trasladouse a Vincennes e continuou no comercio de peles.

Revolución Americana[editar | editar a fonte]

Vigo axudou a miúdo ás forzas estadounidenses na Guerra da Independencia dos Estados Unidos, o máis famoso como informante de George R. Clark. Vigo foi enviado por Clark a Post Vincennes para inspeccionar e informar das condicións alí, pero foi capturado por indios americanos e entregado ao gobernador H. Hamilton, que recuperara Vincennes para a Coroa. Vigo era español e, polo tanto, en 1778, considerado non combatente, pero Hamilton desconfiaba de Vigo e mantívoo en liberdade condicional até que os franceses de Vincennes, dirixidos polo padre Gibault, esixiron que fose posto en liberdade ante a ameaza de seren cortadas as subministracións locais a Fort Sackville.

Hamilton deixou en liberdade a Vigo coa condición de que non fixese "nada lesivo para os intereses británicos no seu camiño a St. Louis". Fiel á palabra, Vigo viaxou polos ríos Wabash, Ohio e Mississippi até St. Louis antes de regresar a Kaskaskia[2] para informar ao coronel Clark da presenza británica en Vincennes, o que levou a recuperar a cidade en 1779

Ademais dos seus servizos como patriota e espía, Vigo foi o principal financeiro da Revolución Americana no Noroeste. Cando Clark chegou con notas provisorias de papel da Continental, Vigo cambiounas por moeda. O dólar americano cotizaba mal entre os cidadáns franceses, e pronto quedou sen valor. Vigo nunca foi retribuído durante a súa vida, e lembraría que o termo douleur para os franceses significa pena ou dor.[3]

Anos da posguerra[editar | editar a fonte]

Na década de 1790 Vigo comerciou con norteamericanos na costa leste dos Estados Unidos. De 1790 a 1810 foi coronel na Milicia do Condado de Knox [4] antes de dimitir, citando idade e enfermidade.

En 1801, Vigo solicitou ao Congreso dos Estados Unidos unha doazón de terras para establecer a Academia Jefferson en Vincennes. En 1806, Vigo foi nomeado un dos padroeiros orixinais da agora rebautizada Universidade de Vincennes.

En 1818 estableceuse o condado de Vigo en Indiana,[5] e recibiu o seu nome.

Despois de ser celebrado durante unha visita a Terre Haute, sede do condado de Vigo, o 4 de xullo de 1834, Vigo revisou o seu testamento para proporcionar cartos para unha gran campá para o xulgado do condado de Vigo, se algún día fose compensado polos Estados Unidos polos servizos prestados durante a Revolución.

Pasamento[editar | editar a fonte]

Francis Vigo morreu o 22 de marzo de 1836, mentres vivía na casa de Jean Baptiste e Elizabeth LaPlante, en Vincennes. Non foi até 1875, cando a súa propiedade foi autorizada a pagar 8.016,00 dólares, a cantidade que utilizara para financiar a campaña abortada de Clark para tomar Fort Detroit. Este foi o único gasto que o goberno recoñecería oficialmente, pero chegou con 41.282,60 dólares en intereses. Non obstante, ao non ter descendentes consanguíneos Vigo, o goberno só tivo que pagar os gastos solicitados no testamento vigués (que incluía unha campá para a sede xudicial do condado de Vigo).

Legado[editar | editar a fonte]

O condado de Vigo, Indiana, no río Wabash ao norte de Vincennes, recibe o nome de Francis Vigo, así como Vigo, Indiana. O Parque Histórico Nacional George Rogers Clark erixiu unha estatua de Vigo de John Angel en 1934, na beira do río Wabash. Vigo apareceu nunha moeda de coleccionista para celebrar o bicentenario do Estado de Indiana.[6]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. vaquero2016, Autor (2013-12-22). "APELLIDO VIGO". ORIGEN DE LOS APELLIDOS (en castelán). Consultado o 2023-02-12. 
  2. Law, páx. 29
  3. Law, páx 50. Law engade que escoitou a anécdota da propia boca do coronel, "The above anecdote I had from the Colonel's own lips."
  4. "Francis Vigo papers, 1751-1873" (PDF). indianahistory.org. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 29 de xullo de 2016. Consultado o 12 de febreiro de 2023. 
  5. "Vigo County". ww1.vigocounty.org. Consultado o 2023-02-12. 
  6. "View 1". www.digitalindy.org. Consultado o 2023-02-12. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Commager, Henry Steele e Richard B. Morris. The Spirit of Seventy-Six. The story of the American Revolution as told by its participants. Castle Books. HarperCollins. © 1958. LCCN 6711325 ISBN 0-7858-1463-9.
  • Law, Judge. The Colonial History of Vincennes Harvy, Mason & Co. 1858. ISBN 1-55613-199-2 ISBN 1-55613-199-2
  • Somes, Joseph Henry VandeBurgh. Old Vincennes Graphic Books, Nova York. 1962. LCCN 6218417 .

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]