Chaetura
| Chaetura | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Chaetura pelagica no niño coas crías | |||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Especies | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Chaetura é un xénero de aves da subclase das neornites, infraclase dos neognatos (clado dos cipselomorfos), orde dos apodiformes, familia dos apódidos, que é o tipo da tribo dos queturinos.
As especies deste xénero, aínda que se parecen morfoloxicamente ás anduriñas, non están estreitamente relacionados con elas, nin con ningún outro grupo de paseriformes, e a semellanza é, simplemente, o resultado dunha evolución converxente.
Algúns membros de Chaetura son migrantes de larga distancia, mentres que outros son residentes durante todo o ano.
O xénero agrupa a once especies, semellantes aos cirrios (cos que si están relacionados), propias de América.
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Descrición[editar | editar a fonte]
O xénero foi descrito en 1826 polo naturalista inglés, especializado en ornitoloxía, James Francis Stephens.[1]
Etimoloxía[editar | editar a fonte]
O nome científico do xénero, Chaetura, constríuno Stephens cos elementos do latín científico chaeto- e -ura, ambos os dous derivados do grego antigo. O primeiro de χαίτη chaítē, "cabelo", "serda",[2] e o segundo, de οὐρά ourá, "cola" (de animal),[3] en referecia ás plumas ríxidas que se proxectan na parte final da cola destas aves.[4]
Clasificación[editar | editar a fonte]
No xénero recoñécense as seguintes once especies:[1][5]
- Chaetura brachyura (Jardine, 1846)
- Chaetura chapmani Hellmayr, 1907
- Chaetura cinereiventris P. L. Sclater, 1862
- Chaetura egregia Todd, 1916
- Chaetura fumosa Salvin, 1870
- Chaetura martinica (Hermann, 1783)
- Chaetura meridionalis Hellmayr, 1907
- Chaetura pelagica (Linnaeus, 1758)
- Chaetura spinicaudus (Temminck, 1839)
- Chaetura vauxi (J. K. Townsend, 1839)
- Chaetura viridipennis Cherrie, 1916
Rexistro fósil[editar | editar a fonte]
Ademais, unha especie fósil, denominada Chaetura baconica Jánossy, foi descrita sobre a base de restos que datan do mioceno tardío encontrados en Hungría[6]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Chaetura Stephens, 1826 no ITIS.
- ↑ chaet- no Merriam Webster Unabriged Dictionary.
- ↑ -ura no Merriam Webster Unabriged Dictionary.
- ↑ Jobling, James A. (1991): A Dictionary of Scientific Bird Names. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN : 978-0-1985-4634-4.
- ↑ Ver Chaetura en Family Apodidae na [https://www.worldbirdnames.org/bow/swifts/ IOC World Bird List, versión 9.2 (2019), do Congreso Ornitolóxico Internacional.
- ↑ Boev, Zlatozar (2000). "The Presence of Apus baranensis Janossy, 1977, (Aves: Apodidae) in the Late Pliocene of Bulgaria". Acta Zoologica Bulgarica 52 (2): 43–52. Consultada o 5 de outubrode 2019.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Chaetura  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Chaetura |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Chantler, Phil & Gerald Driessens (2000): A Guide to the Swifts and Tree Swifts of the World. Mountfield: Pica Press. ISBN 1-8734-0383-6.
- Dickinson, E. C. & Remsen Jr., J. V. (2013): The Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World. Volume 1 Non-passerines, 4th Edition. Eastbourne, U.K.: Aves Press. ISBN 978-0-9568-6112-2.
- Josep del Hoyo, Nigel J. Collar, David A. Christie, Andrew Elliott, Lincoln D. C. Fishpool, Peter Boesman & Guy M. Kirwan (2014): HBW and BirdLife International Illustrated Checklist of the Birds of the World. Volume 1. Non-passerines. Barcelona, España / Cambridge, UK: Lynx Edicions / Birdlife International. ISBN 978-84-9655-394-1.