António Lobo Antunes

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAntónio Lobo Antunes

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1 de setembro de 1942 Editar o valor em Wikidata (81 anos)
Lisboa, Portugal Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaLisboa Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadePortugal Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Lisboa - medicina Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmédico escritor Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua portuguesa Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rango militarTenente Editar o valor em Wikidata
ConflitoGuerra colonial portuguesa Editar o valor em Wikidata
Participou en
4 de xaneiro de 2021Dialogue for Catalonia (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
PaiJoão Alfredo Lobo Antunes (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsJoão Lobo Antunes (pt) Traducir, Manuel Lobo Antunes (pt) Traducir e Nuno Lobo Antunes (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm0516502 Discogs: 1661928 Editar o valor em Wikidata
António Lobo Antunes

António Lobo Antunes, nado o 1 de setembro de 1942 en Lisboa, é un escritor portugués, que foi candidato Premio Nobel de Literatura.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Lobo Antunes é licenciado en Medicina, con especialidade de Psiquiatría pola Facultade de Medicina da Universidade de Lisboa. Entre 1970 e 1973 participou na última fase da guerra de liberación colonial de Angola, como oficial e médico que foi tema recorrente en moitos dos seus libros. Despois exerceu a profesión nun hospital lisboeta ata 1985 en comezou a dedicarse exclusivamente á literatura e o xornalismo.[1]

Leva publicados máis de 30 libros, converténdose nun dos autores de lingua portuguesa máis vendidos. Ten recibido unha morea de premios, como o Camões, o Juan Rulfo, o Xerusalén ou o Fernando Namora. En 1998 acadou o Premio Rosalía de Castro do Centro PEN Galicia.[2]

Obra[editar | editar a fonte]

  • Memória de Elefante, (1979)
  • Os Cus de Judas, (1979)
  • Conhecimento do Inferno, (1980)
  • Explicação dos Pássaros, (1981)
  • Fado Alexandrino, (1983)
  • Auto dos Danados, (1985)
  • As Naus, (1988)
  • Tratado das Paixões da Alma, (1990)
  • A Ordem Natural das Coisas, (1992)
  • A Morte de Carlos Gardel, (1994)
  • A História do Hidroavião (con ilustracións de Vitorino), (1994)
  • Manual dos Inquisidores, (1996)
  • O Esplendor de Portugal, (1997)
  • Livro de Crónicas, (1998)
  • Exortação aos Crocodilos, (1999)
  • Não Entres Tão Depressa Nessa Noite Escura, (2000)
  • Que farei quando tudo arde?, (2001)
  • Segundo Livro de Crónicas, (2002)
  • Letrinhas das Cantigas (edição limitada), (2002)
  • Boa Tarde às Coisas Aqui em Baixo, (2003)
  • Eu Hei-de Amar Uma Pedra, (2004)
  • D'este viver aqui neste papel descripto: cartas da guerra ("Cartas da Guerra"), (2005)
  • Terceiro Livro de Crónicas, (2006)
  • Ontem Não Te Vi Em Babilónia, (2006)
  • O Meu Nome é Legião, (2007)
  • O Arquipélago da Insónia, (2008)
  • Que Cavalos São Aqueles Que Fazem Sombra no Mar?, (2009)
  • Sôbolos Rios Que Vão, (2010)
  • Quarto Livro de Crónicas, (2011)
  • Comissão das Lágrimas, (2011)
  • Não É Meia Noite Quem Quer, (2012)
  • Quinto Livro de Crónicas, (2013)
  • Caminho Como Uma Casa Em Chamas, (2014)
  • Da Natureza dos Deuses (2015)
  • Para Aquela que Está Sentada no Escuro à Minha Espera (2016)
  • Até Que as Pedras Se Tornem Mais Leves Que a Água (2017)
  • A Última Porta antes da Noite (2018)
  • Dicionário da Linguagem das Flores (2020). Dom Quixote. 376 páxs. ISBN 978-972-20-7108-6

Notas[editar | editar a fonte]

  1. lecturalia.com. "António Lobo Antunes: libros y biografía autor". Lecturalia (en castelán). Consultado o 2020-03-26. 
  2. "Premios Rosalía de Castro 2012 para Esther Vázquez, Jose Viale Moutinho, Enric Casasses e Miren Agur Meabe". Universidade de Santiago de Compostela. Consultado o 2020-12-12.