Xoán Xosé de Austria
Non confundir con Xoán de Austria
| Xoán Xosé de Austria | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 7 de abril de 1629 |
| Lugar de nacemento | Madrid |
| Falecemento | 17 de setembro de 1679 |
| Lugar de falecemento | Madrid |
| Soterrado | Panteón de Infantes |
| Nacionalidade | Imperio Español |
| Ocupación | político e militar |
| Pai | Filipe IV de España |
| Nai | María Calderón |
| Fillos | Margaret of Austria |
| Irmáns | María Tareixa de Austria e Borbón, Margarida Teresa de Habsburgo, Carlos II de España, Baltasar Carlos de España e Filipe Próspero de Austria |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Xoán Xosé de Austria nado en Madrid o 7 de abril de 1629 e finado na mesma cidade en 1679, foi un militar e administrador real que chegou a ser Vicerei de Cataluña ( 1652 - 1656 ).
Orixes familiares[editar | editar a fonte]
Era fillo natural do rei Filipe IV de Castela e da actriz de orixe nobre María Calderón, chamada La Calderona,[1] naceu en Madrid o 7 de abril de 1629. Era irmán do seu pai, tamén do rei Carlos II de Castela.
Infante de Castela[editar | editar a fonte]
Ao nacer foi enviado a Ocaña, Toledo, para ser educado. En 1643 foi recoñecido legalmente como Infante de Castela polo rei Filipe IV.
Carreira militar[editar | editar a fonte]
En 1647, sendo Gran Prior de Castela e León da Orde de San Xoán, recibiu o trato de Generalísimo del Mar ( Generalísimo del Mar ), loitando contra os rebeldes napolitanos de Masaniello[2] sendo nomeado Vicerrei de Nápoles en 1648, sendo relevado por Íñigo Vélez de Guevara o mesmo ano[3] nomeado vicerrei de Sicilia, desde onde reconquistou Piombino, tomada por Francia en 1646.[4]
Participou na Guerra dos Segadores, logrando a rendición da cidade de Barcelona en 1652, tras 15 meses de asedio permanente . Poucos meses despois de acordarse a capitulación, foi nomeado vicerrei de Cataluña . Serviu desde o 15 de febreiro de 1653 até o 2 de marzo de 1656, cando foi nomeado gobernador dos Países Baixos pola dimisión do arquiduque Leopoldo Guillermo de Habsburgo, cargo que ocupou até 1659, cando renunciou tras a súa incapacidade para facer as paces co rebeldes flamengos.
En 1665 foi derrotado na Guerra da Restauración Portuguesa, pola recuperación do Reino de Portugal pola monarquía española, sendo exiliado a Consuegra e perdendo os favores reais. Catro anos máis tarde recuperou a súa influencia na corte, e despois foi nomeado primeiro ministro e conselleiro do seu irmán Carlos II de Castela. No seu traballo enfrontouse abertamente á raíña viúva María Ana de Austria (esposa de Filipe IV) polo seu excesivo protagonismo na Corte e confinándoa a Toledo. Foi o propio Xoán Xosé quen acordou o matrimonio entre o rei de Castela e María Luísa d'Orleans, sobriña de Luís XIII de Francia.
Xoán Xosé de Austria morreu en Madrid o 17 de setembro de 1679.
| Precedido por: Rodrigo Ponce de León |
Virrei de Nápoles 1648 |
Sucedido por: Íñigo Vélez de Guevara |
| Precedido por: Teodoro Trivulcio |
Virrei de Sicília 1648-1651 |
Sucedido por: Rodrigo de Mendoza |
| Precedido por: Francisco de Orozco |
Virrei de Cataluña 1652 – 1656 |
Sucedido por: Francisco de Orozco |
| Precedido por: Leopoldo-Guillerme de Habsburgo |
Governador dos Países Baixos 1659 – 1664 |
Sucedido por:Luis de Benavides Carillo |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ MATA, Jordi. «Maleïts bastards!». Sàpiens; Barcelona, núm. 118 (xullo de 2012), p. 58-61. ISSN 1695-2014
- ↑ La insurrección de Nápoles, 1647-1648: la construcción del acontecimiento (en castelán). Universidad de Zaragoza. 2014. p. 91. ISBN 8415770901.
- ↑ Colección de documentos inéditos para la historia de España. 'La viuda de Calero'. 1853. p. vol.23, p.524.
- ↑ ABC, ed. (21/4/2015). "Juan José de Austria".
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Xoán Xosé de Austria  |